tag:blogger.com,1999:blog-73910277951854420332024-03-13T11:33:38.678-07:00Εδωδιμοπωλείο // NewsLetterεπικοινωνια: kepeme@gmail.comUnknownnoreply@blogger.comBlogger78125tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-42025726119964314272017-04-18T23:19:00.000-07:002017-04-18T23:19:45.189-07:00Η γυναίκα στα δημοτικά μας τραγούδια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 class="title" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 26px; line-height: 1.3; margin: 6px 0px 20px; padding: 0px; text-align: center;">
<img height="400" src="http://eranistis.net/wordpress/wp-content/uploads/2017/03/37-e8369be283.jpg" style="color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-weight: normal; line-height: normal; text-align: left;" width="310" /></h1>
<span class="author" style="background-color: white; box-sizing: border-box; display: block; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin: 0px 0px 10px; text-align: center;"><span style="font-size: 13px; line-height: 23.4px; text-align: left;"><span style="color: #444444;"><i>Νικόλαος Γύζης (1842-1901) – Μάνα με παιδί.</i></span></span></span><span class="author" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #8b8a8a; display: block; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; font-style: italic; line-height: 22.4px; margin: 0px 0px 10px;"><br /></span><br />
<div class="entry" style="box-sizing: border-box; overflow: hidden;">
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 15px; text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Η γυναίκα στα δημοτικά μας τραγούδια</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Κείμενο: </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Τάκης Σταματόπουλος</span></span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.8; margin-bottom: 15px; text-align: justify;">
<span style="color: #211f1f; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><span style="font-weight: 600;"><br style="box-sizing: border-box;" /></span></span><span style="box-sizing: border-box;"><span style="color: #0b5394; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: x-large;"><b>Ε</b></span><span style="color: #211f1f; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">ίναι γενική πεποίθηση, ότι τα δημοτικά τραγούδια κατέχουν ξεχωριστή θέση στη νεοελληνική ποίησή μας. Η αυθόρμητη και πηγαία τους έμπνευση, η δωρική τους απλότητα, η αφέλεια, η ζωηρότητα των εικόνων, η φυσικότητα και η ζωντάνια των προσώπων, η διαφάνεια και η καθαρότητα των σκέψεων με την αδρή τους γλώσσα, τα καθιστούν όχι μόνο ευχάριστα κι αξιαγάπητα, αλλά κι από τα ωραιότερα δημοτικά τραγούδια.</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Βέβαια, δεν εννοούμε, ότι όλα τα δημοτικά μας τραγούδια, που είναι χιλιάδες, είναι όλα χωρίς εξαίρεση ωραία, όμως τα πραγματικά ωραία, είναι πάρα πολλά και τα τοποθετούν στην πρώτη σειρά των δημοτικών τραγουδιών. Και είναι χαρακτηριστικό, πως ο μεγάλος ποιητής της Γερμανίας, ο </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Γκαίτε</span></span><span my="my" style="box-sizing: border-box;">, θαυμαστής και μεταφραστής δημοτικών μας τραγουδιών, επιθυμούσε ν’ αξιωθεί να γράψει αντάξιους στίχους με τη διάφανη ωραιότητα και την απλή μεγαλοπρέπεια του γνωστού δημοτικού μας τραγουδιού:</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;">«Καλότυχα είναι τα βουνά, ποτέ τους δεν γερνάνε, που χάρο δεν ακαρτερούν, φονιά δεν περιμένουν. Μόν’ περιμένουν άνοιξη, τόμορφο καλοκαίρι, να πρασινίζουν τα βουνά, να λουλουδούν οι κάμποι.»</span></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 15px; text-align: justify;">
<span my="my" style="box-sizing: border-box;">[ακούγεται εδώ: </span><a href="https://www.youtube.com/watch?v=iEh0v6UUjPc" style="background: transparent; box-sizing: border-box; color: #166e96; font-weight: bold; outline: none; text-decoration: none;" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=iEh0v6UUjPc</a><span my="my" style="box-sizing: border-box;">]</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 15px; text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Ιδιαίτερα για μας τους Έλληνες, τα δημοτικά τραγούδια, έχουν και γι’ άλλο λόγο μεγαλύτερη σημασία και αξία, εξόν από την καθαρά αισθητική τους. Ότι, δηλαδή, μας χρησιμεύουν σα μοναδική σχεδόν πηγή για να λάβουμε μιαν ιδέα, για τη ζωή του ελληνικού λαού, σε όλες τις πλευρές και τις εκδηλώσεις του κατά τους δύσκολους χρόνους της δουλείας του. Σε μιαν εποχή, που δεν είναι αρκετές οι ιστορικές πήγες, όσο κι αν οι ξένοι περιηγητές μας δίνουν μερικά στοιχεία, όμως η ιστορική έρευνα δεν κατόρθωσεν ακόμα και ίσως θα περάσει καιρός, όσο να έρθουν στο φως τα τουρκικά κι άλλα αρχεία, που θ’ αποκαλύψουν τον πέπλο που σκεπάζει τη μακρινή και δύσκολη αυτή περίοδο του ελληνισμού.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Οπωσδήποτε όμως, τα δημοτικά τραγούδια, μας δίνουν τουλάχιστο ανάγλυφες τις αντιλήψεις του ελληνικού λαού για τη ζωή, για το θάνατο, τις χάρες και τις λύπες, τους πόθους και τους καημούς του, τις συνήθειες του και τις πολύχρονες προσπάθειές του ν’ ανακτήσει τη λευτεριά του.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Ανάμεσα λοιπόν στον ανεκτίμητον αυτό θησαυρό των δημοτικών μας τραγουδιών, θ’ αναζητήσουμε και τη φυσιογνωμία της γυναίκας της </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Ελληνίδας</span></span><span my="my" style="box-sizing: border-box;"> γυναίκας, στις τέσσερις μορφές της, δηλαδή της μάνας, της παντρεμένης, της αδερφής και της φίλης.</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Η </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">μάνα</span></span><span my="my" style="box-sizing: border-box;">, σε κανενός άλλου έθνους, σχεδόν δεν έχει την εξαιρετική θέση, που της δίνει το ελληνικό δημοτικό τραγούδι, που την έχει ανεβάσει στο υψηλότερο ηθικό βάθρο, που μπορεί να στηθεί μέσα στην οικογένεια και την κοινωνία.</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Ο δημοτικός τραγουδιστής, βλέπει παντού τη μάνα, τη στοργή της τον ίσκιο της, τη γνώμη, τη φροντίδα της, την αγωνία της, και τα στολίζει με τα όμορφα λουλούδια του στίχου του. </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Στον πόλεμο, στην ξενιτιά, στον έρωτα, στο γάμο, στο θάνατο, σε κάθε μεγάλη και σοβαρή περίσταση, που αξίζει να τραγουδηθεί, η μορφή της μάνας κυριαρχεί. Και ο λαϊκός ποιητής, δε χάνει ποτά τη μάνα του, από τα μάτια της ψυχής του.</span></span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Άπειρα είναι τα δημοτικά τραγούδια που έχουν θέμα τους τη μάνα κι εκφράζουν την αιώνια αλήθεια, ότι η μητρική στοργή, ο μητρικός πόνος, είναι το βαθύτερο και σταθερότερο, το πιο καθολικό και αμετάβλητο αίσθημα του ανθρώπου. Και ο τραχύς πολεμιστής ημερεύει και γλυκαίνει τη φωνή του μ’ άφθαστη τρυφερότητα στη θύμηση της μάνας του και γλυκορωτάει τα δέντρα του δάσους:</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 15px; text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Ακούω τα δέντρα και βογγάνε και τις οξυές και τρίζουν</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">κάθισα και τα ρώτησα γλυκά σαν την μανούλα,</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">τι έχετε οξυές που χλίβεστε, λημέρια που βογγάτε;»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Στους πολεμικούς θριάμβους του, θυμάται περήφανα τη μάνα του:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Νάσουνα πετροπέρδικα στα πλάγια του πετρίλου</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Ν’ αγνάντευες το γιόκα σου μπροστά στα παλληκάρια.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Στο θάνατο, δεν έχει άλλη σκέψη παρά τη μάνα του:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Πούσαι μανούλα πρόφτασε, πιάσε μου το κεφάλι.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Και για ένα μονάχα φροντίζει: πεθαίνοντας να μην την πικράνει:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Να μη το μάθει η μάνα του κι απ’ τον καημό πεθάνει …»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Μαζί με τη μάνα του, συλλογίζεται και την αδερφή του:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Ντουφέκια να μη ρίξετε, τραγούδια να μην πείτε και σας ακούσει η μάνα μου κι η δόλια η αδερφή μου. Μην πείτε πως σκοτώθηκα, να μην κακοκαρδίσουν.»</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 15px; text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Η μάνα παρακολουθεί τους κλέφτες στον κίνδυνο, τους βοηθάει και τους παρηγορεί:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Τον Κίτσο τον επιάσανε και πάν’ να τον κρεμάσουν. Κι όλο ξοπίσω πήγαινε η δόλια του η μανούλα.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Γίνεται και η ίδια ηρωίδα, κατά τους δύσκολους χρόνους της σκλαβιάς, όπως η περίφημη Δέσπω, η Λένα του Μπότσαρη, η Κοντογιάνναινα και άλλες.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Στον έρωτα και στο γάμο, κυριαρχεί η παρουσία της μάνας, η γνώμη της βαραίνει ή μάλλον αυτή ρυθμίζει, κυριολεκτικά τις μεγάλες υποθέσεις της οικογενειακής ζωης:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Πάω να το πω της μάνας μου κι ότι μου πει θα κάνω», απαντάει η φρόνιμη κόρη, όταν τη ζητάν σε γάμο.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Άλλη όμως πιο ντροπαλή, εκφράζεται με χαριτωμένο τρόπο την ερωτική ανησυχία που την βασανίζει:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Μάνα στη μέση δε χωρώ, στην άκρη δεν κοιμούμαι,</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Στρώσε μου έξω στην αυλή, ή έξω στο περβόλι·</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">να πέφτουν τ’ άνθη απάνω μου, τα μήλα στην ποδιά μου», κλπ.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Μα και ο ερωτευμένος ακόμα, ο ήρωας Ακρίτας Κωνσταντής, στη μάνα του καταφεύγει:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Κινάει και πάει στο σπίτι του σα μήλο μαραμένος. Μάνα κάρδια, μάνα ψυχή, μάνα και το κεφάλι.»</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Εκεί όμως, όπου ακόμα ξεκάθαρα φαίνεται, η μεγάλη της θέση μέσα στην οικογένεια, είναι στο περίφημο για τη δραματική ωραιότητά του ακριτικό τραγούδι:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Μάνα με τους εννιά σου γιους και με τη μια σου κόρη, κλπ. ‘</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Στο θάνατο, η μάνα δίνει τον τραγικότερο τόνο. Η παρουσία της μαλακώνει τον πόνο και η απουσία της κάνει πιο πικρό το θάνατο:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Αν δεν φουσκώσει η θάλασσα, ο βράχος δεν αφρίζει</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">κι αν δεν σε κλάψει η μάνα σου, ο κόσμος δεν δακρύζει.»</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Γι’ αυτό και ο σπαραχτικότερος θρήνος είναι, όταν:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Κλαίνε οι μάνες για παιδιά και τα παιδιά για μάνες.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Τα «μοιρολόγια» μάλιστα για χαμένα προσφιλή πρόσωπα (δημιουργήματα γυναικών), είναι από τα ωραιότερα. «Τα μοιρολόγια γράφει ο Σπ. Ζαμπέλιος των γυναικών μας, θαυμαστά ελεγειογραφώς αριστουργήματα, αυτόφυτα της ελληνικής ευαισθησίας προϊόντα, κινούσι τον θαυμασμόν των ποιητών και εφελκύουσι των γραμματολόγων την προσοχήν, όσον ουδέν άλλο, έστω και το εντεχνότερον, των λοιπών εξευγενισμένων και τετορνευμένων ημών στιχουργημάτων.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Η απαρηγόρητη μάνα, δεν μπορεί να το πιστέψει, δεν το χωράει ο νους της, ότι έχασε τον αγαπημένο γιό της, παρακαλεί να ξαναγυρίσει και υπόσχεται όλα τα καλά του κόσμου:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Λελούδια νάχω στην αυλή, τριαντάφυλλα στρωμένα.»</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Και στην απόγνωσή της, παρακαλεί για ύστατη φορά:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Σαν αποφάσισες να πας, να μην ξαναγυρίσεις άνοιξε τα ματάκια σου να μ’ αποχαιρετήσεις να μας αφήσεις το ‘χε γεια και το μεγάλο πόνο.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Μα και ο ζωντανός ακόμα χωρισμός για τον ξενιτεμό, καθώς λέει και ο λαϊκός στίχος:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Χωρίζει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">δεν είναι λιγότερο σπαραχτικός κι από το θάνατο. Και πάλιν η μορφή της μάνας κυριαρχεί και ο ξενιτεμένος τη μάνα του κυρίως αποχαιρετάει:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Σ’ αφήνω γεια μανούλα μου, σ’ αφήνω γεια πατέρα, θα φύγω μάνα και θάρθω και μην πολυλυπιέσαι.»</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Η επιβολή της μάνας μέσα στο σπίτι γίνεται απόλυτη προπάντων μετά το θάνατο του άντρα. Αναπληρώνει σε όλα τον πεθαμένο άντρα της, αντροποιείται τέλεια και δεν διευθύνει απλά το σπίτι, δεν έχει μονάχα τη βαρύτερη γνώμη, αλλ’ αναλαβαίνει και υποχρεώσεις και καθήκοντα, που νομίζονται ανώτερα στη γυναικεία φύση.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Γίνεται ηρωίδα, όταν οι περιστάσεις το καλούν. Δεν δειλιάζει μπροστά σε τίποτα. Ζει, κινείται, αναπνέει, μ’ ένα μόνο σκοπό, να εκπληρώσει κάποιο υψηλό χρέος. Μια τέτοια ηρωίδα, τραγική βέβαια, γεμάτη όμως ηρωικό μεγαλείο, που μας θυμίζει περίφημες δραματικές ηρωίδες της αρχαιότητας, την </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Ηλέκτρα</span></span><span my="my" style="box-sizing: border-box;"> και την </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Αντιγόνη</span></span><span my="my" style="box-sizing: border-box;">, που τα θυσιάζουν όλα πρόθυμα και προπάντων τη δική τους ευτυχία σ’ ένα ανώτερο ηθικό όσο κι αν είναι αιματοβαμμένο καθήκον είναι και μία </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Μανιάτισσα</span></span><span my="my" style="box-sizing: border-box;">.</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Είχαν δολοφονήσει τον άντρα της, πριν από δεκαοχτώ χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα, ζει ντροπιασμένη, αποκομμένη από τον κόσμο και ανατρέφει τα παιδιά της να μεγαλώσουν με μοναδική σκέψη και φροντίδα, να εκδικηθούν το σκοτωμένο τους πατέρα:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Να μεγαλώσεις, ν’ αξιωθείς και το σαρμά να ζαλωθείς. Να κυνηγήσεις το φονιά απο γκρεμνά κι από βουνά. Το δίκιο μας να γδικιωθεί το αίμα του πατέρα σου. Όπου τον εσκοτώσασι άδικα και παράλογα κι είχενα πάντα την ντροπή και δεν συναναστρεφόμουν μ’ ανθρώπους να με βλέπουσι.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Ήτανε λοιπόν Λαμπρή, γυρίζει από την εκκλησία, στρώνει στα παιδιά της να φάνε και βάνει ένα πιάτο παραπάνω στο τραπέζι. Τα παιδιά της περίεργα τη ρωτάν για ποιον είναι το περίσσιο πιάτο. Κι αυτή τους απαντάει, ότι είναι του πατέρα τους:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Που μένει ακόμη αγδίκιωτος γιατ’ ήσασταν εσείς μικρά.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Όμως τώρα που μεγάλωσαν, τα προστάζει να εκδικηθούν το σκοτωμένο πατέρα τους:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«…αλλιώς και δεν το κάμετε, χαΐρι [σ.σ. προκοπή] να μην έχετε. Η μαύρην η κατάρα μου, να σας ακολούθαει παντού.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Τα παιδιά, δακρυσμένα, την καθησυχάζουν:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Έλα μάνα κάτσε κοντά να φάεις από το ψητό τ’ αρνί και να μας δώσεις την ευχή, από καρδιά κι από ψυχή και μεις θε να το πάρουμε το αίμα του πατέρα μας.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Πραγματικά, δεν άργησε η τιμωρία. Τα παιδιά εκδικιούνται τον πατέρα τους σκοτώνοντας τον εχθρό και γεμάτα χαρά γυρίζουν στη μάνα τους και της αναγγέλνουν:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Μάνα τα συχαρίκια μας το πήραμε το δίκιο μας.» Κι η μάνα τους τ’ αγκάλιασε και σταυρωτά τα φίλησε:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Τώρα είμαι μάνα με παιδιά και δεν είμαι πεντάρφανη.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Η παντρεμένη: Η μορφή της γυναίκας μάνας, κυριαρχεί σε μεγάλο αριθμό δημοτικών τραγουδιών. Δεν μπορούμε να ειπούμε όμως το ίδιο και για τη γυναίκα σύζυγο. Το αντίθετο μάλιστα, η θέση της είναι πολύ μειονεκτική και κυριαρχεί απόλυτα η μορφή του άντρα. </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Όπως περιορισμένη πολύ και ασήμαντη ήταν η θέση της γυναίκας στην αρχαία και βυζαντινή Ελλάδα, έτσι και στην Τουρκοκρατία, η παντρεμένη γυναίκα στέκει παράμερα στη ζωή.</span></span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Η παντρεμένη, δεν στάθηκε ποτέ ισότιμη σύντροφος του άντρα της, αλλά ένα πλάσμα χωρίς προσωπικότητα, χωρίς ιδιαίτερη δράση, που θα την ανύψωνε και θα την έκανε ν’ αποβεί η ίδια μια δύναμη.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Οι ανατολικές αντιλήψεις, που είχαν μεταδοθεί, μεγάλωσαν τους περιορισμούς, την εκμηδένισαν, την απομάκρυναν από κάθε κοινή προσπάθεια, από κάθε συνεργασία με τον άντρα, την εμπόδισαν να είναι σύντροφός του και την είχαν καταντήσει ένα απλό όργανο ηδονής και τεκνοποίησης. Ο άντρας, είναι «ο αφέντης», ο απόλυτος κύριος, που σ’ αυτόν υποδουλώνεται, αφοσιώνεται, εκμηδενίζεται, υποτάσσεται ψυχικά και σωματικά ολότελα:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Πάρε μ’ αφέντη μ’ πάρε με, πάρε κι εμέ κοντά σου, να μαγειρεύω να δειπνάς, να στρώνω να κοιμάσαι. Να γίνω γης να με πατείς, γιοφύρι να διαβαίνεις, να γίνω κι ασημόκουπα να πίνεις το κρασί σου. Εσύ να πίνεις το κρασί κι εγώ να λάμπω μέσα.»</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Ύψιστο ηθικό καθήκον είναι η πίστη, η διαφύλαξη της συζυγικής τιμής και η ενάρετη αναμονή του γυρισμού του ξενιτεμένου άντρα, όσα χρόνια κι αν περάσουν:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Γιατί δακρύζεις λυγερή και βαρυαναστενάζεις; Μήνα πείνας, μήνα δiψάς, μην έχεις κακή μάνα; Μήτε πεινώ, μήτε διψω, μήτ’ έχω κακή μάνα. Ξένε μου κι αν εδάκρυσα κι αν βαρυαναστενάζω, τον άντρα ‘χω στην ξενιτιά και λείπει δέκα χρόνους. Κι ακόμα δυο τον καρτερώ και τρεις τον παντυχαίνω. Κι αν δεν ερθεί, κι αν δεν φανεί, καλόγρια θα γένω, θα πάγω σ’ έρημα βουνά, να στήσω μοναστήρι και στο κελί θα σφαλιστώ στα μαύρα θελά βάψω.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Η αφοσίωση, λοιπόν, η υποταγή της είναι ολική. Όχι μόνο δεν υπάρχει καμία ισοτιμία, αλλά και μερικές φορές (όταν έρχονται δύσκολοι χρόνοι κι αρχίζουν τα χρέη και η φτώχεια), η παντρεμένη γυναίκα μεταβάλλεται σε απλό RES (πράγμα), που υπόκειται σε μεταπώληση, όπως και τα ζώα:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Έχει ο Κοντοθόδωρος, μιαν όμορφη γυναίκα· τόνε ζηλεύει η γειτονία, τόνε ζηλεύει η χώρα, τόνε ζηλεύουν οι άρχοντες κι ούλα τα παλληκάρια, Σαν τον ζηλεύει ο βασιλιάς, κάνεις δεν τον ζηλεύει. Να του την πάρουν δεν μπορούν, να του την κλέψουν όχι. Πιάνουν και χαρατσώνουν τον, ένα βαρύ χαράτσι.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Και ο καημένος ο Κοντοθόδωρος, αφού πούληοε όλα τα υπάρχοντα του, για να ξεπληρωθεί τα χρέη και δεν το κατόρθωσε, αποφάσισε χωρίς μεγάλη δυσκολία να πουλήσει και τη … γυναίκα του:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Μόν’ η καλή τ’ απόμεινε και πάει να την πουλήσει.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Και με πολλή πραγματική λεπτότητα:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Από το χέρι την κρατεί, περιγιαλού την πάγει.»</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Κι αρχίζει τότε το παζάρεμα:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Ποιος παίρνει κόρην όμορφη, ξανθή και μαυρομάτα; Χίλια φλωριά τα χείλη της, τα μάτια δυο χιλιάδες κι ο γύρος του προσώπου της, αμέτρητο λογάρι…»</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Η συμβίωση λοιπόν και η τύχη της παντρεμένης γυναίκας, εξαρτιόταν κατα πρώτο και κύριο λόγο, από τις ιδιορρυθμίες, τις ικανότητες, τις βιοτικές ανάγκες και τον χαρακτήρα του άντρα τους, αλλά επίσης και από την ιδιομορφία της ίδιας της γυναίκας.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Βέβαια ο θεσμός του γάμου τότε, ήταν πολύ καταθλιπτικός για τις γυναίκες και η πλειοψηφία τους συμβιβαζόταν τελικά. Δεν έλειπαν όμως και οι εξαιρέσεις. Δεν ήσαν όλες βολικές, υποτακτικές κι αφοσιωμένες στο μοναδικό κυρίαρχο τον άντρα «αφέντη». Υπήρχαν και δυναμικές αντρογυναίκες και άλλες λίγο ή πολύ ασυμβίβαστες, ανυποχώρητες και άλλες αδιάφορες, ακόμα και άπιστες.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Όταν μάλιστα τύχαινε ο άντρας να υστερεί διανοητικά ή και να είναι ασθενικός στο σώμα και στη θέληση και η γυναίκα με περισσότερη εξυπνάδα και έμφυτες ανησυχίες κι επιθυμίες για χαρούμενη ζωή, οι όροι αντιστρέφονται και ακολουθεί η αδιαφορία της γυναίκας, η ανυπακοή και λοιπά επακόλουθα.</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Ίσως παραπλήσιο παράδειγμα να είναι η κυρά Μαριόρα, από τα Δημοτικά τραγούδια της </span><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 600;"><span my="my" style="box-sizing: border-box;">Θράκης</span></span><span my="my" style="box-sizing: border-box;">:</span></span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Μώρ’ Κυρα Μαριώρα, πείνασ’ ο άντρας σου.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Σαν επείνασε και τι», ο χορός καλά κρατεί.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Το ψωμί ‘ναι μέστ’ αμπάρι, ας ανοίξει να το πάρει.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Το νερό ‘ναι στο σταμνί κι ας σηκωθεί να το πιει.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Μωρ’ Κυρά Μαριώρα, αρρώστησ’ ο άντρας σου.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Σαν αρρώστησε και τι, ο χορός καλά κρατεί.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Αγιασμός μέσ’ το καυκί, ας τον πιει να γιατρευτεί.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Μωρ’ Κυρά Μαριώρα, πέθαν’ ο άντρας σου.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Σαν επέθανε και τι κι ο χορός καλά κρατεί.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Οι γυναίκες ας τον κλάψουν κι οι παπάδες ας τον θάψουν.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Το λιβάνι στο χαρτί κι η λαμπάδα στο καρφί.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Άλλη, που ατύχησε φαίνεται στο γάμο της, κατηγορεί τη μάνα της κι εκφράζει τα παράπονά της, σα να θέλει να ξαναγυρίσει στην ορεινή της περιοχή:</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">«Μάνα με κακοπάντρεψες και μ’ έστειλες στους κάμπους κι εγώ στους κάμπους δε βαστώ, ζεστό νερό δεν πίνω. Θα μαραθούν τα χείλια μου, θα κιτρινοφυλλιάσουν.»</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 15px; text-align: justify;">
<span my="my" style="box-sizing: border-box;">[…]</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #211f1f; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.8; margin-bottom: 15px; text-align: justify;">
<span my="my" style="box-sizing: border-box;">Πηγή: Τάκης Αργ. Σταματόπουλος, Χρονικά και μελέτες, </span><em style="box-sizing: border-box;">Η γυναίκα στα δημοτικά μας τραγούδια</em><span my="my" style="box-sizing: border-box;"> (απόσπασμα), εκδόσεις Κάλβος, Αθήνα 1977.</span></div>
<figure class="wp-caption aligncenter" id="attachment_23313" style="box-sizing: border-box; margin: 0px auto 15px; max-width: 100%; width: 598px;"><figcaption class="wp-caption-text" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #999999; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.8; margin: 0px; padding: 4px 0px 0px;"><br /></figcaption><figcaption class="wp-caption-text" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #999999; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.8; margin: 0px; padding: 4px 0px 0px;">___________________</figcaption><figcaption class="wp-caption-text" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #999999; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.8; margin: 0px; padding: 4px 0px 0px; text-align: left;"><span my="my" style="box-sizing: border-box; color: #8b8a8a; font-size: 14px; font-style: italic; line-height: 22.4px;">από </span><a href="http://eranistis.net/wordpress/author/eranistisnet/" rel="author" style="background: transparent; box-sizing: border-box; color: #24211f; font-size: 14px; font-style: italic; font-weight: bold; line-height: 22.4px; outline: none; text-decoration: none;" title="Άρθρα του/της Ερανιστής">Ερανιστής</a></figcaption></figure></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-40989403926562543372016-11-25T13:59:00.005-08:002016-11-25T13:59:56.711-08:00Έκθεση ζωγραφικής της Μαρίβας Ζαχάρωφ: «Η ζωή έχει και πολλές αποχρώσεις του Γκρι»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
<b><span style="background-color: #990000; color: white;"> ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΠΕΙΡΑΙΑ </span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-51g8mc-Sk3s/WDixWmeEXBI/AAAAAAAAgw8/u-DdS3h9t6UmxXqlY_7dP1B9X2JWPYiqgCLcB/s1600/U-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-51g8mc-Sk3s/WDixWmeEXBI/AAAAAAAAgw8/u-DdS3h9t6UmxXqlY_7dP1B9X2JWPYiqgCLcB/s1600/U-1.jpg" /></a></div>
<img src="file:///C:/Users/panos/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.jpg" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-NCHgchK3mIw/WDiyuJmOHWI/AAAAAAAAgxI/WkAl2aJIAsMG4EkwbGrbNKWqxqDUCW-YACEw/s1600/679756vtql6ozj6a.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="30" src="https://1.bp.blogspot.com/-NCHgchK3mIw/WDiyuJmOHWI/AAAAAAAAgxI/WkAl2aJIAsMG4EkwbGrbNKWqxqDUCW-YACEw/s320/679756vtql6ozj6a.gif" width="320" /></a></div>
<div class="normal">
<br /></div>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Η Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά έχει τη χαρά να παρουσιάσει την δεύτερη ατομική έκθεση, <b><span style="color: #444444;">«Η ζωή έχει και πολλές αποχρώσεις του Γκρι», της Μαρίβας Ζαχάρωφ,</span></b> εικαστικού, μέλους Ε.Ε.Τ.Ε., που πλαισιώνει τον Εορτασμό της Εκατονταετηρίδας των LIONS και τελεί υπό την Αιγίδα του Δήμου Πειραιά. </span><div>
<span style="color: #444444; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>Η έκθεση εγκαινιάζεται στις 19/12/2016 στις 19:00 και θα διαρκέσει έως τις 25/12/2016.</b></span><div class="normal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-RvMvbL5VHv0/WDiwFdLJDLI/AAAAAAAAgws/X8qg_zkjXi0US9M7csSpl5yt-brv1w6bgCLcB/s1600/unnamed%2B%25286%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-RvMvbL5VHv0/WDiwFdLJDLI/AAAAAAAAgws/X8qg_zkjXi0US9M7csSpl5yt-brv1w6bgCLcB/s400/unnamed%2B%25286%2529.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family: Calibri;">Η <b>Μαρίβα Ζαχάρωφ</b> είναι
δυναμική εικαστικός. Αναπτύσσει μια οπτική γλώσσα με τη χρήση εξπρεσιονιστικού
σχεδίου, των μεικτών τεχνικών και των εγκαταστάσεων στο χώρο προκειμένου να
απεικονίσει ανθρώπινα ζητήματα, τα οποία αφορούν όλους μας. Η δουλειά της έχει
μια ισχυρή αίσθηση του χιούμορ, της γλυκύτητας και της έντασης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="xdefault" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Η<span class="apple-converted-space"> </span><b><i>Μαρίβα Ζαχάρωφ</i><span class="apple-converted-space"> </span></b>γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978.
Μεγάλωσε στο Βέλγιο και σπούδασε στη Μεγάλη Βρετανία, εξασφαλίζοντας υποτροφία
του Shillizzi Foundation. Είναι εικαστικός διεθνώς βραβευμένη, μέλος του
Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, ενώ δουλειά της συμπεριλαμβάνεται στις
συλλογές διαφόρων Ελληνικών Μουσείων και Ιδρυμάτων. Ζει και εργάζεται στην
Αθήνα, εκθέτοντας παράλληλα σε φεστιβάλ τέχνης σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική
από το 2001. Έχει εξασφαλίσει εγχώριες και διεθνείς δημοσιεύσεις, καθώς και
χρηματικό έπαθλο για την παραγωγή καλλιτεχνικού έργου από το Sidney Perry
Foundation. Έχει πραγματοποιήσει μία ατομική έκθεση στην γκαλερί Αστρολάβος-Δεξαμενή,
ενώ το 2012 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 5η<span class="apple-converted-space"> </span>Διεθνή
Μπιενάλε του Πεκίνο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-y4hOfiDncW8/WDiwFa6h9YI/AAAAAAAAgwo/6jyr2pw9rcQ_IMcg9axEDLAjHQUUSfTlQCLcB/s1600/unnamed%2B%25287%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-y4hOfiDncW8/WDiwFa6h9YI/AAAAAAAAgwo/6jyr2pw9rcQ_IMcg9axEDLAjHQUUSfTlQCLcB/s320/unnamed%2B%25287%2529.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-c2pmdripI8I/WDiwFlkGrmI/AAAAAAAAgww/ORZDvknv8iIqZI0q7lP8bWJDPh1qusSNQCLcB/s1600/unnamed%2B%25288%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-c2pmdripI8I/WDiwFlkGrmI/AAAAAAAAgww/ORZDvknv8iIqZI0q7lP8bWJDPh1qusSNQCLcB/s320/unnamed%2B%25288%2529.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-Xj2lCMtzTOc/WDiwF8wONeI/AAAAAAAAgw0/SLg0_TRjcEQKoexL-cyXcf76Sh7JmWM3gCLcB/s1600/unnamed%2B%25289%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="310" src="https://4.bp.blogspot.com/-Xj2lCMtzTOc/WDiwF8wONeI/AAAAAAAAgw0/SLg0_TRjcEQKoexL-cyXcf76Sh7JmWM3gCLcB/s320/unnamed%2B%25289%2529.jpg" width="320" /></a></div>
<br /><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="color: #990000; font-size: x-large;"><b>Σ</b></span>την δεύτερη αυτή ενότητα ζωγραφικών έργων μεγάλων διαστάσεων, πάντα με φόντο
το παιδί και επηρεασμένη από τις εικόνες παιδιών τις Μέσης Ανατολής και της
πρώην Σοβιετικής Ένωσης, έτσι όπως τα βίωσε από τα ταξίδια της, η <b>Μαρίβα Ζαχάρωφ</b> δημιουργεί μια θεματική
με πίνακες μεικτής τεχνικής, με κάρβουνο και ακρυλικά χρώματα. Σκοπός είναι να
παρουσιάσει τις λεπτές ισορροπίες και τις εύθραυστες σχέσεις στις οποίες
ακροβατούν τα παιδιά προκειμένου να επιβιώσουν. Δουλεύουν από πολύ μικρή ηλικία
ή κλείνονται σε διάφορα ιδρύματα όταν οι γονείς δεν μπορούν να τα συντηρήσουν ή
μπαίνουν σε ρόλους ενηλίκων. Αναγκάζονται έτσι σε μια πρώιμη ενηλικίωση και
μαθαίνουν ότι δεν είναι τα πάντα άσπρο-μαύρο στη ζωή. Υπάρχουν και πολλές
αποχρώσεις του γκρι και ανάμεικτες γλυκό-πικρές καταστάσεις απ’ τις οποίες
καλούνται να βγουν αλώβητα.</span></div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="normal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="background: white;">Όπως χαρακτηριστικά λέει η
ίδια: «Επέλεξα μονοχρωματική παλέτα με βάση την τονικότητα για να εκφράσω τις
εύθραυστες σχέσεις που αναπτύσσονται όταν τα περιβάλλοντα γίνονται ασφυκτικά
για ίδια τα παιδιά. Προκειμένου να φτάσω σε κάποιο αισθητικό αποτέλεσμα και να
καταλήξω στο χρώμα Γκρι, είδα πως το αντιμετώπισαν οι </span><span lang="EN-US" style="background: white;">Mondrian</span><span style="background: white;">, </span><span lang="EN-US" style="background: white;">Giacometti</span><span lang="EN-US" style="background: white;"> </span><span style="background: white;">και </span><span lang="EN-US" style="background: white;">Jasper</span><span lang="EN-US" style="background: white;"> </span><span lang="EN-US" style="background: white;">Jones</span></span><span style="background: white;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">, αν και συνθέσεις με το
χρώμα αυτό υπάρχουν στην Δυτική Τέχνη από τον Μεσαίωνα. Το κόκκινο στο έργο μου
συμπληρώνει ή συνθέτει άλλοτε την ελπίδα για ανάταση και άλλοτε τον κίνδυνο που
εγκυμονούν η απάθεια και η αδιαφορία απέναντι στα παιδιά και τις δυσκολίες που
καλούνται να αντιμετωπίσουν». </span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="normal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="normal" style="text-align: justify;">
<span style="background: white; font-family: Arial, sans-serif;">Η <b>Μαρίβα Ζαχάρωφ</b> συνεχίζει και εξελίσσει την ίδια μεικτή τεχνική,
σχεδιάζοντας τη φιγούρα με κάρβουνο και χρησιμοποιώντας ακρυλικά χρώματα για τα
φόντα. Επιμένει στην τεχνική γιατί είναι το μέσο μέσα από το οποίο εκφράζεται
κατάλληλα και αναπτύσσεται η οπτική γλώσσα της ζωγραφικής.</span></div>
<div class="normal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;">Στα
διαδραστικά εκπαιδευτικά εργαστήρια που θα πλαισιώσουν την έκθεσή της, και τα
οποία θα είναι κατάλληλα για παιδιά από τεσσάρων έως 18 ετών, θα δώσει έμφαση
σε ασκήσεις σχεδίου, τονικότητας αλλά και συμβολισμού των χρωμάτων, οι οποίοι
διαφοροποιούνται ανά εποχές.<o:p></o:p></span></div>
<div class="normal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="color: #444444;">Με χαρά σας περιμένουμε όλους.</span><span style="font-size: 11pt;"><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="normal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-NCHgchK3mIw/WDiyuJmOHWI/AAAAAAAAgxE/8xlk99S_22UZftpKBtxPryYbwcHIBMVWACLcB/s1600/679756vtql6ozj6a.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://2.bp.blogspot.com/-NCHgchK3mIw/WDiyuJmOHWI/AAAAAAAAgxE/8xlk99S_22UZftpKBtxPryYbwcHIBMVWACLcB/s1600/679756vtql6ozj6a.gif" /></a></div>
<div class="normal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="normal">
<b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Εγκαίνια:</span></b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;"> <b><span style="color: #990000;">Δευτέρα 19
Δεκεμβρίου 2016, στις 19:00</span></b><o:p></o:p></span></div>
<div class="normal">
<b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Διάρκεια Έκθεσης:</span></b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;"> 1</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">9</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">
– 25 Δεκεμβρίου 2016<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Διαδραστικά
εργαστήρια : </span></b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-bidi-font-weight: bold;">20-23 Δεκεμβρίου 2016<b> </b></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br />
<b>Ώρες λειτουργίας:</b> πρωί :
Δευτέρα έως Σάββατο 10:00 – 13:00 και <br />
απόγευμα: Δευτέρα έως Παρασκευή
17:00 – 20:00<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="normal">
<b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Πληροφορίες: </span></b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Δημοτική Πινακοθήκη
Πειραιά <o:p></o:p></span></div>
<div class="normal" style="margin-left: 36.0pt; text-indent: 36.0pt;">
<span style="background: white; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-highlight: white;">Φίλωνος 29, Πειραιάς 185 35</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="normal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Τηλέφωνο: 210.41.01.402- 405<br />
Email : pinakothiki@pireasnet.g</span></div>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-44658455257555469902016-09-23T01:07:00.000-07:002016-09-23T01:07:01.904-07:00Η συγκινητική ιστορία του συγγραφέα Rafael Zoehler: «Όταν δεν θα είμαι πια εδώ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; line-height: 23.8px;"><b>Έδωσε στον γιο του μια συμβουλή που θα την θυμάται για πάντα. βαθυστόχαστα </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/--85Dh3hIUUA/V-Th_RP8NvI/AAAAAAAAfiA/-uCW7vYPO3UY2jmFi-AKCNkp8ff6f1wsQCLcB/s1600/5710eda.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="210" src="https://1.bp.blogspot.com/--85Dh3hIUUA/V-Th_RP8NvI/AAAAAAAAfiA/-uCW7vYPO3UY2jmFi-AKCNkp8ff6f1wsQCLcB/s400/5710eda.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; line-height: 23.8px;"><span style="color: #cc0000; font-size: x-large;"><b>Η</b></span> συγκινητική ιστορία του συγγραφέα Rafael Zoehler σίγουρα θα σας συγκινήσει. Ο θάνατος είναι πάντα μια έκπληξη. Κανείς δεν τον περιμένει. Ακόμα και οι ασθενείς που βρίσκονται σε τελικό στάδιο, πάντα πιστεύουν ότι έχουν περισσότερο χρόνο. Ποτέ δεν πιστεύουν, ότι σήμερα μπορεί να είναι η μέρα που θα πεθάνουν. Δεν είμαστε ποτέ έτοιμοι. Ποτέ δεν υπάρχει η κατάλληλη στιγμή. Όταν θα έρθει η ώρα δεν θα έχουμε κάνει όλα όσα θέλαμε να κάνουμε. Το τέλος πάντα έρχεται απρόσκλητο και είναι μια σπαρακτική στιγμή για τις χήρες και μια βαρετή στιγμή για τα παιδιά, που ευτυχώς δεν καταλαβαίνουν ακριβώς τι συμβαίνει. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Το ίδιο ακριβώς έγινε και με τον πατέρα μου. Βασικά, ο θάνατός του ήταν κάτι παραπάνω από ξαφνικός. Πέθανε στα 27 του. Στην ίδια ηλικία που έχουν πεθάνει και αρκετοί διάσημοι καλλιτέχνες. Ήταν νέος. Πολύ νέος. Ο πατέρας μου δεν ήταν ούτε καλλιτέχνης, ούτε διάσημος. Ο καρκίνος δεν κάνει διακρίσεις. Πέθανε, όταν ήμουν πολύ μικρός και έτσι έμαθα τι είναι οι κηδείες. Ήμουν 8μιση χρονών, όταν πέθανε. Αρκετά μεγάλος, για να μου λείπει για το υπόλοιπο της ζωής μου. Αν είχε πεθάνει νωρίτερα δεν θα είχα αναμνήσεις και δεν θα πονούσα. Αλλά δεν είχα μπαμπά στην ζωή μου. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Ο μπαμπάς μου ήταν ταυτόχρονα σοβαρός και διασκεδαστικός. Πριν με τιμωρήσει, έλεγε πάντα ένα ανέκδοτο. Με αυτόν τον τρόπο δεν ένιωθα τόσο άσχημα. Μου έδινε ένα φιλί στο μέτωπο πριν πέσω για ύπνο και εγώ με την σειρά μου κάνω το ίδιο στα δικά μου παιδιά. Με ανάγκασε να υποστηρίζω και εγώ την ίδια ποδοσφαιρική ομάδα με αυτόν και μου εξηγούσε τις απορίες μου καλύτερα από την μητέρα μου. Πως είναι δυνατόν να μην μου λείπει; Ποτέ δεν μου είπε, ότι πρόκειται να πεθάνει. Ακόμη και όταν βρισκόταν διασωληνωμένος στο νοσοκομείο δεν είπε το παραμικρό. Αντίθετα, έκανε σχέδια για τον επόμενο χρόνο, παρόλο που γνώριζε, ότι μπορεί να μην ζει τον επόμενο μήνα. Τον επόμενο χρόνο θα πηγαίναμε για ψάρεμα, θα κάναμε ταξίδια και θα επισκεπτόμασταν μέρη που δεν είχαμε ξαναπάει. Ο επόμενος χρόνος θα ήταν καταπληκτικός. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Ζούσαμε και οι δυο το ίδιο όνειρο. Είμαι σίγουρος, ότι πίστευε πως αυτό θα του φέρει τύχη, καθώς ήταν αρκετά προληπτικός. Το να κάνει σχέδια για το μέλλον ήταν που κρατούσε την ελπίδα του ζωντανή. Με έκανε να γελάω μέχρι το τέλος. Το ήξερε και δεν μου το είπε. Δεν ήθελε να με δει να κλαίω. Και ξαφνικά, ο επόμενος χρόνος τελείωσε πριν καλά καλά αρχίσει. Με πήρε η μαμά μου από το σχολείο και πήγαμε στο νοσοκομείο. Ο γιατρός μας ανακοίνωσε τα νέα και η μητέρα μου άρχισε να κλαίει, καθώς είχε μέσα της μια τελευταία ελπίδα. Όπως είπα και πριν, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;"> Ένιωσα το πλήγμα. Δηλαδή, δεν ήταν μια συνηθισμένη ασθένεια που θα μπορούσε να θεραπευτεί; Εκείνη την στιγμή μίσησα τον πατέρα μου, ένιωσα, ότι με είχε προδώσει. Ούρλιαζα από θυμό μέσα στο νοσοκομείο, ώσπου συνειδητοποίησα, ότι δεν ήταν ο μπαμπάς μου τριγύρω για να με βάλει τιμωρία, και άρχισα να κλαίω. Μετά ο μπαμπάς έκανε κάτι που μου απέδειξε για άλλη μια φορά πόσο καλός μπαμπάς ήταν. Μια νοσοκόμα, κρατώντας ένα κουτί στα χέρια της, ήρθε προς το μέρος για να με παρηγορήσει. Το κουτί ήταν γεμάτο σφραγισμένους φακέλους, με όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής ενός ανθρώπου. Δεν καταλάβαινα τίποτα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Είχα μπερδευτεί. Μετά η νοσοκόμα μου έδωσε ένα γράμμα, το μοναδικό που δεν ήταν μέσα στο κουτί. “Ο μπαμπάς σου μου ζήτησε να σου δώσω αυτό το γράμμα. Πέρασε όλη την βδομάδα για να τα γράψει και ήθελε να τα διαβάσεις. Να είσαι δυνατός”, μου είπε η νοσοκόμα. Ο φάκελος έγραφε: “Όταν δεν θα είμαι πια εδώ”. Τον άνοιξα. Γιε μου, Αν διαβάζεις αυτό το γράμμα σημαίνει ότι έχω πεθάνει. Συγγνώμη. Ήξερα, ότι πρόκειται να πεθάνω. Δεν ήθελα να σου πω τι συμβαίνει. Δεν ήθελα να σε δω να κλαις. Νομίζω, ότι τα κατάφερα. Ένας άντρας που πρόκειται να πεθάνει έχει το δικαίωμα να φερθεί λίγο εγωιστικά. Όπως βλέπεις, λοιπόν, έχω ακόμα πολλά να σου μάθω. Στο κάτω κάτω είναι πολλά αυτά που δεν γνωρίζεις ακόμα. Γι’ αυτό, λοιπόν, σου έγραψα αυτά τα γράμματα, αλλά δεν πρέπει να τα ανοίξεις πριν να είναι η κατάλληλη στιγμή. Αυτή θα είναι η συμφωνία μας. Εντάξει; Με αγάπη, ο μπαμπάς P.s. Δεν έγραψα γράμματα για την μαμά. Αυτή έχει το αυτοκίνητό μου. Ο άσχημος γραφικός του χαρακτήρας με έκανε να σταματήσω να κλαίω. Το να εκτυπώσεις κάτι εκείνη την εποχή δεν ήταν και τόσο εύκολο. Ο ακαταλαβίστικος γραφικός του χαρακτήρας με ηρέμησε. Με έκανε να χαμογελάσω. Έτσι κάνουν οι μπαμπάδες. Ακριβώς, όπως το ανέκδοτο πριν την τιμωρία. Το κουτί αυτό έγινε το πιο σημαντικό πράγμα του κόσμου για μένα. Είπα στην μητέρα μου να μην το ανοίξει. Τα γράμματα αυτά ανήκαν σε εμένα και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να τα διαβάσει. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Ήξερα όλες τις σημαντικές ημερομηνίες απ’ έξω. Αυτές οι στιγμές, όμως, καθυστερούσαν και έτσι κάποια στιγμή ξέχασα τα γράμματα. Εφτά χρόνια αργότερα μετακομίσαμε σε ένα άλλο σπίτι και δεν είχα ιδέα που βρισκόταν το κουτί. Δεν μπορούσα να θυμηθώ με τίποτα. Λένε, ότι δεν μπορούμε να θυμηθούμε κάτι είναι επειδή δεν μας ενδιαφέρει. Αν κάτι χαθεί στην μνήμη μας, δεν σημαίνει ότι το χάσαμε, αλλά ότι δεν υπάρχει πια. Είναι σαν τα κέρματα, που εξαφανίζονται στις τσέπες του παντελονιού. Αυτό ακριβώς, λοιπόν, συνέβη. Τα εφηβικά μου χρόνια και ο καινούργιος φίλος της μαμάς μου, επιβεβαίωσαν αυτό που ο πατέρας μου ήξερε από καιρό. Η μητέρα είχε κάμποσους συντρόφους, αλλά ποτέ δεν είχα κανένα πρόβλημα. Δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ. Δεν ξέρω γιατί, αλλά θέλω να πιστεύω, ότι ο μπαμπάς μου ήταν ο έρωτας της ζωής της. Ωστόσο, ο τωρινός της φίλος, ήταν τελείως ανάξιος της. Πίστευα, ότι υποτιμούσε τον εαυτό της, όσο ήταν μαζί του, καθώς δεν την σεβόταν καθόλου. Της άξιζε κάτι καλύτερο από έναν τύπο που συναντούσε σε ένα μπαρ. Ακόμα θυμάμαι το χαστούκι που μου έδωσε, όταν είπα για πρώτη φορά την λέξη “μπαρ”. Παραδέχομαι, ότι μου άξιζε, αλλά το κατάλαβα μετά από χρόνια. Όταν έφαγα αυτό το χαστούκι, θυμήθηκα το κουτί και τα γράμματα του μπαμπά μου και ειδικά ένα συγκεκριμένο με τίτλο “Όταν θα έχεις τον πιο άσχημο καυγά με την μαμά σου”. Έκανα το δωμάτιό μου άνω κάτω για να το βρω και τελικά κέρδισα άλλο ένα χαστούκι. Βρήκα το κουτί μέσα σε μια βαλίτσα στην κορυφή της ντουλάπας. Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα, ότι είχα ξεχάσει να διαβάσω το γράμμα, “Όταν δώσεις το πρώτο σου φιλί”. Μίσησα τον εαυτό μου γι’ αυτό και αποφάσισα, ότι θα ήταν το αμέσως επόμενο, που θα άνοιγα. Αμέσως μετά ήταν το γράμμα “Όταν κάνεις για πρώτη φορά έρωτα”, που ήλπιζα να ανοίξω σύντομα. Επιτέλους, βρήκα αυτό που έψαχνα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Τώρα ζήτησε της συγγνώμη. Δεν ξέρω ποιος φταίει και ποιος έχει δίκιο, αλλά ξέρω την μητέρα σου. Έτσι, μια ταπεινή συγγνώμη είναι ο καλύτερος τρόπος, για να το ξεπεράσετε. Και όταν λέω ταπεινή συγγνώμη, εννοώ να πέσεις στα πόδια της. Είναι η μητέρα σου και σε αγαπάει περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο. Ξέρεις τι τράβηξε, όταν αποφάσισε να γεννήσει φυσιολογικά, επειδή κάποιος της είπε, ότι αυτό θα ήταν καλύτερο για σένα; Έχεις δει ποτέ πως είναι οι γέννες; Χρειάζεσαι κάποια μεγαλύτερη απόδειξη αγάπης από αυτό; Ζήτα συγγνώμη. Θα σε συγχωρήσει. Με αγάπη, ο μπαμπάς σου. Ο μπαμπάς μου δεν ήταν κανένας σπουδαίος συγγραφέας, αλλά τα λόγια άσκησαν μεγάλη επιρροή πάνω μου. Τα λόγια αυτά έκρυβαν μεγαλύτερη σοφία από όλα όσα είχα ζήσει εγώ ως τότε στα 15 μου. Πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο της μαμάς μου και άνοιξα την πόρτα. Έκλαιγα ήδη, όταν γύρισε το κεφάλι της και με κοίταξε στα μάτια. Έκλαιγε και αυτή. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι μου είπε. Μάλλον με ρώτησε τι θέλω. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι την πλησίασα, κρατώντας το γράμμα του πατέρα μου και την αγκάλιασα. Με αγκάλιασε και αυτή. Παραμείναμε και οι δυο σιωπηλοί. Λίγο αργότερα το γράμμα του πατέρα μου την έκανε να γελάσει. Συμφιλιωθήκαμε και μιλήσαμε λίγο για αυτόν. Μου είπε για τις πιο περίεργες συνήθειές του, όπως το να τρώει σαλάμι με φράουλες. Κατά κάποιον τρόπο ένιωθα, ότι ήταν και αυτός εκεί δίπλα μας. Εγώ, η μαμά μου, και ένα κομμάτι του μπαμπά μου, ένα κομμάτι χαρτί, που άφησε για εμάς. Ένιωθα λίγο καλύτερα. Λίγο καιρό μετά διάβασα το γράμμα “Όταν κάνεις για πρώτη φορά έρωτα”. Συγχαρητήρια γιε μου, Μην ανησυχείς, όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και καλύτερο. Η πρώτη φορά είναι πάντα κακή. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Η δική μου πρώτη φορά ήταν με μια άσχημη γυναίκα…που την είχα πληρώσει γι’ αυτό. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι, ότι θα ρωτήσεις την μαμά σου για όλη αυτή την διαδικασία, αφού διαβάσεις αυτό το γράμμα. Με αγάπη, ο μπαμπάς σου. Ο πατέρας μου με ακολουθούσε καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μου. Ήταν πάντα μαζί μου, παρόλο που δεν ήταν κοντά μου. Τα λόγια του μου έδωσαν την δύναμη να ξεπεράσω πολλά από τα εμπόδια που εμφανίστηκαν κατά καιρούς στην ζωή μου. Πάντα έβρισκε ένα τρόπο να μου φτιάξει την διάθεση ή να με κάνει να δω τα πράγματα ξεκάθαρα σε εκείνες τις δύσκολες στιγμές. Τα γράμματα “Όταν παντρευτείς” και “Όταν γίνεις πρώτη φορά πατέρας”, με συγκίνησαν όσο τίποτα άλλο. Τώρα θα καταλάβεις τι σημαίνει πραγματική αγάπη, παιδί μου. Θα καταλάβεις πόσο αγαπάς την γυναίκα σου, αλλά η πραγματική και αγνή αγάπη που θα νιώσεις για αυτό το μικρό πλασματάκι είναι απερίγραπτη. Δεν ξέρω αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι. Δεν είμαι μάντης. Διασκέδασε το. Ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα, οπότε φρόντισε να μην λείπεις πολύ. Άλλαξε πάνες, κάνε μπάνιο το μωρό και γίνε πρότυπο για αυτό. Έχεις ότι χρειάζεται, για να γίνεις καταπληκτικός πατέρας. Το πιο οδυνηρό γράμμα που διάβασα στην ζωή μου ήταν το “Όταν πεθάνει η μαμά σου”. Ξέρω, ότι υπέφερε και αυτός, όταν το έγραφε. “Είναι δική μου τώρα.” Ανέκδοτο. Όπως ο κλόουν κρύβει την στεναχώρια του με το μακιγιάζ. Ήταν το μόνο γράμμα που δεν με έκανε να χαμογελάσω. Τηρούσα πάντα την συμφωνία που είχαμε κάνει με τον πατέρα μου. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Δεν άνοιξα ποτέ κανένα γράμμα, πριν την κατάλληλη στιγμή. Τώρα που βρίσκομαι και εγώ στο νοσοκομείο διασωληνωμένος εξαιτίας του καρκίνου, ανοίγω το τελευταίο γράμμα που μου έγραψε, “Όταν έρθει και εσένα η ώρα σου”. Δεν θέλω να το ανοίξω. Φοβάμαι. Αρνούμαι να πιστέψω, ότι ήρθε το τέλος. Η ελπίδα που λέγαμε πριν. Κανείς δεν πιστεύει, ότι κάποια στιγμή θα πεθάνει. Πήρα μια βαθιά ανάσα και άνοιξα τον φάκελο. Γεια σου γιε μου, Ελπίζω να είσαι γέρος πια. Ξέρεις αυτό είναι το πιο εύκολο από όλα τα γράμματα που σου έγραψα. Επίσης, ήταν το και το πρώτο που έγραψα. Ήταν το γράμμα, που θα με απελευθέρωνε από τον φόβο μου να σε χάσω. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">Νομίζω, ότι όλα ξεκαθαρίζουν, όταν πλησιάζεις τόσο κοντά στο τέλος. Είναι πιο εύκολο να μιλάς γι’αυτό. Τις τελευταίες μέρες μου στο νοσοκομείο σκεφτόμουν την ζωή που έζησα. Είχα μια πολύ σύντομη, αλλά ευτυχισμένη ζωή. Ήμουν ο πατέρας σου και ο σύζυγος της μητέρας σου. Τι περισσότερο θα μπορούσα να ζητήσω; Αυτό με έκανε να ηρεμήσω. Κάνε και εσύ το ίδιο. Η συμβουλή μου για σένα: Δεν χρειάζεται να φοβάσαι τίποτα. ΥΓ. Μου λείπεις.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;">_____________</span></div>
<span style="background-color: white; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23.8px;"><div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 23.8px;">*από το: <a href="http://www.tilestwra.com/otan-den-tha-ime-pia-edo-i-simvouli-pou-edose-aftos-o-pateras-ston-gio-tou-ton-akolouthise-se-oli-tou-tin-zoi/">http://www.tilestwra.com/otan-den-tha-ime-pia-edo-i-simvouli-pou-edose-aftos-o-pateras-ston-gio-tou-ton-akolouthise-se-oli-tou-tin-zoi/</a></span></div>
</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-43198608965789830572016-08-03T04:41:00.004-07:002016-08-03T04:47:41.449-07:00Όλη η αλήθεια για τον Ανδρέα Εμπειρίκο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="row" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #333333; margin: 0px; position: relative; z-index: 1;">
<div class="col-md-12" style="box-sizing: border-box; float: left; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 970px;">
<div class="bread " style="box-sizing: border-box;">
<a href="http://popaganda.gr/hi-fidelity/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; margin: 0px 10px 0px 0px; outline: 0px; text-decoration: none;">ΤΕΧΝΕΣ</a>/<a href="http://popaganda.gr/hi-fidelity/books/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; margin: 0px 10px; outline: 0px; text-decoration: none;">ΒΙΒΛΙΟ</a>/<a href="http://popaganda.gr/hi-fidelity/books/books-interview/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: red; margin: 0px 10px; outline: 0px; text-decoration: none;">ΒΙΒΛΙΟ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ</a></div>
</div>
</div>
<div class="col-md-12" style="box-sizing: border-box; float: left; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 970px;">
<div class="post-head" style="border-bottom-color: rgb(0, 0, 0); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-top-color: rgb(0, 0, 0); border-top-style: solid; border-top-width: 6px; box-sizing: border-box; margin-bottom: 20px; position: relative;">
<div class="row" style="box-sizing: border-box; display: table; margin: 0px; position: relative; width: 970px; z-index: 1;">
<div class="col-md-4 col-sm-4 right-border no-float-pattent" style="border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: none; box-sizing: border-box; display: table-cell; float: left; font-size: 14px; max-width: 330px; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 323.328px;">
<div class="pad post-author-meta" style="box-sizing: border-box; min-height: 100px; padding: 15px;">
<div class="author-thumb" style="background-color: #eeeeee; border-radius: 50px; border: 1px solid rgb(255, 255, 255); box-sizing: border-box; overflow: hidden; width: 100px;">
<img alt="Εύη Μαλλιαρού" class="avatar avatar-original wp-user-avatar wp-user-avatar-original alignnone photo" src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/Evi_Malliarou.png" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></div>
<div class="author-title" style="bottom: 10px; box-sizing: border-box; left: 125px; position: absolute; top: 54px;">
<h3 style="box-sizing: border-box; color: inherit; font-size: 13px; font-weight: 500; line-height: 13px; margin-bottom: 0px; margin-top: 5px;">
<a href="http://popaganda.gr/author/malliarou/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; outline: 0px; text-decoration: none;">Εύη Μαλλιαρού</a></h3>
</div>
</div>
</div>
<div class="col-md-8 col-sm-8 no-pad-left full" style="box-sizing: border-box; float: left; max-width: 640px; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 640px;">
<div class="pad more-pad-right" style="box-sizing: border-box; min-height: 100px; padding: 15px 70px 15px 15px;">
<h1 style="box-sizing: border-box; color: inherit; font-weight: 500; line-height: 30px; margin: 0px 0px 5px;">
<span style="font-size: small;">Όλη η αλήθεια για τον Ανδρέα Εμπειρίκο</span></h1>
<div class="lead" style="box-sizing: border-box; color: #777777; font-family: Georgia; font-size: 15px; font-style: italic; line-height: 1.4; margin-bottom: 10px;">
Ιστορικός και κάτοχος του αρχείου<br />
του Ανδρέα Εμπειρίκου, ο<br />
Λεωνίδας Εμπειρίκος μας μιλάει<br />
για τον πατέρα του, πρωτοπόρο<br />
υπερρεαλιστή ποιητή και πρώτο<br />
ψυχαναλυτή στην Ελλάδα.</div>
<div class="signature" style="box-sizing: border-box; font-size: 13px; line-height: 20px; margin-left: -10px; padding-left: 10px; padding-top: 10px;">
Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος / FOSPHOTOS</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="stick-parent" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Asty-Medium;">
<div class="row" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; position: relative; z-index: 1;">
<div class="col-md-8 col-sm-8 post-margin-right waypoints" style="box-sizing: border-box; float: left; margin-right: 30px; max-width: 640px; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 640px;">
<div class="post-content" style="box-sizing: border-box;">
<div class="slim-content" style="box-sizing: border-box; max-width: 100%;">
<div style="box-sizing: border-box; font-family: georgia; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-size: x-large;"><b>Η</b></span><span style="color: #333333; font-size: 15px;"> ιδέα ήταν να δοθεί η σκιαγράφιση της προσωπικότητας του ανθρώπου που πρωτοέφερε την πρακτική της ψυχανάλυσης στη χώρα και τόλμησε να κάνει μια ριζοσπαστική τομή στον τρόπο που αντιλαμβανόταν το ελληνικό κοινό τη λογοτεχνία, τα δύσκολα χρόνια των δεκαετιών 1930-50 στην Ελλάδα. Οι ημερομηνίες είναι σημαντικές για τον Λεωνίδα Εμπειρίκο. Όπως και τα ονόματα. Στην αφήγησή του ξεχωρίζει η αντικειμενικότητα του ιστορικού, ανάμεικτη με την τρυφερότητα και την απέραντη εκτίμηση για τον πατέρα, αλλά και τον πληθωρικό, ευγενή καλλιτέχνη με τον οποίο έζησε ως τα 18 του, δηλαδή μέχρι το θάνατο του ποιητή το 1975.</span></div>
</div>
<div class="slim-image" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin: 5px 0px 50px; max-width: 100%; text-align: center;">
<img alt="" class="alignnone size-large wp-image-38260" src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/23__MG_7591-960x640.jpg" height="266" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="400" /></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Πώς ήταν η εμπειρία της ενηλικίωσής σας δίπλα στην πολυσχιδή προσωπικότητα του πατέρα σας; </span>Γεννήθηκα το 1957 και ο πατέρας μου τότε ήταν 56 ετών, δηλαδή σχετικά μεγάλος για πατέρας. Είχε άσπρα μαλλιά από νωρίς και στο δρόμο εκείνοι που δεν μας ήξεραν, 9 στις 10 φορές νόμιζαν ότι ήταν ο παππούς μου. Λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας, είχα άμεση επαφή από τον πατέρα για τα γεγονότα και πριν το 1910. Το οποίο έκανε μια διαφορά σε βάθος ιστορικό, καθώς δεν διαμεσολαβείται η διήγηση από μια ενδιάμεση γενιά. Ήταν άνθρωπος καλλιεργημένος, είχε σπουδάσει φιλοσοφία στην Αγγλία και έγινε ο πρώτος ψυχαναλυτής στην Ελλάδα – είχε αποφασίσει μάλιστα να γίνει ψυχαναλυτής από το 1930 περίπου, όπως φαίνεται και από ένα γράμμα προς τη μητέρα του, πριν εκδόσει το πρώτο του ποιητικό βιβλίο το 1935. Ο ίδιος έκανε διδακτική ψυχανάλυση, αφού πρώτα τελείωσε την προσωπική του ψυχανάλυση, με τον Ρενέ Λαφόργκ, ο οποίος ήταν ένας από τους ιδρυτές της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρίας των Παρισίων. Αυτό προσέδωσε την ιδιαιτερότητα στην πολυπλοκότητα του ατόμου του, κάτι που ένα μικρό παιδί μπορούσε να καταλάβει αμέσως. Βέβαια, δεν μου απαριθμούσε γνώσεις. Ήταν ένας ήπιος και καλός μπαμπάς. Είχε μια πολύ μεγάλη βιβλιοθήκη και εγώ έπαιζα με τα βιβλία του. Τα έκανα κάστρα και δεν με μάλωνε γι’αυτό, παρόλο που του κατέστρεφα πολλά. Αλλά σιγά-σιγά άρχισα να ενδιαφέρομαι για τα ίδια τα βιβλία και η πρώτη μου επαφή με τον κόσμο ήρθε μέσα από τις δύο μεγάλες παγκόσμιες γεωγραφίες του 19ου αιώνα του Μάλτε-Μπρουν και του Ελιζέ Ρεκλού. Ήταν πολύ μεγάλα βιβλία, πολύ κατάλληλα για κάστρα, οπότε τα έβγαζα συχνά από τη βιβλιοθήκη και είχα την πιο μεγάλη σχέση με αυτά. Αυτό ήταν το ένα. Το άλλο ήταν ότι από σχετικά μικρή ηλικία ήξερα ότι ήταν ψυχαναλυτής και ποιητής. Αλλά δεν μιλούσε πολύ για τον εαυτό του και δεν τον ενδιέφερε να δείχνει την ευρυμάθειά του. Οπότε μεγαλώνοντας εγώ, όταν είχα πλέον τη συγκρότηση και τις γνώσεις, τον ρωτούσα πράγματα για πνευματικά ζητήματα, πέρα από τα βιβλία που έβλεπα. Για την ψυχανάλυση και τον υπερρεαλισμό, για τον Μπρετόν και τη σχέση του με τους άλλους υπερρεαλιστές. Και φυσικά γνώριζα τους φίλους του που πριν τη δικτατορία έρχονταν σπίτι. Από το 1967 και έπειτα έπεσε σε κατάθλιψη. Είχε τάση από πριν, αλλά με τη χούντα εντάθηκε. Σε μεγαλύτερη κατάθλιψη οδηγήθηκε γιατί πολλοί από τους πιο στενούς φίλους των γονιών μου της παιδικής μου ηλικίας, ή έφυγαν στο εξωτερικό ή πέθαναν και έτσι έχασε τον κύκλο του. Ο Νάνος Βαλαωρίτης έφυγε στο εξωτερικό, ο Γιώργος Μακρής αυτοκτόνησε, ο Τσαρούχης έφυγε στη Γαλλία, ο Ελύτης στη Γαλλία. Ο πατέρας μου δεν ήθελε να φύγει γιατί πίστευε ότι αν δεν διώκεσαι στη χώρα σου δεν φεύγεις. Δεν ήθελε να με σταματήσει και από το σχολείο μου εδώ. Οπότε δεν φύγαμε.</div>
</div>
<div class="in-post-banner" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 2px; max-width: 100%; text-align: center;">
<div id="5701433" style="box-sizing: border-box; max-width: 100%;">
<a href="http://adserver.adtech.de/?adlink/1370/5701433/0/170/AdId=-3;BnId=0;itime=221811309;key=books%2Dinterview;" style="background-color: transparent; border-bottom-color: rgb(148, 227, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 2px; box-sizing: border-box; outline: 0px; text-decoration: none;" target="_blank"><img alt="AdTech Ad" border="0" src="http://aka-cdn-ns.adtech.de/images/AT170_300x250_4.gif" height="1" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="1" /></a></div>
</div>
<blockquote style="border-left-width: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; line-height: 25px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">
<div style="box-sizing: border-box; font-weight: bold; line-height: 34px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px; padding: 0px 30px;">
<span style="box-sizing: border-box;">Η ψυχανάλυση έχει ως σκοπό τη θεραπεία του ανθρώπου από τις “ψυχονευρώσεις” και την ομαλότερη ένταξή του στην κοινωνία και εξ ΄αυτού είναι συντηρητικότερη από τον υπερρεαλισμό. Όμως, για τον πατέρα μου, η απόλυτη επένδυση στη δυναμική της λίμπιντο την έβαζε δίπλα στον υπερρεαλισμό ως κοσμοθεωρία.</span></div>
</blockquote>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Κοινωνικά πως αντιμετωπίστηκε το γεγονός ότι ο πατέρας σας ήταν ψυχαναλυτής; Είναι λίγο πολύ γνωστό ότι υπήρξε έντονη καχυποψία στη Ελλάδα σχετικά με την ψυχανάλυση. </span>Η πρώτη κλασική φροϋδική ψυχανάλυση έγινε στο γραφείο του πατέρα μου που άνοιξε στην αρχή της λεωφόρου Κηφισίας, όπως λεγόταν τότε η Βασιλίσσης Σοφίας. Κηφισίας 6, στη ροζ πολυκατοικία τον Ιανουάριο του 1936, και ήταν το πρώτο ψυχαναλυτικο γραφείο στην Ελλάδα. Εκείνη την εποχή η ψυχανάλυση δεν ήταν διαδεδομένη. Είχε αναφερθεί σε αυτή ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης, όπως και ο Νικόλας Κάλας, ως νεαρός δοκιμιογράφος και κριτικός στα δοκίμιά του τα πολύ καλά του Μεσοπολέμου. Η επαφή του κόσμου με την ψυχανάλυση ήταν μικρή γιατί υπήρχε καχυποψία και από την αριστερά και από τη δεξιά, εξίσου μεγάλη, παρόλο που είχαν μεταφραστεί λίγα έργα του Φρόυντ και κύριως του φροϋδομαρξιστού Βίλχελμ Ραϊχ.</div>
</div>
<div class="wp-caption alignnone" id="attachment_39267" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; max-width: 100%; width: 640px;">
<div class="slim-image" style="box-sizing: border-box; margin: 5px 0px 50px; max-width: 100%; text-align: center;">
<img alt="Ο Ανδρέας Εμπειρίκος, τέλη δεκαετίας του '20, λίγο πριν αρχίσει ψυχανάλυση." class="size-full wp-image-39267" src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/ANDREAS-EMBIRIKOS-%CE%A4ELH-1920-.jpg" height="505" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="369" /></div>
<div class="wp-caption-text" style="box-sizing: border-box; color: #aaaaaa; font-family: Asty-Medium; margin: -60px auto 20px; max-width: 560px; padding: 5px 0px 3px;">
Ο Ανδρέας Εμπειρίκος, τέλη δεκαετίας του ’20, λίγο πριν αρχίσει ψυχανάλυση.</div>
</div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Του “φροϋδομαρξιστού” λέτε. Πώς συνδέεται η πολιτική με την ψυχανάλυση; </span>Η ψυχανάλυση άνθισε στη Ρωσία τα προεπαναστατικά χρόνια και μέχρι το 1924, όπως ανθούσε στην Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία, αλλά όχι στη Γαλλία. Οι πρώτοι κλασικοί ψυχαναλυτές που άρχισαν στη Γαλλία γύρω στο 1926-27, ήταν η Ευγενία Σοκολνίτσκα, η Μαρία Βοναπάρτη, μη-γιατρός, ο Ρενέ Λαφόργκ, γιατρός και ψυχαναλυτής του πατέρα μου και άλλοι. Το 1927 στη Ρωσία το σοβιετικό καθεστώς καταργεί την ψυχανάλυση, μετά τον διωγμό του Τρότσκι, που μέχρι ενός σημείου την προστάτευε. Οι Ρώσοι ψυχαναλυτές έφυγαν και πήγαν στις Δυτική Ευρώπη, στις ΗΠΑ ή στο Ισραήλ. Τον πατέρα μου τον ενδιέφεραν πολύ αυτά και μιλούσε για την κοινωνική πλευρά της ψυχανάλυσης. Αλλά η ελληνική αριστερά ήταν εναντίον, όπως και όλα τα επίσημα κόμματα από τη στιγμή που καταργήθηκε στη Ρωσία. Η βασική ένσταση εκεί ήταν ότι η ψυχανάλυση ασχολείται με το ατομικό ασυνείδητο και όχι με την κοινωνία. Η ένσταση αυτή αντανακλάται και στην άποψη την οποία είχαν για την ψυχανάλυση ως “μπουρζουάδικη” επιστήμη. Προσπάθησε ο πατέρας μου, κατόπιν προτροπής της Μαρίας Βοναπάρτη, να θεσμοποιηθεί επίσημα η ψυχανάλυση. Δεν είχε καμιά ανταπόκριση. Ήταν αρνητικά διακείμενοι το επίσημο κράτος και ο ιατρικός σύλλογος στις προσπάθειες αυτές. Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής ο πατέρας μου ήταν ψυχαναλυτής, μέλος της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρίας των Παρισίων, συμμετείχε στο15ο παγκόσμιο ψυχαναλυτικό συνέδριο, το πρώτο που έγινε στο Παρίσι τον Αύγουστο του 1938 και έχουμε και τη φωτογραφία του που ανακαλύψαμε πρόσφατα. Ολοκλήρωσε την ψυχαναλυτική του μελέτη που έπρεπε να γράψει για να γίνει πλήρες μέλος το ΄49-50. Και τη δημοσίευσε στο περιοδικό της <i style="box-sizing: border-box;">Societe Psychanalytique de Paris</i> το 1951. Επίσης, μεταφράστηκε στα ελληνικά μαζί με άλλα ψυχαναλυτικά κείμενα το 2001.</div>
</div>
<div class="slim-image" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin: 5px 0px 50px; max-width: 100%; text-align: center;">
<img alt="" class="alignnone size-large wp-image-38261" src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/23__MG_7647-640x960.jpg" height="200" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="133" /></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Ποια ήταν λοιπόν η μοίρα του πατέρα σας ως πρώτου ψυχαναλυτή στην Ελλάδα και τι απέγινε η ψυχανάλυση γενικότερα; </span>Ο πατέρας μου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ψυχανάλυση το 1951 μετά από απειλή της αστυνομίας. Οι απειλές ήταν προφορικές, αφού δεν υπάρχει κανένα γραπτό εύρημα στην αστυνομία, καμία καταγραφή που να τις αποδεικνύει. Ήταν προσωπική απειλή που εκπορευόταν πιθανότατα, είτε από τον ιατρικό σύλλογο, είτε από κάποια ομάδα πίεσης που αντιστεκόταν στην εισαγωγή της ψυχανάλυσης στην Ελλάδα. Ο ίδιος έπρεπε να σταματήσει να λειτουργεί το γραφείο του, αφού ζήτησε έξι μήνες για τον απογαλακτισμό των ασθενών. Και οι δύο άλλοι ψυχαναλυτές που είχαν κάνει διδακτική ψυχανάλυση με τον πατέρα μου, υπό την εποπτεία της Μαρίας Βοναπάρτη, ο Δημήτρης Κουρέτας και ο Γιώργος Ζαβιτσιάνος, αναγκάστηκαν να εξασκούν ως ψυχίατροι και όχι ως ψυχαναλυτές. Τελικά ο Ζαβιτσάνος δεν άντεξε και έφυγε στη Αμερική. Έτσι, άργησε άλλα τριάντα χρόνια η πραγματική εμφάνιση της ψυχανάλυσης στην Ελλάδα, μέχρι την αρχή της δεκαετίας του ΄80 με το άνοιγμα πολλών ψυχαναλυτικών γραφείων.</div>
</div>
<div class="wp-caption alignnone" id="attachment_39272" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; max-width: 100%; width: 640px;">
<div class="slim-image" style="box-sizing: border-box; margin: 5px 0px 50px; max-width: 100%; text-align: center;">
<img alt="H πρώτη έκδοση της "Υψικάμινου", εκδόσεις Κασταλία, 1935" class="size-large wp-image-39272 " src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/14L1014981-960x645.jpg" height="215" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="320" /></div>
<div class="wp-caption-text" style="box-sizing: border-box; color: #aaaaaa; font-family: Asty-Medium; margin: -60px auto 20px; max-width: 560px; padding: 5px 0px 3px;">
H πρώτη έκδοση της “Υψικάμινου”, εκδόσεις Κασταλία, 1935</div>
</div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Πώς συνδυάστηκε η πορεία του ψυχαναλυτή με εκείνη του υπερρεαλιστή ποιητή στη ζωή του πατέρα σας; </span>Έγραφε ποιήματα παλαμικά, κλασικού τύπου από πολύ νέος. Και διάβαζε πάρα πολλή ποίηση ελληνική, αγγλική, γαλλική, ρωσική, δηλαδή στις γλώσσες που ήξερε καλά. Έγραφε στη δημοτική και μάλιστα στη “μαλλιαρή” δημοτική γιατί ήταν μαθητής του Ψυχάρη. Υπήρξε και μεγάλος θαυμαστής του Παλαμά. Μάλιστα τον είχε επισκεφθεί μία, δύο, ίσως και περισσότερες φορές. Τον αναφέρει ο Παλαμάς, γράφοντας σε έναν φίλο του, “ήρθε σήμερα ο κ. Εμπειρίκος” και υπάρχει και φωτογραφία αφιερωμένη από τον Παλαμά. Μετά άλλαξε τεχνοτροπία ο ίδιος, γράφοντας πιο μοντέρνα ποίηματα, χωρίς ακόμα να έχει αποφασίσει ότι θα ακολουθήσει την πορεία του ποιητή και της λογοτεχνίας. Όταν γνώρισε τους υπερρεαλιστές τον Ιανουάριο του ΄33 άλλαξε ριζικά τεχνοτροπία, χωρίς ακόμα να έχει γίνει μέλος της υπερρεαλιστικής ομάδας. Μεταξύ 1933-34 γράφει μια συλλογή αυτής της τεχνοτροπίας, που περιγράφει ο ίδιος στο “Αμούρ-αμούρ” στα “Γραπτά”. Θα εκδοθεί φέτος από τις εκδόσεις Άγρα μια συλλογή αυτής της εποχής που την ονόμασε το 1970 περίπου “Προϊστορία ή καταγωγή” – χωρίς όμως να έχει βρει ο ίδιος το σύνολο των ποιημάτων. Την πλήρη συλλογή την βρήκαμε αργότερα. Ήταν έτοιμη προς έκδοση από το 1934 με τα ποιήματα αυτά που έγραψε πριν την “Υψικάμινο”. Ένα από αυτά εκδόθηκε σε ξεχωριστό βιβλιαράκι (εκτός εμπορίου) από τις εκδόσεις Άγρα με τίτλο “Το θέαμα του Μπογιατιού ως κινούμενου τοπίου” το 2009. Τη συλλογή αυτή δεν την τύπωσε το ΄34 γιατί μέσα στο 1933 συνδέεται πια με την υπερρεαλιστική ομάδα. Παραιτείται τότε από τις οικογενειακές επιχειρήσεις για ιδεολογικούς λόγους, γιατί είχε γίνει αριστερός, όπως επίσης και για οικογενειακούς, γιατί προστάτευε την μητέρα του που την είχε εγκαταλείψει ο πατέρας του. Ο πατέρας μου είχε αποφασίσει να μην εκδόσει τη συλλογή αυτή, για να εμφανιστεί με την “Υψικάμινο” και να είναι το πρώτο του βιβλίο το πρώτο υπερρεαλιστικό κείμενο στην Ελλάδα. Να μην έχει “προϊστορία”. Ο υπερρεαλισμός και η ψυχανάλυση διασταυρώνονται λόγω του απελευθερωτικού προτάγματος και των δύο, λόγω του ασυνειδήτου. Η ψυχανάλυση έχει ως σκοπό τη θεραπεία του ανθρώπου από τις “ψυχονευρώσεις” και την ομαλότερη ένταξή του στην κοινωνία και εξ ΄αυτού είναι συντηρητικότερη από τον υπερρεαλισμό. Όμως, για τον πατέρα μου, η απόλυτη επένδυση στη δυναμική της λίμπιντο την έβαζε δίπλα στον υπερρεαλισμό ως κοσμοθεωρία.</div>
</div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px; text-align: right;">
<a href="http://popaganda.gr/oli-alithia-gia-ton-andrea-empiriko/2/" style="background-color: transparent; border-bottom-color: rgb(148, 227, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 2px; box-sizing: border-box; outline: 0px; text-decoration: none;"><span style="border-bottom-color: rgb(148, 227, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 2px; box-sizing: border-box;">Στην επόμενη σελίδα: </span><span style="background-color: transparent; border-bottom-color: rgb(148, 227, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 2px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; outline: 0px; text-decoration: none;">η σύλληψη από τον ΕΛΑΣ και η Νέα Αριστερά</span></a></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px; text-align: right;">
<div style="text-align: left;">
____________</div>
</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px; text-align: right;">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #333333; font-family: "georgia";"><span style="font-size: 15px; line-height: 25px;"><a href="http://popaganda.gr/oli-alithia-gia-ton-andrea-empiriko/">http://popaganda.gr/oli-alithia-gia-ton-andrea-empiriko/</a></span></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-31089698678981188922016-08-03T04:41:00.003-07:002016-08-03T04:43:03.058-07:00Όλη η αλήθεια για τον Ανδρέα Εμπειρίκο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="row" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #333333; margin: 0px; position: relative; z-index: 1;">
<div class="col-md-12" style="box-sizing: border-box; float: left; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 970px;">
<div class="bread " style="box-sizing: border-box;">
<a href="http://popaganda.gr/hi-fidelity/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; margin: 0px 10px 0px 0px; outline: 0px; text-decoration: none;">ΤΕΧΝΕΣ</a>/<a href="http://popaganda.gr/hi-fidelity/books/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; margin: 0px 10px; outline: 0px; text-decoration: none;">ΒΙΒΛΙΟ</a>/<a href="http://popaganda.gr/hi-fidelity/books/books-interview/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: red; margin: 0px 10px; outline: 0px; text-decoration: none;">ΒΙΒΛΙΟ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ</a></div>
</div>
</div>
<div class="row" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Asty-Medium; margin: 0px; position: relative; z-index: 1;">
<div class="col-md-12" style="box-sizing: border-box; float: left; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 970px;">
<div class="post-head" style="border-bottom-color: rgb(0, 0, 0); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-top-color: rgb(0, 0, 0); border-top-style: solid; border-top-width: 6px; box-sizing: border-box; margin-bottom: 20px; position: relative;">
<div class="row" style="box-sizing: border-box; display: table; margin: 0px; position: relative; width: 970px; z-index: 1;">
<div class="col-md-4 col-sm-4 right-border no-float-pattent" style="border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: none; box-sizing: border-box; display: table-cell; float: left; font-size: 14px; max-width: 330px; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 323.328px;">
<div class="pad post-author-meta" style="box-sizing: border-box; min-height: 100px; padding: 15px;">
<div class="author-thumb" style="background-color: #eeeeee; border-radius: 50px; border: 1px solid rgb(255, 255, 255); box-sizing: border-box; overflow: hidden; width: 100px;">
<img alt="Εύη Μαλλιαρού" class="avatar avatar-original wp-user-avatar wp-user-avatar-original alignnone photo" src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/Evi_Malliarou.png" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" /></div>
<div class="author-title" style="bottom: 10px; box-sizing: border-box; left: 125px; position: absolute; top: 54px;">
<h3 style="box-sizing: border-box; color: inherit; font-size: 13px; font-weight: 500; line-height: 13px; margin-bottom: 0px; margin-top: 5px;">
<a href="http://popaganda.gr/author/malliarou/" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; outline: 0px; text-decoration: none;">Εύη Μαλλιαρού</a></h3>
</div>
</div>
</div>
<div class="col-md-8 col-sm-8 no-pad-left full" style="box-sizing: border-box; float: left; max-width: 640px; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 640px;">
<div class="pad more-pad-right" style="box-sizing: border-box; min-height: 100px; padding: 15px 70px 15px 15px;">
<h1 style="box-sizing: border-box; color: inherit; font-weight: 500; line-height: 30px; margin: 0px 0px 5px;">
<span style="font-size: small;">Όλη η αλήθεια για τον Ανδρέα Εμπειρίκο</span></h1>
<div class="lead" style="box-sizing: border-box; color: #777777; font-family: Georgia; font-size: 15px; font-style: italic; line-height: 1.4; margin-bottom: 10px;">
Ιστορικός και κάτοχος του αρχείου<br />
του Ανδρέα Εμπειρίκου, ο<br />
Λεωνίδας Εμπειρίκος μας μιλάει<br />
για τον πατέρα του, πρωτοπόρο<br />
υπερρεαλιστή ποιητή και πρώτο<br />
ψυχαναλυτή στην Ελλάδα.</div>
<div class="signature" style="box-sizing: border-box; font-size: 13px; line-height: 20px; margin-left: -10px; padding-left: 10px; padding-top: 10px;">
Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος / FOSPHOTOS</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="stick-parent" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Asty-Medium;">
<div class="row" style="box-sizing: border-box; margin: 0px; position: relative; z-index: 1;">
<div class="col-md-8 col-sm-8 post-margin-right waypoints" style="box-sizing: border-box; float: left; margin-right: 30px; max-width: 640px; min-height: 1px; padding: 0px; position: relative; width: 640px;">
<div class="post-content" style="box-sizing: border-box;">
<div class="slim-content" style="box-sizing: border-box; max-width: 100%;">
<div style="box-sizing: border-box; font-family: georgia; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-size: x-large;"><b>Η</b></span><span style="color: #333333; font-size: 15px;"> ιδέα ήταν να δοθεί η σκιαγράφιση της προσωπικότητας του ανθρώπου που πρωτοέφερε την πρακτική της ψυχανάλυσης στη χώρα και τόλμησε να κάνει μια ριζοσπαστική τομή στον τρόπο που αντιλαμβανόταν το ελληνικό κοινό τη λογοτεχνία, τα δύσκολα χρόνια των δεκαετιών 1930-50 στην Ελλάδα. Οι ημερομηνίες είναι σημαντικές για τον Λεωνίδα Εμπειρίκο. Όπως και τα ονόματα. Στην αφήγησή του ξεχωρίζει η αντικειμενικότητα του ιστορικού, ανάμεικτη με την τρυφερότητα και την απέραντη εκτίμηση για τον πατέρα, αλλά και τον πληθωρικό, ευγενή καλλιτέχνη με τον οποίο έζησε ως τα 18 του, δηλαδή μέχρι το θάνατο του ποιητή το 1975.</span></div>
</div>
<div class="slim-image" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin: 5px 0px 50px; max-width: 100%; text-align: center;">
<img alt="" class="alignnone size-large wp-image-38260" src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/23__MG_7591-960x640.jpg" height="266" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="400" /></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Πώς ήταν η εμπειρία της ενηλικίωσής σας δίπλα στην πολυσχιδή προσωπικότητα του πατέρα σας; </span>Γεννήθηκα το 1957 και ο πατέρας μου τότε ήταν 56 ετών, δηλαδή σχετικά μεγάλος για πατέρας. Είχε άσπρα μαλλιά από νωρίς και στο δρόμο εκείνοι που δεν μας ήξεραν, 9 στις 10 φορές νόμιζαν ότι ήταν ο παππούς μου. Λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας, είχα άμεση επαφή από τον πατέρα για τα γεγονότα και πριν το 1910. Το οποίο έκανε μια διαφορά σε βάθος ιστορικό, καθώς δεν διαμεσολαβείται η διήγηση από μια ενδιάμεση γενιά. Ήταν άνθρωπος καλλιεργημένος, είχε σπουδάσει φιλοσοφία στην Αγγλία και έγινε ο πρώτος ψυχαναλυτής στην Ελλάδα – είχε αποφασίσει μάλιστα να γίνει ψυχαναλυτής από το 1930 περίπου, όπως φαίνεται και από ένα γράμμα προς τη μητέρα του, πριν εκδόσει το πρώτο του ποιητικό βιβλίο το 1935. Ο ίδιος έκανε διδακτική ψυχανάλυση, αφού πρώτα τελείωσε την προσωπική του ψυχανάλυση, με τον Ρενέ Λαφόργκ, ο οποίος ήταν ένας από τους ιδρυτές της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρίας των Παρισίων. Αυτό προσέδωσε την ιδιαιτερότητα στην πολυπλοκότητα του ατόμου του, κάτι που ένα μικρό παιδί μπορούσε να καταλάβει αμέσως. Βέβαια, δεν μου απαριθμούσε γνώσεις. Ήταν ένας ήπιος και καλός μπαμπάς. Είχε μια πολύ μεγάλη βιβλιοθήκη και εγώ έπαιζα με τα βιβλία του. Τα έκανα κάστρα και δεν με μάλωνε γι’αυτό, παρόλο που του κατέστρεφα πολλά. Αλλά σιγά-σιγά άρχισα να ενδιαφέρομαι για τα ίδια τα βιβλία και η πρώτη μου επαφή με τον κόσμο ήρθε μέσα από τις δύο μεγάλες παγκόσμιες γεωγραφίες του 19ου αιώνα του Μάλτε-Μπρουν και του Ελιζέ Ρεκλού. Ήταν πολύ μεγάλα βιβλία, πολύ κατάλληλα για κάστρα, οπότε τα έβγαζα συχνά από τη βιβλιοθήκη και είχα την πιο μεγάλη σχέση με αυτά. Αυτό ήταν το ένα. Το άλλο ήταν ότι από σχετικά μικρή ηλικία ήξερα ότι ήταν ψυχαναλυτής και ποιητής. Αλλά δεν μιλούσε πολύ για τον εαυτό του και δεν τον ενδιέφερε να δείχνει την ευρυμάθειά του. Οπότε μεγαλώνοντας εγώ, όταν είχα πλέον τη συγκρότηση και τις γνώσεις, τον ρωτούσα πράγματα για πνευματικά ζητήματα, πέρα από τα βιβλία που έβλεπα. Για την ψυχανάλυση και τον υπερρεαλισμό, για τον Μπρετόν και τη σχέση του με τους άλλους υπερρεαλιστές. Και φυσικά γνώριζα τους φίλους του που πριν τη δικτατορία έρχονταν σπίτι. Από το 1967 και έπειτα έπεσε σε κατάθλιψη. Είχε τάση από πριν, αλλά με τη χούντα εντάθηκε. Σε μεγαλύτερη κατάθλιψη οδηγήθηκε γιατί πολλοί από τους πιο στενούς φίλους των γονιών μου της παιδικής μου ηλικίας, ή έφυγαν στο εξωτερικό ή πέθαναν και έτσι έχασε τον κύκλο του. Ο Νάνος Βαλαωρίτης έφυγε στο εξωτερικό, ο Γιώργος Μακρής αυτοκτόνησε, ο Τσαρούχης έφυγε στη Γαλλία, ο Ελύτης στη Γαλλία. Ο πατέρας μου δεν ήθελε να φύγει γιατί πίστευε ότι αν δεν διώκεσαι στη χώρα σου δεν φεύγεις. Δεν ήθελε να με σταματήσει και από το σχολείο μου εδώ. Οπότε δεν φύγαμε.</div>
</div>
<div class="in-post-banner" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 2px; max-width: 100%; text-align: center;">
<div id="5701433" style="box-sizing: border-box; max-width: 100%;">
<a href="http://adserver.adtech.de/?adlink/1370/5701433/0/170/AdId=-3;BnId=0;itime=221811309;key=books%2Dinterview;" style="background-color: transparent; border-bottom-color: rgb(148, 227, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 2px; box-sizing: border-box; outline: 0px; text-decoration: none;" target="_blank"><img alt="AdTech Ad" border="0" src="http://aka-cdn-ns.adtech.de/images/AT170_300x250_4.gif" height="1" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="1" /></a></div>
</div>
<blockquote style="border-left-width: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; line-height: 25px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;">
<div style="box-sizing: border-box; font-weight: bold; line-height: 34px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px; padding: 0px 30px;">
<span style="box-sizing: border-box;">Η ψυχανάλυση έχει ως σκοπό τη θεραπεία του ανθρώπου από τις “ψυχονευρώσεις” και την ομαλότερη ένταξή του στην κοινωνία και εξ ΄αυτού είναι συντηρητικότερη από τον υπερρεαλισμό. Όμως, για τον πατέρα μου, η απόλυτη επένδυση στη δυναμική της λίμπιντο την έβαζε δίπλα στον υπερρεαλισμό ως κοσμοθεωρία.</span></div>
</blockquote>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Κοινωνικά πως αντιμετωπίστηκε το γεγονός ότι ο πατέρας σας ήταν ψυχαναλυτής; Είναι λίγο πολύ γνωστό ότι υπήρξε έντονη καχυποψία στη Ελλάδα σχετικά με την ψυχανάλυση. </span>Η πρώτη κλασική φροϋδική ψυχανάλυση έγινε στο γραφείο του πατέρα μου που άνοιξε στην αρχή της λεωφόρου Κηφισίας, όπως λεγόταν τότε η Βασιλίσσης Σοφίας. Κηφισίας 6, στη ροζ πολυκατοικία τον Ιανουάριο του 1936, και ήταν το πρώτο ψυχαναλυτικο γραφείο στην Ελλάδα. Εκείνη την εποχή η ψυχανάλυση δεν ήταν διαδεδομένη. Είχε αναφερθεί σε αυτή ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης, όπως και ο Νικόλας Κάλας, ως νεαρός δοκιμιογράφος και κριτικός στα δοκίμιά του τα πολύ καλά του Μεσοπολέμου. Η επαφή του κόσμου με την ψυχανάλυση ήταν μικρή γιατί υπήρχε καχυποψία και από την αριστερά και από τη δεξιά, εξίσου μεγάλη, παρόλο που είχαν μεταφραστεί λίγα έργα του Φρόυντ και κύριως του φροϋδομαρξιστού Βίλχελμ Ραϊχ.</div>
</div>
<div class="wp-caption alignnone" id="attachment_39267" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; max-width: 100%; width: 640px;">
<div class="slim-image" style="box-sizing: border-box; margin: 5px 0px 50px; max-width: 100%; text-align: center;">
<img alt="Ο Ανδρέας Εμπειρίκος, τέλη δεκαετίας του '20, λίγο πριν αρχίσει ψυχανάλυση." class="size-full wp-image-39267" src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/ANDREAS-EMBIRIKOS-%CE%A4ELH-1920-.jpg" height="505" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="369" /></div>
<div class="wp-caption-text" style="box-sizing: border-box; color: #aaaaaa; font-family: Asty-Medium; margin: -60px auto 20px; max-width: 560px; padding: 5px 0px 3px;">
Ο Ανδρέας Εμπειρίκος, τέλη δεκαετίας του ’20, λίγο πριν αρχίσει ψυχανάλυση.</div>
</div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Του “φροϋδομαρξιστού” λέτε. Πώς συνδέεται η πολιτική με την ψυχανάλυση; </span>Η ψυχανάλυση άνθισε στη Ρωσία τα προεπαναστατικά χρόνια και μέχρι το 1924, όπως ανθούσε στην Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία, αλλά όχι στη Γαλλία. Οι πρώτοι κλασικοί ψυχαναλυτές που άρχισαν στη Γαλλία γύρω στο 1926-27, ήταν η Ευγενία Σοκολνίτσκα, η Μαρία Βοναπάρτη, μη-γιατρός, ο Ρενέ Λαφόργκ, γιατρός και ψυχαναλυτής του πατέρα μου και άλλοι. Το 1927 στη Ρωσία το σοβιετικό καθεστώς καταργεί την ψυχανάλυση, μετά τον διωγμό του Τρότσκι, που μέχρι ενός σημείου την προστάτευε. Οι Ρώσοι ψυχαναλυτές έφυγαν και πήγαν στις Δυτική Ευρώπη, στις ΗΠΑ ή στο Ισραήλ. Τον πατέρα μου τον ενδιέφεραν πολύ αυτά και μιλούσε για την κοινωνική πλευρά της ψυχανάλυσης. Αλλά η ελληνική αριστερά ήταν εναντίον, όπως και όλα τα επίσημα κόμματα από τη στιγμή που καταργήθηκε στη Ρωσία. Η βασική ένσταση εκεί ήταν ότι η ψυχανάλυση ασχολείται με το ατομικό ασυνείδητο και όχι με την κοινωνία. Η ένσταση αυτή αντανακλάται και στην άποψη την οποία είχαν για την ψυχανάλυση ως “μπουρζουάδικη” επιστήμη. Προσπάθησε ο πατέρας μου, κατόπιν προτροπής της Μαρίας Βοναπάρτη, να θεσμοποιηθεί επίσημα η ψυχανάλυση. Δεν είχε καμιά ανταπόκριση. Ήταν αρνητικά διακείμενοι το επίσημο κράτος και ο ιατρικός σύλλογος στις προσπάθειες αυτές. Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής ο πατέρας μου ήταν ψυχαναλυτής, μέλος της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρίας των Παρισίων, συμμετείχε στο15ο παγκόσμιο ψυχαναλυτικό συνέδριο, το πρώτο που έγινε στο Παρίσι τον Αύγουστο του 1938 και έχουμε και τη φωτογραφία του που ανακαλύψαμε πρόσφατα. Ολοκλήρωσε την ψυχαναλυτική του μελέτη που έπρεπε να γράψει για να γίνει πλήρες μέλος το ΄49-50. Και τη δημοσίευσε στο περιοδικό της <i style="box-sizing: border-box;">Societe Psychanalytique de Paris</i> το 1951. Επίσης, μεταφράστηκε στα ελληνικά μαζί με άλλα ψυχαναλυτικά κείμενα το 2001.</div>
</div>
<div class="slim-image" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin: 5px 0px 50px; max-width: 100%; text-align: center;">
<img alt="" class="alignnone size-large wp-image-38261" src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/23__MG_7647-640x960.jpg" height="200" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="133" /></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Ποια ήταν λοιπόν η μοίρα του πατέρα σας ως πρώτου ψυχαναλυτή στην Ελλάδα και τι απέγινε η ψυχανάλυση γενικότερα; </span>Ο πατέρας μου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ψυχανάλυση το 1951 μετά από απειλή της αστυνομίας. Οι απειλές ήταν προφορικές, αφού δεν υπάρχει κανένα γραπτό εύρημα στην αστυνομία, καμία καταγραφή που να τις αποδεικνύει. Ήταν προσωπική απειλή που εκπορευόταν πιθανότατα, είτε από τον ιατρικό σύλλογο, είτε από κάποια ομάδα πίεσης που αντιστεκόταν στην εισαγωγή της ψυχανάλυσης στην Ελλάδα. Ο ίδιος έπρεπε να σταματήσει να λειτουργεί το γραφείο του, αφού ζήτησε έξι μήνες για τον απογαλακτισμό των ασθενών. Και οι δύο άλλοι ψυχαναλυτές που είχαν κάνει διδακτική ψυχανάλυση με τον πατέρα μου, υπό την εποπτεία της Μαρίας Βοναπάρτη, ο Δημήτρης Κουρέτας και ο Γιώργος Ζαβιτσιάνος, αναγκάστηκαν να εξασκούν ως ψυχίατροι και όχι ως ψυχαναλυτές. Τελικά ο Ζαβιτσάνος δεν άντεξε και έφυγε στη Αμερική. Έτσι, άργησε άλλα τριάντα χρόνια η πραγματική εμφάνιση της ψυχανάλυσης στην Ελλάδα, μέχρι την αρχή της δεκαετίας του ΄80 με το άνοιγμα πολλών ψυχαναλυτικών γραφείων.</div>
</div>
<div class="wp-caption alignnone" id="attachment_39272" style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; max-width: 100%; width: 640px;">
<div class="slim-image" style="box-sizing: border-box; margin: 5px 0px 50px; max-width: 100%; text-align: center;">
<img alt="H πρώτη έκδοση της "Υψικάμινου", εκδόσεις Κασταλία, 1935" class="size-large wp-image-39272 " src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/14L1014981-960x645.jpg" height="215" style="border: 0px; box-sizing: border-box; height: auto; margin-bottom: 10px; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="320" /></div>
<div class="wp-caption-text" style="box-sizing: border-box; color: #aaaaaa; font-family: Asty-Medium; margin: -60px auto 20px; max-width: 560px; padding: 5px 0px 3px;">
H πρώτη έκδοση της “Υψικάμινου”, εκδόσεις Κασταλία, 1935</div>
</div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Πώς συνδυάστηκε η πορεία του ψυχαναλυτή με εκείνη του υπερρεαλιστή ποιητή στη ζωή του πατέρα σας; </span>Έγραφε ποιήματα παλαμικά, κλασικού τύπου από πολύ νέος. Και διάβαζε πάρα πολλή ποίηση ελληνική, αγγλική, γαλλική, ρωσική, δηλαδή στις γλώσσες που ήξερε καλά. Έγραφε στη δημοτική και μάλιστα στη “μαλλιαρή” δημοτική γιατί ήταν μαθητής του Ψυχάρη. Υπήρξε και μεγάλος θαυμαστής του Παλαμά. Μάλιστα τον είχε επισκεφθεί μία, δύο, ίσως και περισσότερες φορές. Τον αναφέρει ο Παλαμάς, γράφοντας σε έναν φίλο του, “ήρθε σήμερα ο κ. Εμπειρίκος” και υπάρχει και φωτογραφία αφιερωμένη από τον Παλαμά. Μετά άλλαξε τεχνοτροπία ο ίδιος, γράφοντας πιο μοντέρνα ποίηματα, χωρίς ακόμα να έχει αποφασίσει ότι θα ακολουθήσει την πορεία του ποιητή και της λογοτεχνίας. Όταν γνώρισε τους υπερρεαλιστές τον Ιανουάριο του ΄33 άλλαξε ριζικά τεχνοτροπία, χωρίς ακόμα να έχει γίνει μέλος της υπερρεαλιστικής ομάδας. Μεταξύ 1933-34 γράφει μια συλλογή αυτής της τεχνοτροπίας, που περιγράφει ο ίδιος στο “Αμούρ-αμούρ” στα “Γραπτά”. Θα εκδοθεί φέτος από τις εκδόσεις Άγρα μια συλλογή αυτής της εποχής που την ονόμασε το 1970 περίπου “Προϊστορία ή καταγωγή” – χωρίς όμως να έχει βρει ο ίδιος το σύνολο των ποιημάτων. Την πλήρη συλλογή την βρήκαμε αργότερα. Ήταν έτοιμη προς έκδοση από το 1934 με τα ποιήματα αυτά που έγραψε πριν την “Υψικάμινο”. Ένα από αυτά εκδόθηκε σε ξεχωριστό βιβλιαράκι (εκτός εμπορίου) από τις εκδόσεις Άγρα με τίτλο “Το θέαμα του Μπογιατιού ως κινούμενου τοπίου” το 2009. Τη συλλογή αυτή δεν την τύπωσε το ΄34 γιατί μέσα στο 1933 συνδέεται πια με την υπερρεαλιστική ομάδα. Παραιτείται τότε από τις οικογενειακές επιχειρήσεις για ιδεολογικούς λόγους, γιατί είχε γίνει αριστερός, όπως επίσης και για οικογενειακούς, γιατί προστάτευε την μητέρα του που την είχε εγκαταλείψει ο πατέρας του. Ο πατέρας μου είχε αποφασίσει να μην εκδόσει τη συλλογή αυτή, για να εμφανιστεί με την “Υψικάμινο” και να είναι το πρώτο του βιβλίο το πρώτο υπερρεαλιστικό κείμενο στην Ελλάδα. Να μην έχει “προϊστορία”. Ο υπερρεαλισμός και η ψυχανάλυση διασταυρώνονται λόγω του απελευθερωτικού προτάγματος και των δύο, λόγω του ασυνειδήτου. Η ψυχανάλυση έχει ως σκοπό τη θεραπεία του ανθρώπου από τις “ψυχονευρώσεις” και την ομαλότερη ένταξή του στην κοινωνία και εξ ΄αυτού είναι συντηρητικότερη από τον υπερρεαλισμό. Όμως, για τον πατέρα μου, η απόλυτη επένδυση στη δυναμική της λίμπιντο την έβαζε δίπλα στον υπερρεαλισμό ως κοσμοθεωρία.</div>
</div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px; text-align: right;">
<a href="http://popaganda.gr/oli-alithia-gia-ton-andrea-empiriko/2/" style="background-color: transparent; border-bottom-color: rgb(148, 227, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 2px; box-sizing: border-box; outline: 0px; text-decoration: none;"><span style="border-bottom-color: rgb(148, 227, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 2px; box-sizing: border-box;">Στην επόμενη σελίδα: </span><span style="background-color: transparent; border-bottom-color: rgb(148, 227, 255); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 2px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; outline: 0px; text-decoration: none;">η σύλληψη από τον ΕΛΑΣ και η Νέα Αριστερά</span></a></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: georgia; font-size: 15px; line-height: 25px; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px; text-align: right;">
<div style="text-align: left;">
____________</div>
</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 560px; text-align: right;">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #333333; font-family: "georgia";"><span style="font-size: 15px; line-height: 25px;"><a href="http://popaganda.gr/oli-alithia-gia-ton-andrea-empiriko/">http://popaganda.gr/oli-alithia-gia-ton-andrea-empiriko/</a></span></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-33440230319718785352016-06-13T12:23:00.001-07:002016-06-13T12:23:58.203-07:00ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ: «ΜΕ ΔΕΚΑ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ» <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-DcKeWcqOwKg/V18IHNI_OmI/AAAAAAAAeLE/vUOiN1LqwY0RXasWxq6XaZsOytHXc08ewCLcB/s1600/noamtsomski2-604x270.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="143" src="https://1.bp.blogspot.com/-DcKeWcqOwKg/V18IHNI_OmI/AAAAAAAAeLE/vUOiN1LqwY0RXasWxq6XaZsOytHXc08ewCLcB/s320/noamtsomski2-604x270.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1. Η τεχνική της διασκέδασης Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. </div>
<div style="text-align: justify;">
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους. </div>
<div style="text-align: justify;">
2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών. </div>
<div style="text-align: justify;">
3. Η τεχνική της υποβάθμισης Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια. </div>
<div style="text-align: justify;">
4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποιήση) Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα. Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της. </div>
<div style="text-align: justify;">
5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους». </div>
<div style="text-align: justify;">
6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές… </div>
<div style="text-align: justify;">
7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους». </div>
<div style="text-align: justify;">
8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο. </div>
<div style="text-align: justify;">
9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση! </div>
<div style="text-align: justify;">
10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. </div>
<div style="text-align: justify;">
Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους. Και όμως για να καταρρεύσουν όλα αυτά αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Το «κόκκινο χάπι» που έλεγε ο Μορφέας στoν Νέο στην ταινία Μatrix. </div>
<div style="text-align: justify;">
Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά. Για αυτό σας παρουσιάζουμε τις 10 τεχνικές, μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά. Για όποιον θέλει περισσότερη αφύπνιση ας διαβάσει το «σπήλαιο του Πλάτωνα» και θα ξημερώσει ένας καινούριος κόσμος. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
____________________</div>
<div style="text-align: justify;">
πηγη defencenet.gr</div>
<div style="text-align: justify;">
http://cityculture.gr/2014/05/noam-tsomski-me-deka-technikes-elegchoun-to-mialo</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-35131989675897622812016-01-17T12:28:00.001-08:002016-01-17T12:28:55.059-08:00S.O.S. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην εξόρυξη χρυσ...<a href="http://on-hellas.blogspot.com/2016/01/blog-post_17.html?spref=bl">S.O.S. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην εξόρυξη χρυσ...</a>:<br /><br />
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας θα πραγματοποιήσει το Συντονιστικό Ιερισσού ενάντια στην εξόρυξη χρυσού σήμερα στις 11 π.μ. στο Πάρκο Πολιτιστικού...Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-65911721078703468522015-12-31T07:44:00.002-08:002015-12-31T07:44:28.041-08:00Μισώ την πρωτοχρονιά. Του Αντόνιο Γκράμσι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><div style="text-align: center;">
<a href="http://im2ns5.27210.gr/sites/default/files/article/2014/01/146262-mole-antonelliana_414x290.jpg"><img height="206" src="http://im2ns5.27210.gr/sites/default/files/imagecache/620x320/article/2014/01/146262-mole-antonelliana_414x290.jpg" width="400" /></a></div>
<br /><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #990000; font-size: x-large;"><b>Κ</b></span>άθε πρωί, καθώς ξυπνώ άλλη μια φορά κάτω από το πέπλο του ουρανού, νιώθω πως για μένα είναι πρωτοχρονιά. Γι΄ αυτό μισώ τις πρωτοχρονιές με καθορισμένη ημερομηνία, που μετατρέπουν τη ζωή και το ανθρώπινο πνεύμα σε μια εμπορική επιχείρηση, με τον ωραίο τους απολογισμό, με τον ισολογισμό τους και την πρόβλεψη για το νέο διαχειριστικό έτος. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ακυρώνουν την αίσθηση της συνέχειας της ζωής και του πνεύματος. Καταλήγει κανείς να πιστεύει πραγματικά ότι μεταξύ των ετών υπάρχει συνέχεια, κι ότι ξεκινά μια νέα ιστορία, και βάζει κανείς στόχους, και μετανιώνει για τις αστοχίες κτλ κτλ. Αυτό είναι ένα γενικότερο σφάλμα των ημερομηνιών.</div>
<div style="text-align: justify;">
Λένε πως η χρονολογία είναι η ραχοκοκαλιά της ιστορίας - αυτό το παραδεχόμαστε. Όμως, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως υπάρχουν τέσσερις ή πέντε θεμελιώδεις ημερομηνίες, τις οποίες κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του τις έχει πάντα κατά νου, που έχουν περιπαίξει την ιστορία. Κι αυτές είναι πρωτοχρονιές. Η πρωτοχρονιά της ρωμαϊκής ιστορίας ή του μεσαίωνα ή της νεωτερικότητας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Κι έχουν γίνει τόσο διαπεραστικές και τόσο απολιθωτικές που, κι εμείς οι ίδιοι εκπλησσόμαστε καμιά φορά αναλογιζόμενοι ότι η ζωή στην Ιταλία άρχισε το 752, κι ότι το 1490 ή το 1492 είναι σαν βουνά στα οποία η ανθρωπότητα αναρριχήθηκε ακαριαία φτάνοντας σε έναν νέο κόσμο, εισερχόμενη σε μια νέα ζωή. Κι έτσι η ημερομηνία γίνεται ένα εμπόδιο, ένα παραπέτασμα που εμποδίζει να δούμε ότι η ζωή συνεχίζει να εκτυλίσσεται με το ίδιο, αμετάβλητο, βασικό μοτίβο, χωρίς απότομες μεταβολές, με τον ίδιο τρόπο που στον κινηματογράφο σκίζεται το φιλμ κι έχουμε ένα διάλειμμα εκτυφλωτικού φωτός. </div>
<div style="text-align: justify;">
Γι' αυτό, μισώ την πρωτοχρονιά. Θέλω κάθε πρωινό νά 'ναι για μένα και μια πρωτοχρονιά. Κάθε μέρα θέλω να κάνω κι έναν προσωπικό απολογισμό, και να ανανεώνομαι κάθε μέρα. Καμιά μέρα καθορισμένη εκ των προτέρων για ανάπαυση. Τις παύσεις μου εγώ τις επιλέγω, όταν αισθάνομαι μεθυσμένος από έντονη ζωή και θέλω να κάνω μια βουτιά στη ζωικότητα για να αντλήσω από κει καινούρια δύναμη. </div>
<div style="text-align: justify;">
Καμιά πνευματική αγκίστρωση. Κάθε ώρα της ζωής μου θά 'θελα να είναι νέα, παρότι συνδεδεμένη με τις περασμένες. Καμία μέρα ξεφαντώματος με συλλογικές στιχοπλοκές, που τις ανταλλάσσω με ξένους που δεν με ενδιαφέρουν. Επειδή ξεφάντωναν οι πρόγονοι των προγόνων μας κτλ πρέπει κι εμείς να αισθανόμαστε την ανάγκη του ξεφαντώματος. Όλα αυτά μου φέρνουν αναγούλα. </div>
<br />________________<br />Δημοσιεύθηκε την 1η Ιανουαρίου 1916, στην τορινέζικη έκδοση της εφημερίδας Avanti! (όργανο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ιταλίας), στην στήλη που διατηρούσε ο Γκράμσι με τίτλο «Sotto la Mole» («Κάτω από το Mole», το ψηλότερο κτίριο του Τορίνο, αυτό που βλέπετε στην φωτογραφία).<br />Μετάφραση για το <a href="http://rednotebook.gr/details.php?id=11517&utm_content=buffer3675d&utm_source=buffer&utm_medium=facebook&utm_campaign=Buffer">RedNoteBook </a>Πέτρος - Ιωσήφ Στανγκανέλλης<br /><br />Πηγή:<a href="http://www.controlacrisi.org/notizia/Politica/2011/12/31/18528-odio-il-capodanno/"> controlacrisi.org</a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-20527330442562452762015-06-29T22:51:00.002-07:002015-06-29T22:51:15.461-07:00ΣΥΡΙΖΑ: «Παντοτινός φίλος των δανειστών ο κ. Σαμαράς»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="field field-name-field-category-ref field-type-entityreference field-label-hidden news_section_link" style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; font-weight: bold; line-height: 1em; margin: 0px; padding: 0px; text-transform: uppercase;">
<div class="field-items" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-item even" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<span style="background-color: #990000; color: white;"> ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ </span></div>
</div>
</div>
<h3 class="news_title" style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; height: auto; line-height: 1em; margin: 0px 0px 10px; max-height: none; overflow: visible; padding: 0px;">
<br /></h3>
<div class="content" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field field-name-field-image field-type-image field-label-hidden news_image" style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-items" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-item even" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<a href="http://www.efsyn.gr/arthro/syriza-pantotinos-filos-ton-daneiston-o-k-samaras" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; color: #007dae; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;"><img height="422" src="http://www.efsyn.gr/sites/efsyn.gr/files/styles/teaser_big/public/field/image/syrizakoumoundourou.jpg?itok=I7Sw3NVJ" style="border: 0px none; display: block; height: auto; margin: 0px; max-width: 100%; padding: 0px; width: auto;" title="Tα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ" width="630" /></a></div>
</div>
</div>
<span style="font-size: large;"><div class="content" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
Άμεση υπήρξε η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ στη σημερινή ομιλία του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. «Ο παντοτινός φίλος των δανειστών κ. Σαμαράς έδωσε και σήμερα ρεσιτάλ λάσπης και εκβιασμών», αναφέρει η Κουμουνδούρου.</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-74345787422192356882015-06-25T23:35:00.001-07:002015-06-25T23:35:37.655-07:00...για την Ευρώπη: «Ακραία στάση και απαιτήσεις δυναμιτίζουν τη συμφω...<a href="http://europe-gr.blogspot.com/2015/06/blog-post_25.html?spref=bl">...για την Ευρώπη: «Ακραία στάση και απαιτήσεις δυναμιτίζουν τη συμφω...</a>: <br /><br />
Αλέξης Τσίπρας , σύνοδος κορυφής , Βρυξέλλες , διαπραγμάτευση<br /><br />
Αλέξης Τσίπρας: «Η Ελλάδα δεν χρε...Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-2348319616667263832015-02-11T16:05:00.000-08:002015-02-11T16:05:03.135-08:00Η Αριστερά και ο τρόπος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="color: black; font-family: 'Trebuchet MS', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; padding: 0px; width: 570px;"><tbody>
<tr><td><div style="float: left; left: 0px; margin-bottom: 5px; margin-right: 20px; position: relative; text-align: right; top: 0px;">
<span style="color: white; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; text-decoration: none;"><b style="background-color: #cc0000;"> ΕΠΩΝΥΜΩΣ </b></span></div>
<br /><div style="clear: both;">
</div>
<div style="color: #666666; float: left; left: 0px; margin-bottom: 10px; position: relative; top: 0px; width: 570px;">
<div style="display: table; float: left; font-size: 18px; left: 0px; overflow: hidden; position: relative; top: 0px; width: 570px;">
<table border="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr><td style="padding-right: 20px;"><img src="http://www.topontiki.gr/epwnymws/stefanidis.jpg" width="80" /></td><td valign="middle"><b><span style="color: #cc0000;">Μάνος Στεφανίδης *</span></b><br /><div style="color: #5c5c5c; font-size: 26px; font-weight: bold;">
<br /></div>
</td></tr>
</tbody></table>
</div>
</div>
<div>
<div id="text_div" style="width: 570px;">
<br /><div style="line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="line-height: 1.5;"><span style="color: #cc0000; font-size: x-large;"><b>Θ</b></span><span style="font-size: 16px;">ύμωσε ο κ. Ντάισελμπλουμ; Θα μπορούσε να είναι πολύ σοβαρό όσο και εξαιρετικά γελοίο. Σοβαρό γιατί είμαστε ένα χρεοκοπημένο κράτος με μηδενική παραγωγικότητα, με λουκέτο σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και ανεργία που στις νεαρές ηλικίες υπερβαίνει το 50%! Και βεβαία αστείο επειδή όποιος κι αν είναι ο θεσμικός τίτλος του Ολλανδού, η Ελλάδα παραμένει, ελπίζω, κυρίαρχο κράτος και η κυβέρνησή της εξ ορισμού σεβαστή και ανεξάρτητη. Αν έχασαν τους καλούς τρόπους τους ο Τσίπρας ή ο Βαρουφάκης, όπως διαβάζω στον ξένο τύπο, πολύ περισσότερο τους λησμόνησε ο ίδιος ο κ. Ντάισελμπλουμ με εκείνο το ύφος του επικυρίαρχου και τη νοοτροπία του «εμείς διατάσσουμε, εσείς εφαρμόζετε».</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16px; line-height: 24px;"><br /></span></div>
<span style="font-size: 16px; line-height: 1.5;"><div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 1.5;">Και τώρα τι γίνεται; Περαιτέρω σύγκρουση; Όχι βέβαια, δεν συμφέρει κανέναν. Ούτε εμάς αλλά ούτε και αυτούς. Ανακρούομεν πρύμναν, και μάλιστα πανικόβλητοι; Θα ήταν το χειρότερο λάθος αυτήν τη στιγμή. Εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη ακριβώς για να μην κάνει όσα έκανε το θλιβερό δίδυμο Σαμαρά - Βενιζέλου. Ώστε να μη συμπεριφέρεται η Ελλάδα σαν προτεκτοράτο. Απλώς τώρα απαιτείται τρόπος, κάτι που μάλλον δεν διαθέτει η καινούργια, άπειρη ηγεσία μας, όπως επίσης απαιτείται ψυχραιμία και αξιοποίηση του χρόνου χωρίς υπερβολικές βιασύνες. Η κυβέρνηση σωστά συγκρούεται προτού προχωρήσει σε μια πολιτική συμφωνία. Λάθος είναι η βιασύνη να πράξει κάτι τέτοιο χωρίς προηγουμένως να εξαντλήσει τον χρόνο που διαθέτει.</span></div>
</span><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-size: 16px; line-height: 1.5;"><div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 1.5;">Πρέπει πρώτα να διαβουλευτεί νηφάλια, να οργανώσει συμμαχίες και να βρει τα κατάλληλα πρόσωπα που θα την υποστηρίξουν, τόσο εντός όσο και εκτός. Ιδιαιτέρως όταν έχει απέναντί της αποφασισμένους ιέρακες που έχουν τον τρόπο και να τρομοκρατούν και να εκβιάζουν. Η νέα κυβέρνηση φοβάμαι ότι δεν διαθέτει πολλά στελέχη δοκιμασμένα σε ανάλογες μάχες. Ο κ. Βαρουφάκης λάμπει επικοινωνιακά, έχοντας μεγάλη θητεία στα εγχώρια κανάλια, αλλά πρέπει να μας αποδείξει πως εκτός από επιφάνεια διαθέτει και βάθος. Επειδή είναι άλλο πράγμα να είσαι σύμβουλος του Γιωργάκη ή αρθρογράφος στο «Lifo» και άλλο υπερυπουργός μιας κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα. Τη στιγμή αυτήν η πολιτική εμπειρία του Γιάννη Δραγασάκη είναι κάτι περισσότερο από αναγκαία.</span></div>
</span><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-size: 16px; line-height: 1.5;"><div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 1.5;">Συμπερασματικά, η κυβέρνηση, πριν προχωρήσει σε τετελεσμένα, οφείλει έργω να εξασφαλίσει συμμάχους, να ενημερωθεί διά μακρών από τους πρέσβεις μας ως προς τις διαθέσεις των ισχυρών του πλανήτη (του Ισραήλ και της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένων), να εξοικειωθεί με τη διεθνή γλώσσα της διπλωματίας που μπορεί να σφάζει με το βαμβάκι και, πρωτίστως, να μην ανοίγει όλα τα μέτωπα μεμιάς. Μέσα σε μια μόλις μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ ενόχλησε του Κινέζους, ανησύχησε τους Ισραηλινούς – που θεωρούν τον Καμμένο εξ ορισμού πράκτορα ως αντισημίτη –, δυσαρέστησε τις ΗΠΑ λόγω Ρωσίας και Πούτιν – οι οποίες πάντως ποντάρουν στο χαρτί του Τσίπρα –, προκάλεσε τους Τούρκους με την ηλίθια επίδειξη στα Ίμια σε μια τόσο λάθος στιγμή. Και πάνω απ’ όλα θορύβησε το Βερολίνο αμφισβητώντας το αλάθητό του. Είναι φυσικό να υπάρξουν συνέπειες αλλά και αλυσιδωτές αντιδράσεις. Εδώ ακριβώς χρειάζεται πολιτική ανάλυση και ψυχραιμία όσο και ενότητα δράσης.</span></div>
</span><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-size: 16px; line-height: 1.5;"><div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 1.5;">Ισχύει το εξής παράδοξο: έχουμε πολύ χρόνο επειδή ακριβώς μας πιέζει ο χρόνος. Επίσης οι εχθροί μας φάνηκαν όλοι μονομιάς, οι φίλοι μας ακόμα κρύβονται. Λόγου χάρη ο Ραχόι πλειοδοτεί σε μιαν αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να ελέγξει και το δικό του πρόβλημα με τους Podemos. Άρα ο Νότος είναι διασπασμένος κι εμείς φορτωμένοι με ευθύνες δυσανάλογα μεγάλες.</span></div>
</span><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-size: 16px; line-height: 1.5;"><div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 1.5;">Ίσως γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έπρεπε να ανοίξει μέτωπο και με τον Γιούνκερ αποσύρoντας τον προσφάτως τοποθετηθέντα Αβραμόπουλο και ακυρώνοντας το νευραλγικό χαρτοφυλάκιό του.</span></div>
</span><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-size: 16px; line-height: 1.5;"><div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 1.5;">Η κυβέρνηση σκέφτεται, για λόγους μικροπολιτικής, να προτείνει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο της Δεξιάς, όταν απέρριψε εκβιάζοντας για πρόωρες εκλογές μια σαφώς επαρκέστερη συντηρητική υποψηφιότητα. Εκτός και αν δεν υπάρχει στην Αριστερά μια προσωπικότητα που να μας ενώνει και να μας εμπνέει. Κι αν δεν αποτελεί η ηθική στάση ως προς τα πολιτικά προβλήματα και το ύφος και τον τρόπο μας.</span></div>
</span><span style="font-size: 16px; line-height: 1.5;"> </span><br /><em style="font-size: 16px; line-height: 1.5;">Ο Μάνος Στεφανίδης είναι επ. καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών</em></div>
<div style="font-size: 16px; line-height: 1.5;">
<em><br /></em></div>
<div>
<span style="font-size: 16px; line-height: 24px;"><i><a href="http://www.topontiki.gr/article/95148/I-Aristera-kai-o-tropos">http://www.topontiki.gr/article/95148/I-Aristera-kai-o-tropos</a></i></span></div>
</div>
</td></tr>
</tbody></table>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-3087011902101673702015-02-06T11:20:00.003-08:002015-02-06T11:25:07.183-08:00Π. Κρούγκμαν: Να μη λειτουργεί η ΕΚΤ ως συλλέκτης δανείων της Γερμανίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/proxy/hbLEncafsV0gg0lJRXTUAtXBiKojR_0mKOKyHk1AWpKGnJTo9dFP92XP0WTBBr6Sv_-ad8tYLQAHzAEvyJ6nV7lzNd-I_IKokvzytAab-gFFDI0OfvTd8dnv-u1gbo6Efc-JIk_Ze96UFio5A45tEfhTm5KjiMGw4Ke8N81gBeDzrmee32vJa0CSHh1uZPrsrcYuSweLmB31W0C5p_L-TsN70qiyDwy0Qpa0VRU7jQBUIQ3LHrMajS3emtdAH-LiDVVDxloXR1yM6oQ" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="167" src="https://lh4.googleusercontent.com/proxy/hbLEncafsV0gg0lJRXTUAtXBiKojR_0mKOKyHk1AWpKGnJTo9dFP92XP0WTBBr6Sv_-ad8tYLQAHzAEvyJ6nV7lzNd-I_IKokvzytAab-gFFDI0OfvTd8dnv-u1gbo6Efc-JIk_Ze96UFio5A45tEfhTm5KjiMGw4Ke8N81gBeDzrmee32vJa0CSHh1uZPrsrcYuSweLmB31W0C5p_L-TsN70qiyDwy0Qpa0VRU7jQBUIQ3LHrMajS3emtdAH-LiDVVDxloXR1yM6oQ" width="200" /></a><span style="background-color: #cc0000; color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;"> New York Times </span><span style="color: #ff6600; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 14px;">06.02.2015 , 16:54</span><br />
<br /><br /><div style="text-align: right;">
</div>
<br /><span style="font-size: large;"> Για ΕΚΤ που θα ανταποκριθεί στον ρόλο της ως προστάτης της ευρωπαϊκής οικονομίας και των ευρωπαϊκών θεσμών και όχι ως συλλέκτης δανείων της Γερμανίας κάνει λόγο σε νέο άρθρο του για την Ελλάδα, στους New York Times, ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν.</span><header>
</header><br />
<div class="article-text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-image-outset: initial; border-image-repeat: initial; border-image-slice: initial; border-image-source: initial; border-image-width: initial; border: 0px; outline: 0px; padding: 17px 0px 0px; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;">
<span style="line-height: 22.3999996185303px;">Στο άρθρο, με τίτλο <b>«Το παιχνίδι του δειλού» (chicken game),</b> αναφέρεται ότι «η Γερμανία ζητά από την Ελλάδα να συνεχίσει την προσπάθεια να αποπληρώσει τα χρέη της πλήρως, επιβάλλοντας υπερβολικά σκληρή λιτότητα».</span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;">
<span style="line-height: 22.3999996185303px;">«Η απειλή που υπονοείται είναι, ότι αν η Ελλάδα αρνηθεί, η ΕΚΤ θα σταματήσει τη στήριξη προς τις ελληνικές τράπεζες. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα επέφερε τεράστιο κίνδυνο, όχι μόνο για την ελληνική οικονομία, αλλά για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα», συμπληρώνεται.</span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;">
<span style="line-height: 22.3999996185303px;">Ο κ. Κρούγκμαν εκτιμά μάλιστα ότι «το χάος στην Ελλάδα θα τροφοδοτούσε τις ολέθριες πολιτικές δυνάμεις που κερδίζουν έδαφος, καθώς η δεύτερη ευρωπαϊκή ύφεση συνεχίζεται -στο πλαίσιο αυτό ο Γιάνης Βαρουφάκης αναφέρθηκε χθες στη Χρυσή Αυγή».</span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;">
<span style="line-height: 22.3999996185303px;">«Εν ολίγοις, αυτό που βλέπουμε είναι μια πολύ σοβαρή αντιπαράθεση. Δεν πρόκειται για συνηθισμένη διπλωματία, αλλά για το παιχνίδι του δειλού. Πώς έφτασε η Ευρώπη σε αυτό το σημείο; Και πού θα καταλήξει;», διερωτάται ο οικονομολόγων.</span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;">
<span style="line-height: 22.3999996185303px;">Παρατηρεί ακομη πως «δυστυχώς, οι Γερμανοί πολιτικοί δεν εξήγησαν ποτέ στους πολίτες τους τα "μαθηματικά". Επέλεξαν τον εύκολο δρόμο της ηθικολογίας για την ανευθυνότητα των δανειζομένων, κηρύσσοντας, ότι το χρέος πρέπει να πληρωθεί, εκμεταλλευόμενοι τα στερεότυπα περί νωθρών Νοτιοευρωπαίων».</span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;">
<span style="line-height: 22.3999996185303px;">Καταλήγοντας, ο κ. Κρούγκμαν γράφει ότι «την Τετάρτη, η ΕΚΤ έκανε μια ανακοίνωση που έμοιαζε με σκληρή τιμωρία για την Ελλάδα, αλλά, στην πραγματικότητα ήταν προειδοποιητικό καμπανάκι τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ελλάδα».</span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;">
<span style="line-height: 22.3999996185303px;">«Κι αν οι Γερμανοί δεν ξυπνήσουν; Ας ελπίσουμε, ότι η ΕΚΤ θα ανταποκριθεί στον ρόλο της ως προστάτης της ευρωπαϊκής οικονομίας και των ευρωπαϊκών θεσμών και όχι ως συλλέκτης δανείων της Γερμανίας», καταλήγει.</span></div>
<br />
<br />
<span style="color: #cc0000;">_____________</span><br />
<a href="http://www.avgi.gr/article/5291474/p-krougkman-na-mi-leitourgei-i-ekt-os-sullektis-daneion-tis-germanias">http://www.avgi.gr/article/5291474/p-krougkman-na-mi-leitourgei-i-ekt-os-sullektis-daneion-tis-germanias</a></div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.avgi.gr%2Fdocuments%2F10179%2F0%2F%25CE%25A0%25CE%259F%25CE%259B%2520%25CE%259A%25CE%25A1%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2593%25CE%259A%25CE%259C%25CE%2591%25CE%259D%2F8acb97e5-da39-4c09-9054-83678c566b3e%3Ft%3D1417441493511%26imageThumbnail%3D3&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://lh4.googleusercontent.com/proxy/hbLEncafsV0gg0lJRXTUAtXBiKojR_0mKOKyHk1AWpKGnJTo9dFP92XP0WTBBr6Sv_-ad8tYLQAHzAEvyJ6nV7lzNd-I_IKokvzytAab-gFFDI0OfvTd8dnv-u1gbo6Efc-JIk_Ze96UFio5A45tEfhTm5KjiMGw4Ke8N81gBeDzrmee32vJa0CSHh1uZPrsrcYuSweLmB31W0C5p_L-TsN70qiyDwy0Qpa0VRU7jQBUIQ3LHrMajS3emtdAH-LiDVVDxloXR1yM6oQ" -->Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-66820350475552509752015-02-04T23:58:00.001-08:002015-02-04T23:58:31.312-08:00«Δεν εκβιαζόμαστε»: Κάλεσμα στο Σύνταγμα απόψε στις 18.00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;">με σύνθημα <b><span style="background-color: #cc0000; color: white;">«Δεν εκβιαζόμαστε, Δεν υποκύπτουμε, </span></b></span><div>
<span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #cc0000; color: white;"> Δεν φοβόμαστε, Δεν κάνουμε πίσω, Νικάμε» </span></b></span><br /><div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<img border="0" src="http://stokokkino.gr/photos/500x330/10498454_793887747351449_2538708513409419427_o1423121372.jpg" /> </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Αυθόρμητο κι έκτακτο κάλεσμα μέσα από τα <b><span style="color: #cc0000;">social media</span></b> για συγκέντρωση στο Σύνταγμα, την Πέμπτη στις 18.00, με κεντρικό σύνθημα «Δεν εκβιαζόμαστε, Δεν υποκύπτουμε, Δεν φοβόμαστε, Δεν κάνουμε πίσω, Νικάμε» </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span><a href="https://www.facebook.com/events/518702748270489/?ref_newsfeed_story_type=regular"><b>"Το βράδυ της Τετάρτης 4/2 ο αρχιτραπεζίτης Ντράγκι επέλεξε να παίξει το παιχνίδι της Μέρκελ ξανά και να εκβιάσει τον ελληνικό λαό και τη νέα ελληνική κυβέρνηση.</b></a><br /> <br /><div style="text-align: justify;">
Δεν πρόκειται να υποκύψουμε ξανά στον εκβιασμό.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ούτε εμείς που τα τελευταία πέντε χρόνια ζούμε υπό το ζυγό των μνημονίων, ούτε η κυβέρνηση Τσίπρα που ανέλαβε πριν λίγες μέρες και τιμά την εντολή που της έδωσε ο ελληνικός λαός.</div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν μας φοβίζει κανένας. Η Δημοκρατία μίλησε και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μην την ακούσει.</div>
<div style="text-align: justify;">
Κατεβαίνουμε στο Σύνταγμα και τις άλλες πλατείες της χώρας την Πέμπτη 5/2 στις 18.00 και όσες άλλες μέρες χρειαστεί, για να στείλουμε το μήνυμα σε όσους νομίζουν ότι μας έχουν στο χέρι, ότι κάτι δεν έχουν καταλάβει καλά.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η εποχή του γονατισμένης Ελλάδας και των υπάκουων κυβερνήσεων, τελείωσε.</div>
<div style="text-align: justify;">
Στηρίζουμε την αμετακίνητη στάση της κυβέρνησης μας. </div>
<div style="text-align: justify;">
Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους λαούς της Ευρώπης που περιμένουν από την Ελλάδα να στείλει το μήνυμα της αξιοπρέπειας και του τερματισμού της λιτότητας!"</div>
<div style="text-align: justify;">
Κάλεσμα υπάρχει επίσης για Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Χανιά, Καστοριά και άλλες πόλεις.</div>
<br />- από το: <a href="http://www.stokokkino.gr/article/1000000000003971/Den-ekbiazomaste-Kalesma-sto-Suntagma-apopse-stis-1800#sthash.x89EamQT.dpuf">http://www.stokokkino.gr/article/1000000000003971/Den-ekbiazomaste-Kalesma-sto-Suntagma-apopse-stis-1800#sthash.x89EamQT.dpuf</a></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-92092607829795433232015-02-04T15:34:00.001-08:002015-02-04T15:34:45.475-08:00...για την Ευρώπη: "Η Ελλάδα υπό Επίθεση...<a href="http://europe-gr.blogspot.com/2015/02/blog-post_99.html?spref=bl">...για την Ευρώπη: "Η Ελλάδα υπό Επίθεση...</a>: ΜΑΝΩΛΗΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ "Η Ελλάδα υπό Επίθεση Προσευχηθείτε για τον Γιάνη Βαρουφάκη" του Πωλ Γκραιγκ Ρ...Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-68462308262195208532015-02-02T09:46:00.003-08:002015-02-02T09:46:40.722-08:00Ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δημήτρης Στρατούλης: Καμία μείωση στις συντάξεις, κανονικά το ΕΚΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><span style="background-color: #cc0000; color: white; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ </span></b><br /><br /><div style="text-align: center;">
<img border="0" height="211" src="http://stokokkino.gr/photos/500x330/stratoulis_11422726135.jpg" width="320" /> </div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-size: x-large;"><b>Π</b></span>ρώτη προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης είναι <b>η κατάργηση του mail Χαρδούβελη</b> δηλαδή όσα αφορούσαν αύξηση των ορίων ηλικίας για την κατώτατη σύνταξη, κατάργηση του ΕΚΑΣ και πρόωρων συνταξιοδοτήσεων για μητέρες με ανήλικα παιδιά και ΑΜΕΑ ανήγγειλε ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δ. Στρατούλης στην εκπομπή πρωινό ΑΝΤ1. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης δήλωσε ότι δεν υπέγραψε τις μνημονιακές εγκυκλίους και τις διατάξεις περί ανταποδοτικών συντάξεων που περιόριζαν την κύρια σύνταξη στα 360 ευρώ. Οι συντάξεις θα είναι με την εγγύηση του κράτους όπως λέει το Σύνταγμα της χώρας. Ο Δημ. Στρατούλης δήλωσε ότι άμεσα και σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ κατάργησε τη ρήτρα θανάτου και τις μειώσεις κατά 15% των επικουρικών συντάξεων που είχαν δρομολογηθεί.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο αναπληρωτής υπουργός δήλωσε ότι η νέα κυβέρνηση θα αποκαταστήσει σταδιακά όλες τις αδικίες βάζοντας φρένο στις περαιτέρω οι μειώσεις των συντάξεων, με γνώμονα τη σταδιακή αποκατάσταση στις απώλειες και την επαναφορά της 13ης σύνταξης. Επίσης πρόσθεσε ότι το ΕΚΑΣ θα δοθεί κανονικά.</div>
<br />Πηγή: ΑΥΓΗ<br />- από το: <a href="http://www.stokokkino.gr/article/1000000000003810/D-Stratoulis-Kamia-meiosi-stis-suntakseis-kanonika-to-EKAS#sthash.rYN1Jc9M.dpuf">http://www.stokokkino.gr/article/1000000000003810/D-Stratoulis-Kamia-meiosi-stis-suntakseis-kanonika-to-EKAS#sthash.rYN1Jc9M.dpuf</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-36582256290938628252015-01-31T03:18:00.001-08:002015-01-31T03:18:17.152-08:00Στο σφυρί βγάζει τα υπουργικά αυτοκίνητα ο Κατρούγκαλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" style="font-family: 'Bree Serif'; font-size: 23px; font-stretch: normal; line-height: 1.4em; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px 0px 4px;">
<span style="background-color: #cc0000; color: white;"> κοινωνία </span></h3>
<div class="post-header" style="font-family: Arial; font-size: 14px;">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial; font-size: 14px; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-EA3QGNPIoFo/VMxtntNor7I/AAAAAAAD5WQ/XvbjC-iU-8U/s1600/00000000000ako%CE%B9oiiiain%2B-4(1).jpg" imageanchor="1" style="border: 0px; color: red; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="133" src="http://1.bp.blogspot.com/-EA3QGNPIoFo/VMxtntNor7I/AAAAAAAD5WQ/XvbjC-iU-8U/s1600/00000000000ako%CE%B9oiiiain%2B-4(1).jpg" style="border: 0px; height: auto; margin: 0px 0px 20px; width: 560px;" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;">Εγώ κινούμαι με το δικό μου αυτοκίνητο, δήλωσε ο Γιώργος Κατρούγκαλος και προανήγγειλε την πώληση των υπουργικών αυτοκινήτων, εκτός από πολύ λίγα που θα κριθούν ως εντελώς απαραίτητα.</span><br /><br />Ο Γιάννης Βαρουφάκης πάντως, φαίνεται της ίδιας λογικής και εχθές εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μαξίμου με τη μηχανή του.<br /><br /><div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial; font-size: 14px; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-iJPRYJNlb8g/VMxtnlbkcLI/AAAAAAAD5WM/ZMczhALcetA/s1600/00000000000ako%CE%B9oiiiain%2B-5(1).jpg" imageanchor="1" style="border: 0px; color: red; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="160" src="http://3.bp.blogspot.com/-iJPRYJNlb8g/VMxtnlbkcLI/AAAAAAAD5WM/ZMczhALcetA/s1600/00000000000ako%CE%B9oiiiain%2B-5(1).jpg" style="border: 0px; height: auto; margin: 0px 0px 20px; width: 560px;" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;">Σε πωλητήριο, θα μπει όπως φαίνεται και η αλεξίσφαιρη, αλεξίβομβη BMW, αξίας 750.000 ευρώ που μέχρι σήμερα χρησιμοποιεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος.</span><br />Ο Γιώργος Κατρούγκαλος επιφυλάχθηκε να δώσει περισσότερες λεπτομέρεις στις προγραμματικες δηλώσεις.<br /><div style="font-family: Arial; font-size: 14px; text-align: right;">
huffingtonpost.gr</div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-47027326780188065092015-01-28T12:36:00.001-08:002015-01-28T12:36:37.205-08:00Ελεύθερη Φωνή για την κοινωνία: Ν. Παρασκευόπουλος: «Η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι ...<a href="http://eleutheri-foni.blogspot.com/2015/01/blog-post_28.html?spref=bl">Ελεύθερη Φωνή για την κοινωνία: Ν. Παρασκευόπουλος: «Η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι ...</a>: ΠΟΛΙΤΙΚΗ O Νίκος Παρασκευόπουλος εξέφρασε την πολιτική του διαφωνία για την πολιτική στη δικαιοσύνη που ακολουθήθηκε ως σ...<br /><br />
<br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-efDxUZV76qM/VMlIR6Iz7MI/AAAAAAAAWy4/Kg9ZyT_M8ow/s1600/getimage1422456344.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-efDxUZV76qM/VMlIR6Iz7MI/AAAAAAAAWy4/Kg9ZyT_M8ow/s1600/getimage1422456344.jpg" height="211" width="320" /></a></div><br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-48306211860703774712015-01-23T10:22:00.000-08:002015-01-23T10:22:06.560-08:00Καταγγελίες Λαφαζάνη: “Ο ΟΠΑΠ πωλήθηκε με δανεικά, τσάμπα”<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, FreeMono, monospace; font-size: 26px; font-stretch: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;">
<span style="background-color: #cc0000; color: white; font-family: Georgia, 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, Geneva, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 26px;"> ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ </span></h3>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-50551634970861576" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; position: relative; width: 674px;">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="meta-box" style="border: 0px; color: #a0a0a0; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 10px; line-height: 1.4; margin: 0px 0px 18px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">
<span class="sep" style="border: none; color: #888888; font-weight: inherit; margin: 0px; padding: 0px; text-transform: uppercase; vertical-align: baseline;"> </span><time class="entry-date" datetime="2015-01-23T18:33:05+00:00" pubdate="" style="border: 0px; display: inline; font-weight: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, 2015</time></div>
<span style="font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, Verdana, sans-serif;"><div style="text-align: center;">
<img height="250" src="http://www.7imeres.gr/wp-content/uploads/2013/09/lafazanis5.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; font-size: 14px; line-height: 1.4; padding: 5px;" width="400" /></div>
</span><div style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.4;">
<br /></div>
<br /><span style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: medium; line-height: 1.4;"><b>"Θα γίνει επανεξέταση όλων των συμβάσεων με στόχο την επαναφορά όλων των επιχειρήσεων στο δημόσιο"</b> τόνισε ο Π. Λαφαζάνης, ενώ επανέλαβε την θέση του ΣΥΡΙΖΑ για διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους</span><br /><br /><div style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000; font-size: large;"><b>Σ</b></span>ε σοβαρές καταγγελίες για τις κρατικές συμβάσεις, προχώρησε ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια Β’ Πειραιά, Παναγιώτης Λαφαζάνης, μιλώντας στα Παραπολιτικά 90,1</div>
<div style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.4; text-align: justify;">
Ειδικότερα, ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης αναφερόμενος στις συμβάσεις του ΟΠΑΠ, έκανε λόγο για «εξευτελισμό» σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι « επωλήθη με δανεικά. Τσάμπα». Παράλληλα προανήγγειλε ότι θα γίνει επανεξέταση όλων των συμβάσεων με στόχο την επαναφορά όλων των επιχειρήσεων στο δημόσιο.</div>
<div style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.4; text-align: justify;">
Επίσης, ο κ. Λαφαζάνης μιλώντας για το χρέος σημείωσε «Η θέση μας για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους παραμένει στο ακέραιο ανέφερε και πρόσθεσε πως « ο ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικήσει με πάθος αυτή τη διαγραφή και σημείωσε πως όλοι πρέπει να σεβαστούν την όποια απόφαση του ελληνικού λαού από Δευτέρα και οι δανειστές μας».</div>
<div style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.4; text-align: justify;">
Ερωτηθείς για το ποια πρόσωπα θα χρησιμοποιηθούν σε ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε πως «τα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχουν άποψη και γνώμη για το σχηματισμό της κυβέρνησης αλλά βεβαίως την τελική απόφαση θα πάρει ο πρωθυπουργός».</div>
<div style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="color: #cc0000;">_________________</span></div>
<div style="font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.4; text-align: justify;">
http://www.7imeres.gr</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, Verdana, sans-serif;"><span style="font-size: 14px; line-height: 19.6000003814697px;">http://kathe-mera-net.blogspot.gr/</span></span></div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-80107150468215594392015-01-05T11:15:00.002-08:002015-01-05T12:14:36.707-08:00Ανοίγουμε διάπλατα την πόρτα στην ελπίδα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<header style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px;"><h1 style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 24px; font-weight: normal; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<b style="font-size: 14px;"><span style="background-color: #cc0000; color: white;"> ΠΟΛΙΤΙΚΗ </span></b></h1>
<div class="fullstory-social" style="background: rgb(246, 246, 246); border: 0px; margin: 21px 0px 0px; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline; width: 700px;">
<div class="social" style="background: transparent; border: 0px; float: left; height: 32px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 0px 0px 100px; position: absolute; right: 0px; vertical-align: baseline; z-index: 0;">
<ul style="background: transparent; border: 0px; list-style: none !important; margin: 0px; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 460px;">
<li style="background: transparent; border: 0px; color: #4c4b42; float: left; font-family: 'Open Sans', sans-serif; font-size: 10px; line-height: 32px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 2px 5px 0px 20px; vertical-align: baseline;"><span class="st_twitter_hcount" displaytext="Tweet" st_processed="yes" st_via="AvgiOnline" style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span class="stButton" style="background: transparent; border: 0px; color: black; cursor: pointer; display: inline-block; font-size: 11px; line-height: 16px; margin: 0px 3px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline; z-index: 1;"><span style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span class="stArrow" style="background: url(http://w.sharethis.com/share4x/images/Twitter_bubble_arrow.png) 3px 8px no-repeat; border: 0px; display: inline-block; height: 14px; margin: 0px 0px 0px -1px; outline: 0px; padding: 0px 0px 0px 3px; vertical-align: baseline;"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="background: rgb(255, 255, 255); border-radius: 4px; border: 1px solid rgb(204, 227, 243); display: inline-block; filter: none; font-family: serif; height: 16px; margin: 0px 3px; outline: 0px; padding: 2px; position: relative; vertical-align: baseline; z-index: -1;"><span class="stBubble_hcount" style="background: transparent; border: 0px; font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif; height: 16px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 2px; vertical-align: baseline; white-space: nowrap;">0</span></span></span></span></span></span></li>
</ul>
</div>
</div>
</header><br />
<div class="article-text" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #4c4b42; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; outline: 0px; padding: 17px 0px 0px; vertical-align: baseline;">
<strong><i><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Του Ζώη Πεπέ*</span></i></strong><br />
<strong><i><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span></i></strong></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-USFBOtrnSwE/VKriJFtVmLI/AAAAAAAAWaM/6GSCoQ2i6BI/s1600/syriza.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-USFBOtrnSwE/VKriJFtVmLI/AAAAAAAAWaM/6GSCoQ2i6BI/s1600/syriza.jpg" height="289" width="640" /></a></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #4c4b42; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; outline: 0px; padding: 17px 0px 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;">
<strong><i><br /></i></strong></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22.3999996185303px; outline: 0px; padding: 17px 0px 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #cc0000; font-size: x-large;"><b>Μ</b></span><span style="font-size: 16px;">ε την επερχόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τελειώνει η κυριαρχία των τραπεζιτών, γι' αυτό ένα μέρος τους αντιδρά ανιστόρητα και επικίνδυνα σπασμωδικά. <span style="line-height: 22.3999996185303px;">Διάχυτη ελπίδα για ένα τραπεζικό σύστημα με επίκεντρο τον εργαζόμενο και στόχο την εξυπηρέτηση της οικονομίας και της κοινωνίας. </span><span style="line-height: 22.3999996185303px;">Στο επίκεντρο, η εξυπηρέτηση του πολίτη και της πραγματικής επιχειρηματικότητας. </span><span style="line-height: 22.3999996185303px;">Έρχονται καλύτερες εργασιακές σχέσεις, με κατοχύρωση των κλαδικών συμβάσεων, λόγω αμφισβήτησης των Μνημονίων και των συνεπακόλουθων αλλαγών σε εργασιακά - ασφαλιστικό.</span></span></div>
<span style="font-size: large;">Οι εκλογές, εκτός της τεράστιας ευκαιρίας που θα δίνουν στην κοινωνία να σπάσει τα δεσμά του Μνημονίου και να διεκδικήσει τη χαμένη της αξιοπρέπεια, μπορεί να δημιουργήσει τα νέα δεδομένα που έχουμε ανάγκη και στην οικονομία.</span><br />
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #4c4b42; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; outline: 0px; padding: 17px 0px 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Ιδιαίτερα για το πιστωτικό σύστημα, με βάση και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που χθες παρουσιάστηκε και στο διαρκές συνέδριό του, είναι πλέον διάχυτη η ελπίδα ότι βρισκόμαστε προ των πυλών μιας σειράς αλλαγών στον τρόπο εξυπηρέτησης των αναγκών της κοινωνίας και της οικονομίας και ιεράρχησης των προτεραιοτήτων της. Η αντιπρόταση που έρχεται να διαφοροποιήσει τα μέχρι σήμερα ισχύοντα στις τράπεζες γεννά την ελπίδα σε όλο το φάσμα της λειτουργίας του πιστωτικού συστήματος, καθώς η εξυπηρέτηση του πολίτη και της επιχείρησης θα βρεθεί στο επίκεντρο.</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #4c4b42; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; outline: 0px; padding: 17px 0px 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Όσο περισσότερο οι τράπεζες θα αναλαμβάνουν τον ουσιαστικό ρόλο της χρηματοδοτικής ενίσχυσης της οικονομίας, τόσο θα απαιτείται ανάλογη ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού τους, με διαφανείς διαδικασίες διαγωνισμού και με ταυτόχρονη κατάργηση των συμβάσεων μίσθωσης εργαζομένων από εταιρείες εμπορίας «σκλάβων», με ένταξη σε σταθερές σχέσεις εργασίας όλων όσοι καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς θέσεις εργασίας.</div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #4c4b42; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; outline: 0px; padding: 17px 0px 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Παράλληλα, η οργάνωση και η λειτουργία των τραπεζών θα γίνει στη βάση ανθρώπινων ωραρίων, που από τη μια θα εξυπηρετούν τις πραγματικές λειτουργικές ανάγκες της τράπεζας και της πελατείας και από την άλλη δεν θα επιμηκύνουν ούτε θα εντατικοποιούν την εργασία, τη στιγμή μάλιστα που καλπάζει η ανεργία σε ολόκληρη την κοινωνία. <span style="line-height: 22.3999996185303px;">Θα σταματήσουν να τίθενται εκτός παραγωγικής διαδικασίας από το δυναμικό των τραπεζών τα εμπειρότερα στελέχη, όπως άκριτα και ισοπεδωτικά μεθοδεύτηκε μέχρι σήμερα.</span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; outline: 0px; padding: 17px 0px 0px; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="color: #4c4b42; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 16px; line-height: 22.3999996185303px; text-align: justify;">
<span style="line-height: 22.3999996185303px;">Αδιαπραγμάτευτο στοιχείο θα είναι επίσης η συμμετοχή εκπροσώπων των εργαζομένων και της κοινωνίας σε όλα τα όργανα διοίκησης. Θα εφαρμοστούν ποιοτικά συστήματα διοίκησης του ανθρώπινου δυναμικού των τραπεζών, με εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του και πλήρη αξιοποίησή του. Η εσωτερική προτεραιότητα ανάδειξης στελεχών στις θέσεις-κλειδιά, έναντι κάθε τρίτου «αλεξιπτωτιστή της αγοράς», θα είναι το κεντρικό στοιχείο των συστημάτων ανάπτυξης και ανάδειξης των εργαζόμενων και των στελεχών, μέσα από νέα και διαφανή συστήματα κατάρτισης, ανάδειξης, αξιολόγησης και επιλογής στελεχών. </span><span style="line-height: 22.3999996185303px;">Η ελπίδα για καλύτερες εργασιακές σχέσεις, λόγω της επικείμενης αμφισβήτησης των Μνημονίων και των συνεπακόλουθων αλλαγών που θα προκύψουν στα εργασιακά και το ασφαλιστικό, είναι ζωντανή περισσότερο από ποτέ. </span><span style="line-height: 22.3999996185303px;">Τον φόβο που επιχειρούν κάποιοι να καλλιεργήσουν για να παραμένουν γαντζωμένοι στην καρέκλα της εξουσίας θα τον νικήσει η ελπίδα για βελτίωση της καθημερινότητας και ένα καλύτερο αύριο!</span></div>
<br />
<br /><br /> ___________<br />* Ο Ζώης Πεπές είναι μέλος της Κ.Ε. και της Επιτροπής Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-60960348324383586112014-11-27T01:51:00.001-08:002014-11-27T01:51:33.987-08:00Το Βιβλίο Γραφικών Τεχνών, 27χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση (1987), έχει πια καταξιωθεί ως ο πλέον έγκυρος και αξιόπιστος οδηγός για τις γραφικές τέχνες και την οπτική επικοινωνία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Ibb9EA-5K-4/VHbyzT4ewLI/AAAAAAAAVw8/TPaC-Tqmvog/s1600/03-book-banne.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-Ibb9EA-5K-4/VHbyzT4ewLI/AAAAAAAAVw8/TPaC-Tqmvog/s1600/03-book-banne.jpg" height="372" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;">Το Βιβλίο Γραφικών Τεχνών, 27χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση (1987), έχει πια καταξιωθεί ως ο πλέον έγκυρος και αξιόπιστος οδηγός για τις γραφικές τέχνες και την οπτική επικοινωνία, αποτελεί αναντικατάστατο, εργαλείο επικοινωνίας, ενημέρωσης, εύρεσης συνεργασιών και πωλήσεων. Σήμερα είναι εδώ και ετοιμάζεται για την επόμενη (10η) έκδοσή του, με ειδικές τιμές (-40%) και νέες δυνατότητες προβολής από 50€. <br />Στον πλέον έγκυρο και αξιόπιστο οδηγό για τις γραφικές τέχνες, την οπτική επικοινωνία και τη συσκευασία. </span><br /><br /><b><span style="color: #444444;">ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ </span></b><br />Θωμά Τριάντη 30, 173 42, <br /> Άγιος Δημήτριος - Αθήνα<br /> τηλ: 210-9969891<br /> e-mail:<a href="mailto:m@graphicarts.gr">m@graphicarts.gr</a><br /> <a href="http://graphicarts.gr/portal/index.php">www.graphicarts.gr</a> <br /><br /><div style="text-align: center;">
<b><span style="background-color: #cc0000; color: white;"> Δείτε περισσότερα</span><span style="background-color: #cc0000; color: #ffe599;"> </span></b><a href="http://www.bookofgraphicarts.gr/bga-pr/01-book-00.html"><b>εδώ</b></a> </div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-56715034754770388832014-11-24T12:51:00.003-08:002014-11-24T12:51:35.342-08:00Ο αγώνας του λαού της Κρήτης πρόσθεσε μια σημαντική νέα παράμετρο στον αγώνα ενάντια στον ναζισμό και την Νέα Ευρώπη που αυτός δημιουργούσε.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div>
<b><span style="background-color: #cc0000; color: white; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> </span>Επιστολή<span style="background-color: #cc0000; color: white; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> </span></b></div>
<span style="font-size: large;"> του καθηγητή ΑΠΘ <b>Γιώργου Μαργαρίτη</b> για την εκδήλωση του Πανεπιστημίου Κρήτης και τον Ρίχτερ </span><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Στις αντιδράσεις που εκφράστηκαν σχετικά με την απόφαση του Πανεπιστημίου Κρήτης ν' αναγορεύσει τον Γερμανό καθηγητή Χάινς Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα, συγκαταλέγεται και η επιστολή του Γιώργου Μαργαρίτη, καθηγητή του ΑΠΘ στην οποία αναφέρονται αναλυτικά τα εξής:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-NvKPmjyqQcE/VHNswIGIuGI/AAAAAAAAAoo/Vw6JvOYIXWU/s1600/%CE%9C%CE%91%CE%A7%CE%97%2B%CE%9A%CE%A1%CE%97%CE%A4%CE%97%CE%A3.jpg"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-NvKPmjyqQcE/VHNswIGIuGI/AAAAAAAAAoo/Vw6JvOYIXWU/s1600/%CE%9C%CE%91%CE%A7%CE%97%2B%CE%9A%CE%A1%CE%97%CE%A4%CE%97%CE%A3.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
«Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές,</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σχετικά με την τιμητική εκδήλωση που ετοιμάζει (;) το Πανεπιστήμιο Κρήτης, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, θα ήθελα να σημειώσω τα ακόλουθα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο κος Ρίχτερ ανήκει σε μια μεγάλη ομάδα ιστορικών που αναζητούν κυρίως το “πολιτικά ορθό” περισσότερο ίσως από αυτήν την ίδια την ιστορική ακρίβεια. Το “πολιτικά ορθό” αρθρώνεται πάνω στην έκδηλη προσπάθεια “καταμερισμού” ευθυνών – ακροτήτων κλπ. – ανάμεσα σε αντιμαχόμενους που τότε ήσαν εχθροί, σήμερα είναι “σύμμαχοι και φίλοι”.</div>
<div style="text-align: justify;">
Τα παραπάνω είναι ενοχλητικά για την επιστήμη της ιστορίας και ίσως περισσότερα ενοχλητικά για την πολιτική – σε τελευταία ανάλυση – αποτίμηση των γεγονότων του χθες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Στο ζήτημα της Μάχης της Κρήτης και των όσων επακολούθησαν στο νησί ο Ρίχτερ εφαρμόζει την ίδια και την αυτή συνταγή. Δυστυχώς γι αυτόν οι καταστάσεις δεν βοηθούν την “δίκαιη” κατανομή ευθυνών, κάθε άλλο μάλιστα,</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Α. Προφανώς ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν κρίθηκε στην Μάχη της Κρήτης.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-hl5sAyeaJpY/VHNs7l-zCkI/AAAAAAAAAow/XljYIFF4z9k/s1600/mahi.jpg"></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-hl5sAyeaJpY/VHNs7l-zCkI/AAAAAAAAAow/XljYIFF4z9k/s1600/mahi.jpg"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-hl5sAyeaJpY/VHNs7l-zCkI/AAAAAAAAAow/XljYIFF4z9k/s1600/mahi.jpg" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
Η επίδραση που είχε η μάχη της Κρήτης στην έκβαση της ναζιστικής εισβολής στην Σοβιετική Ένωση, έχει γίνει το αντικείμενο ευρύτατης επιστημονικής συζήτησης η οποία αποσυνδέει μάλλον τα δύο γεγονότα. Οι γερμανικές μονάδες που εμπλέχθηκαν στη μάχη στο νησί δεν ήσαν ούτε απαραίτητες, ούτε προγραμματισμένες για το ανατολικό μέτωπο. Για λόγους δε κλιματικών συνθηκών οι θερινές επιχειρήσεις στο ανατολικό μέτωπο πάντοτε ξεκινούσαν στα τέλη Ιουνίου τουλάχιστον.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σε καμμία περίπτωση όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η μάχη της Κρήτης δεν αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στην εξέλιξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Β. Η ιδιομορφία της μάχης της Κρήτης της αποδίδει σημαντικά χαρακτηριστικά: Για πρώτη φορά στην ως τότε πορεία του πολέμου η ναζιστική εισβολή βρήκε απέναντί της μια γενικευμένη λαϊκή εξέγερση. Εξέγερση που δεν οργανώθηκε από κανένα επίσημο ή κρατικό φορέα καθώς οι Βρετανοί δεν πίστευαν σε αυτή, οι δε ελληνικές – βασιλικές – αρχές την αντιμετώπιζαν μάλλον με απέχθεια και φόβο (ειδικά μετά την εκτέλεση στο δρόμο του πρώην Διοικητή της Μεραρχίας Κρήτης). Μέχρι τότε αυτή η μορφή της Αντίστασης δεν είχε σημειωθεί σε κανένα από τα κράτη που έπεσαν θύματα ναζιστικής επίθεσης.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Από αυτή την άποψη η Αντίσταση του λαού της Κρήτης στην εισβολή σηματοδότησε το τέλος της παθητικής αποδοχής από τα λαϊκά στρώματα και τις πατριωτικές δυνάμεις της υπεροχής των γερμανικών όπλων. Δύο μήνες αργότερα αυτή η αμφισβήτηση πήρε διαστάσεις στο Μαυροβούνιο αρχικά σε όλα τα Βαλκάνια στη συνέχεια.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο αγώνας του λαού της Κρήτης πρόσθεσε μια σημαντική νέα παράμετρο στον αγώνα ενάντια στον ναζισμό και την Νέα Ευρώπη που αυτός δημιουργούσε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Γ. Ως συνέπεια των παραπάνω, για πρώτη φορά στον πόλεμο αυτό, οι Γερμανοί επιστράτευσαν το μέτρο των “αντιποίνων”. Έδωσαν δηλαδή στον εαυτό τους το “δικαίωμα” της μαζικής εξόντωσης αμάχων ως “εκδίκηση” για τις “ατυχίες” του στρατού τους. Στη συνέχεια αυτό έγινε κανόνας, ως τότε όμως το προσωπείο της “πολιτισμένης κατάκτησης” επικρατούσε και επέτρεπε στους διάφορους “Κουίσλιγκ” – όπως στον ημέτερο στρατηγό Τσολάκογλου και το επιτελείο του – να προσφέρουν “γη και ύδωρ” στους ναζί στο όνομα της “συμφιλίωσης” και των “πολιτισμένων σχέσεων”. Μετά τη μάχη της Κρήτης αυτά τελείωσαν. Ο καθένας γνώριζε με ποιούς είναι και τι κάνει.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Lyx2f1V7f4M/VHNuJw1K6tI/AAAAAAAAAo8/QNXP9TeWuTY/s1600/tromaktiko10.jpg"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Lyx2f1V7f4M/VHNuJw1K6tI/AAAAAAAAAo8/QNXP9TeWuTY/s1600/tromaktiko10.jpg" /></a>Η Κρήτη, εξαιτίας των αγώνων του λαού της έγινε έτσι σταθμός στην κλιμάκωση της ναζιστικής θηριωδίας και σταθμός στον εκβαρβαρισμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Για τον Ρίχτερ ετούτα τα ιδιαίτερα σημαντικά “ξεχνιόνται” και θάβονται σε “πολιτικά ορθές” εκφράσεις. Στο έργο του παρουσιάζονται όλοι να έχουν το δίκιο τους – σε τρόπο ώστε να μην το έχει κανείς – και όλοι να έχουν την αξία τους. Οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές ορίζονται ως ριψοκίνδυνοι σύγχρονοι “ιππότες” άξιοι θαυμασμού από εχθρούς και φίλους!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αποκρύπτεται έτσι το γεγονός ότι το σώμα αυτό είχε συγκροτηθεί από φανατικούς ναζί με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Γι’ αυτούς το δικαίωμα των λαών στην προάσπιση της ελευθερίας τους είναι ύψιστη ύβρις κατά του Φύρερ και της γερμανικής ανώτερης φυλής και ο θάνατος των υβριστών είναι στρατιωτικό τους καθήκον. Για ιππότες όντως πρόκειται – για ιππότες της ναζιστικής κόλασης όμως.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όσο για την υποτίμηση της Αντίστασης του λαού της Κρήτης δυό μόνο λόγια. Πραγματικά η γεωγραφία, η μορφολογία του εδάφους, η πυκνότητα της γερμανικής κατοχής και η πυκνή παρουσία Βρετανών – με τη δική τους αντίληψη για το αντάρτικο – δεν οδήγησε στη δημιουργία Ελεύθερης Ελλάδας και μαζικών στρατιωτικών Αντιστασιακών σχηματισμών στο νησί. Στις συγκεκριμμένες συνθήκες όμως οι αγώνες του λαού της Κρήτης ενάντια στον κατακτητή ποτέ δεν έπαψαν. Η καλύτερη μαρτυρία γι αυτό είναι οι εκδικητικές θηριωδίες στις οποίες διαρκώς προέβαιναν οι δυνάμεις κατοχής. Ή μήπως δεν έγιναν τέτοια στην Κρήτη; Θα μπορούσε ο Ρίχτερ να μας εξηγήσει σχετικά.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-KX5giNSEDcU/VHNubEfH1yI/AAAAAAAAApE/s71jlxxpBSY/s1600/germannekrotafio.jpg"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-KX5giNSEDcU/VHNubEfH1yI/AAAAAAAAApE/s71jlxxpBSY/s1600/germannekrotafio.jpg" /></a>Συμπερασματικά είναι πολύ δύσκολο να είσαι “πολιτικά ουδέτερος” σε υποθέσεις κατάκτησης, λεηλασίας, υποδούλωσης και αιματοκυλίσματος λαών. Ο Ρίχτερ είναι Γερμανός. Δεν είναι κακό αυτό, κάθε άλλο. Αλλά να δικαιώνει τον ναζισμό και τις πρακτικές του επειδή είναι Γερμανός είναι κακό, πολύ κακό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι κακό για τους Γερμανούς περισσότερο παρά για εμάς. Εμείς την ιστορία μας, τους μάρτυρες και τους ήρωες τους έχουμε και τους τιμάμε. Η Γερμανοί είναι εκείνοι που θα πρέπει να ξεδιαλέξουν τους δικούς τους ήρωες. Εάν συμπεριλαμβάνουν τους αλεξιπτωτιστές του Στούντεντ και τους φανατισμένους ναζί στο εθνικό τους Πάνθεο υπάρχει πρόβλημα – γι αυτούς.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Σημαίνει ότι δεν κατάλαβαν τίποτε από την ιστορία».</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα: Ρέθεμνος News</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-91371117005335448432014-11-12T15:57:00.001-08:002014-11-12T15:57:33.717-08:00Φτιάχνουν Καιάδες για το Χαμόγελο του Παιδιού και τα παιδικά χωριά SOS!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="field field-name-field-category-ref field-type-entityreference field-label-hidden news_section_link" style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; font-weight: bold; line-height: 1em; margin: 0px; padding: 0px; text-transform: uppercase;">
<div class="field-items" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-item even" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<a href="http://www.efsyn.gr/gnomes/pame-loyketo" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; color: #007dae; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">ΠΑΜΕ ΛΟΥΚΕΤΟ</a></div>
</div>
</div>
<div class="content" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field field-name-field-image field-type-image field-label-hidden news_image" style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-items" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-item even" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<a href="http://www.efsyn.gr/arthro/ftiahnoyn-kaiades-gia-hamogelo-toy-paidioy-kai-ta-paidika-horia-sos" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; color: #007dae; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;"><img alt="Ο Καιάδας στην αρχαία Σπάρτη" height="422" src="http://www.efsyn.gr/sites/efsyn.gr/files/styles/teaser_big/public/field/image/kaiadas.jpg?itok=wdHMbavq" style="border: 0px none; display: block; height: auto; margin: 0px; max-width: 100%; padding: 0px; width: auto;" title="Ο Καιάδας στην αρχαία Σπάρτη" width="630" /></a></div>
</div>
</div>
<div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden news_excerpt" style="margin: 0px; padding: 6px 0px 10px;">
<div class="field-items" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-item even" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; color: black; font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">
<br /></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; color: black; font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">
<a href="http://www.efsyn.gr/arthro/ftiahnoyn-kaiades-gia-hamogelo-toy-paidioy-kai-ta-paidika-horia-sos" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; color: black; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;" title="Διαβάστε περισσότερα"></a></div>
<div style="margin: 0px; padding: 0px;">
<span style="font-size: large;">Η πιο ευχάριστη είδηση των τελευταίων ημερών είναι αυτή. Το υπουργείο Εργασίας είναι έτοιμο να κλείσει το Χαμόγελο του Παιδιού και άλλες ΜΚΟ που πραγματικά στηρίζουν τα παιδιά, δίνοντάς τους μια κλωτσιά στον δρόμο κι ακόμα παραπέρα.</span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; color: black; font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">
<br /></div>
<div class="field field-name-field-author-refs field-type-entityreference field-label-inline clearfix article_author" style="font-family: 'Noto Serif', serif; font-size: 18px; font-weight: bold; margin: 1.5em 0px 1.3em; padding: 0px;">
<div class="field-label" style="float: left; margin: 0px; padding: 0px;">
Συντάκτης: </div>
<div class="field-items" style="float: left; margin: 0px; padding: 0px;">
<span class="field-item even" style="margin: 0px; padding: 0px;"><a href="http://www.efsyn.gr/search/node?author=97" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; color: #007dae; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration: none;">Λάκης Μπέλλος</a></span></div>
</div>
<div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-items" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="field-item even" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
Ενώ σφυρίζουν οι μίζες (κυρίως αυτές που δεν έχουν αποκαλυφθεί), στο υπουργείο Εργασίας ετοιμάζουν δύο νομοθετήματα.</div>
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;">Το ρεζουμέ είναι η ελάχιστη υποχρέωση να ξεχάσουμε το Χαμόγελο του Παιδιού, τα παιδικά χωριά SOS, την Κιβωτό του Κόσμου, για να επικρατήσει η κιβωτός των Αχρήστων στη Βουλή.</strong></div>
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
Παλιά είχαμε τον Καιάδα. Τώρα πρέπει κατασκευαστούν πολλοί Καιάδες για όλα αυτά τα παιδάκια.</div>
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;">Μην υπάρχει αμφιβολία ότι θα γίνουν σύντομα. Ένα σπρωξιματάκι και κάτω. Ησυχάζουν κι αυτοί και οι υπουργούντες. Το χαμόγελο της ΝΟΥΔΟΥ.</strong></div>
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
Ο υπουργός θα παρκάρει σήμερα κάτω από το υπουργείο του, θα κλείσει τις διαβάσεις των ΑμεΑ και θα ανεβεί πάνω για να ολοκληρώσει τις τελευταίες λεπτομέρειες του νομοσχεδίου για τον Καιάδα, το Χαμόγελο του Παιδιού, τα παιδικά χωριά SOS και την Κιβωτό του Κόσμου.</div>
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;">Αν είναι να κάνουμε Κιβωτό του Κόσμου, καλύτερα να κάνουμε μεγάλη Κιβωτό να χωρέσουν οι 300 της Βουλής και οι διορισμένοι τους. Θα τους χρειαστεί κάποτε.</strong></div>
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
Ο Καιάδας είναι σχεδόν έτοιμος. Τα παιδάκια είναι στο χείλος του γκρεμού. Ένα ελαφρό σπρωξιματάκι τους χρειάζεται .</div>
<div style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
<strong style="margin: 0px; padding: 0px;">Μα, πόσο μακάκες είναι; </strong></div>
<div style="margin-bottom: 1.3em; margin-top: 1.3em; padding: 0px;">
<span style="margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Roboto, Arial, sans-serif;"><a href="http://www.efsyn.gr/arthro/ftiahnoyn-kaiades-gia-hamogelo-toy-paidioy-kai-ta-paidika-horia-sos">http://www.efsyn.gr/arthro/ftiahnoyn-kaiades-gia-hamogelo-toy-paidioy-kai-ta-paidika-horia-sos</a></span></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-78845757845004581802014-10-14T14:57:00.001-07:002014-10-14T14:57:34.775-07:00Σελίδες ΝΙΚΟΣ ΚΑΧΤΙΤΣΗΣ (1926-1970): ΝΙΚΟΣ ΚΑΧΤΙΤΣΗΣ «Ο εξώστης» Κεφάλαιο 1<a href="http://nikos-kachtitsis.blogspot.com/2014/10/1.html?spref=bl">Σελίδες ΝΙΚΟΣ ΚΑΧΤΙΤΣΗΣ (1926-1970): ΝΙΚΟΣ ΚΑΧΤΙΤΣΗΣ «Ο εξώστης» Κεφάλαιο 1</a>: Ο εξώστης | Νίκος Καχτίτσης «…ένα ταξίδι τόσο μακρινό, δεν κατάφερε να μου εξασφαλίσει τη γαλήνη που ζητούσα [...] αργά το κατάλαβα ...<br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-n1nEtEqMpWo/VD2cP_zxmKI/AAAAAAAAVKA/llQZRKNOeEk/s1600/nikos%CE%A4%CE%99%CE%A4%CE%9B%CE%9F%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-n1nEtEqMpWo/VD2cP_zxmKI/AAAAAAAAVKA/llQZRKNOeEk/s1600/nikos%CE%A4%CE%99%CE%A4%CE%9B%CE%9F%CE%A3.jpg" height="212" width="320" /></a></div><br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-27545222376109431252014-05-28T11:17:00.001-07:002014-05-28T11:17:47.004-07:00Hey Jude - Paul McCartney, Elton John, Eric Clapton, Sting, Phil Collins...<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/PgJQ6LQ8x1E" width="480"></iframe><br /><br />
<br /><br />
<br /><br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Music For Montserrat was a concert held on September 15, 1997 at the Royal Albert Hall. Musicians came together to raise funds for the Caribbean island of Montserrat after a major volcanic eruption earlier that year had left the island devastated. The concert starred musicians such as Phil Collins, Ray Cooper, Carl Perkins, Jimmy Buffett, Mark Knopfler, Sting, Elton John, Eric Clapton, Paul McCartney, Midge Ure, Arrow and many more, all of whom had once recorded at the island's famous AIR Studios.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">The concert was arranged and produced by George Martin, with proceeds from the show evening, DVD and CD, used for immediate relief and also helping fund the building of a new cultural center in Montserrat. On completion in 2006, George Martin gifted the centre to the islanders.</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">For Carl Perkins this was his last major live performance as he died just over four months later on January 19, 1998</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7391027795185442033.post-40616332701020675702014-04-19T10:07:00.009-07:002014-04-19T10:07:59.117-07:00Μειωμένη η έξοδος των εκδρομέων του φετινού Πάσχα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="single_post_content" id="single_post_content" style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 650px;">
<div class="single_post_feat_img" style="border: 0px; font-family: inherit; font-size: 1px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;">
<img alt="exodos-Pasxa" class="attachment-large wp-post-image" height="328" src="http://static.ysterografa.gr/wp-content/uploads/2014/04/exodos-Pasxa.jpg" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" title="exodos-Pasxa" width="600" /></div>
<div class="single_post_text" style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px 15px; vertical-align: baseline;">
<span style="font-size: large;">Μειωμένη εμφανίζεται και σήμερα Μεγάλο Σάββατο η έξοδος των εκδρομέων από την Αττική.</span><div style="border: 0px; font-family: inherit; font-size: 15px; font-style: inherit; font-weight: inherit; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Σύμφωνα με στοιχεία της Τροχαίας, μέχρι τις 11.00 το πρωί από τα διόδια των Αφιδνών πέρασαν 6.527 οχήματα, από τα διόδια Θήβας 2.803 οχήματα, από τα διόδια Τραγάνας 2.275 οχήματα και από τα διόδια Αγ. Τριάδας πέρασαν 2.124 οχήματα.</div>
<div style="border: 0px; font-family: inherit; font-size: 15px; font-style: inherit; font-weight: inherit; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Τη Μεγάλη Παρασκευή<strong> </strong>από τις Αφίδνες πέρασαν συνολικά 40.536 οχήματα, από τη Θήβα 21.056 οχήματα, από την Τραγάνα 18.551 οχήματα από την Αγ. Τριάδα 18.957 οχήματα.</div>
<br /><br /><span style="color: #e06666;">_____________--________</span><br /><a href="http://ysterografa.gr/author/reporterysterografa-gr">REPORTER</a> | 19.04.2014</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0