ΟΗΕ : Ο ΜΕΓAΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ

Ομιλία του Διεθνολόγου Παναγιώτη Ι. Καραφωτιά, 

Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου  Ινδιανάπολης, 

π. Διευθύνοντος Συμβούλου του Γραφείου ΟΗΕ για Ελλάδα, 

Κύπρο και Ισραήλ, στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, 

24 /10/2011, Ημέρα του ΟΗΕ,  υπό την αιγίδα της και του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών, με την ευκαιρία των 66 χρόνων από την ίδρυση του ΟΗΕ.

 Αποτελεί γενική διαπίστωση ότι η ανθρωπότητα, μετά τις δραματικές και τραγικές εξελίξεις τόσο στον πολιτικο-στρατιωτικό τομέα όσο και στον οικονομικό και κοινωνικό, ιδιαίτερα μετά την τραυματική εμπειρία των πολέμων στα Βαλκάνια, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, και το τρέχον  ντόμινο εμφυλίων στη Μέση Ανατολή, και αλλού όπου υπάρχει κενό ισχύος, αλλά και των άλλων δεινών στο σύγχρονο Κουτί της Πανδώρας όπου και η ελπίδα έχει μπει στο παγκόσμιο χρηματιστήριο, π.χ, την πείνα, φτώχια, προσφυγιά, εμπορία ανθρώπων και μελών ανθρωπίνου σώματος, όπλων και ναρκωτικών, την περιβαλλοντική παρακμή και νόθευση της τροφικής αλυσίδας, τον αμοραλισμό και την επιδημική  βία, καθώς και την τρέχουσα οικονομική κρίση, που αποτελεί για τους λαούς που τη βιώνουν άδηλο πόλεμο και υποδούλωση των ανίσχυρων, σημαδεύει τη δραματική πορεία της μέσα από τις απάνθρωπες συμπληγάδες της ηγεμονιστικής, νεο – ιμπεριαλιστικής πολιτικής κέντρων εξουσίας και παραεξουσίας, που ούτε τη θέληση ούτε τις προσδοκίες των δημοκρατικά σκεπτόμενων ανθρώπων εκφράζουν, πολύ δε περισσότερο τις αρχές του ΟΗΕ, ο οποίος, κιαυτός, βρίσκεται στη χοάνη της θεσμικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης που προκαλεί η διαφιλονικούμενη  παγκοσμιοποίηση, και είναι καθολική ή εντύπωση ότι είναι προδομένος. Κι αν η μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή του Β’ ΠΠ ήταν αποτέλεσμα μιας κλίκας παρανοϊκών τύπου Χίτλερ, που ο δημοκρατικός κόσμος κατόρθωσε με τόσες θυσίες ν’ αντιμετωπίσει, σήμερα φαίνεται πως η παρανοϊκότητα έχει αποκτήσει πάλι επικίνδυνες διαστάσεις και έχει μεταφερθεί σε κέντρα αποφάσεων στα οποία και πρώην θύματα των Ναζί εζήλωσαν, κατά Φροϋδικό τρόπο, τις μεθόδους των θυτών τους δικαιώνοντας το αρχαίο ελληνικό ρητό «η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα».Οι λαοί σήμερα όσο ποτέ έχουν την πεποίθηση ότι έχουν προδοθεί, εξαπατηθεί και χρησιμοποιούνται στυγνά, σαν σε ΑΝΘΡΩΠΟΡΥΧΕΙΑ, για τα αντικοινωνικά συμφέροντα κάποιων κερδοσκόπων και εξουσιομανών ανάγοντας τις ανθρωποθυσίες στον πιο μεθοδευμένο μοχλό επικράτησης των κατά το Δαρβίνο ισχυρότερων.   Κι αν η παγκοσμιοποίηση τείνει να καταργήσει τα εθνικά σύνορα - και τούτο θ’ αποτελούσε θετική εξέλιξη αν η διαδικασία και τα μέσα ανταποκρίνονταν στο πνεύμα και το γράμμα του Χάρτη του ΟΗΕ και της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – όμως δημιουργεί καινούρια με πολλές φορές αόρατα, ηλεκτροφόρα, θανατηφόρα συρματοπλέγματα κοινωνικού αποκλεισμού!. Ενώπιον, λοιπόν, της δραματικής αυτής εξέλιξης που σηματοδοτεί μιαν επικίνδυνη οπισθοδρόμηση στις δημοκρατικές κατακτήσεις των λαών, πλήττοντας επικίνδυνα τον κύριο θεματοφύλακα της παγκόσμιας δημοκρατικής και έννομης τάξης, τον ΟΗΕ, και σαν επακόλουθο πλήττοντας τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου, τι μπορούν οι ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες να πράξουν για να προλάβουν και αποτρέψουν το χειρότερο; Δεν πρέπει δε να μας διαφεύγει ότι οι πολίτες, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, πρωτοστάτησαν για τη σύνταξη τόσο του Χάρτη του ΟΗΕ όσο και της ΟΔΔΑ. Συνεπώς και τώρα όπως και πάντα, οι πολίτες μπορούν και πρέπει να ενημερωθούν, να ευαισθητοποιηθούν, να κινητοποιηθούν και ν’αντισταθούν στη νέα «μάστιγα» που απειλεί την ανθρωπότητα,  και σαν πρωταρχικό τους στόχο να προασπίσουν και ενδυναμώσουν τον ΟΗΕ, ο οποίος, όπως είπε ο αείμνηστος ΟΥ ΘΑΝΤ, αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας, κι αν δεν υπήρχε, το πρώτο πράγμα που θα γινόταν θα ήταν η δημιουργία του!  Ευτυχώς, όμως, ο ΟΗΕ υπάρχει και στα 66 χρόνια της ζωής του μπορεί τουλάχιστον να καυχηθεί ότι, όπως έχει ειπωθεί, δεν μπόρεσε μεν να μεταμορφώσει τους ανθρώπους σε αγγέλους, αλλά, τουλάχιστον, εμπόδισε πολλούς να πάνε στην κόλαση, στην οποίαν, όμως, κινδυνεύουν να πάνε σήμερα από την παγκοσμιοποίηση. Οσον αφορά τις ελπίδες, την αισιοδοξία και τις υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο, τις μοιράζουν αφειδώς μόνον οι προνομιούχοι, οι κατά το Δημοσθένη «παραξίαν ευτυχούντες» για αποπροσανατολισμό και εξαπάτηση. Στην πραγματικότητα, το αύριο ίσως να είναι πολύ χειρότερο, ίσως να επιστρέφουμε σε φοβερότερο-τηρουμένων των αναλογιών- ρωμαϊκό φασισμό και Μεσαίωνα αν δεν υπάρξει αντίσταση των λαών. Οσον, όμως, αφορά αυτούς που ετοιμάζουν νέο «Αρμαγεδώνα» να μην είναι σίγουροι για τη δική τους θλιβερή επιβίωση, εκτός αν φθάσαμε στο τραγικότερο σημείο της ανθρώπινης παρακμής ώστε κάποιοι με στρεβλωμένες, ανώμαλες συνειδήσεις, απόλυτα διεφθαρμένοι, απάνθρωποι, που αποφασίζουν για τα άλλους, να μην τους ενδιαφέρει αν θα καταστραφούν και οι ίδιοι αφού όμως καταστρέψουν τους άλλους, τους «αντίπαλους», τους συνανθρώπους τους!  Μήπως εξαιτίας της διαφθοράς από την αλαζονεία της εξουσίας, τον ανταγωνισμό και την υλιστική παραφροσύνη, ορισμένοι έχουν μεταλλαχθεί σε άνθρωπο-τέρατα, βρικόλακες ή σε ΟRK; {από την κιν/κή ταινία «ο άρχοντας των δαχτυλιδιών» που θυμίζει Το δαχτυλίδι του Γύγη»}. Oι ειδικοί έχουν το λόγο.   

                                                           

Εισαγωγικά: σύντομη ιστορική αναδρομή.

          Ας κάνουμε, όμως, μια σύντομη ανασκόπηση του Οργανισμού και κάποιες απαραίτητες διευκρινήσεις για όσους ίσως είναι άγνωστες ή ξεχασμένες για να μην υπάρχουν κενά.  Όταν λέμε Ενωμένα Έθνη εννοούμε τα 14 δημοκρατικά κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, τα οποία, αρχίζοντας το 1941, συνεργάσθηκαν για την αντιμετώπιση του ναζισμού - φασισμού και μιλιταρισμού, και τα οποία το 1945, αφού στο μεταξύ αυξήθηκαν σε 26 και τέλος σε 50, ίδρυσαν, στις 24 Οκτωβρίου, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών  με σκοπό – επιγραμματικά - την προάσπιση και εδραίωση της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας, την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη συνεργασία για ανάπτυξη και πρόοδο .

Μπορούμε να χωρίσουμε την ιστορία του ΟΗΕ σε 5 περιόδους:

1941 – 1945 ,  την «ηρωϊκή»  περίοδο, όπου τα Ενωμένα Έθνη  αντιμετώπισαν επιτυχώς -   

                        με τρομερές, όμως, θυσίες- τη ναζιστική, φασιστική και μιλιταριστική μάστιγα.                                             1945 – 1985 , την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, όπου στις 4 αυτές δεκαετίες ο               

                        μηχανισμός του Οργανισμού επίλυσης κρίσεων ήταν αναποτελεσματικός                        

                        εξαιτίας του βέτο  εκτός εξαιρέσεων όπου συμφέροντα ΜΔ συνέκλιναν.   

1985 – 1995 ,  όπου παρουσιάζεται μια θετική αλλαγή  και αναβάθμιση στην πορεία

                        του Οργανισμού λόγω προσέγγισης ΕΣΣΔ και  ΗΠΑ.                      

 1995 – 2000,  όπου παρουσιάζεται μια  υπονόμευση και  οπισθοδρόμηση του ΟΗΕ με τα

                         γνωστά αποτελέσματα. Η παρανοϊκή στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Σερβίας

                         δυναμίτισαν τα θεμέλια του Οργανισμού και άνοιξαν τους  «Ασκούς του Αιόλου»  της

                         νέας διεθνούς άτακτης τάξης και  επισφαλούς ασφάλειας...

2000 -2011  όπου  η αναποτελεσματικότητα του Οργανισμού  συνεχίζεται εξαιτίας  της μη συναίνεσης των ισχυρών να εδραιώσουν την ειρήνη και να επιλύσουν τα  καίρια προβλήματα του κόσμου. Οι τραγωδίες στο Ιρακ  και Αφγανιστάν καθώς και η μη επίλυση των χρόνιων προβλημάτων όπως το Παλαιστινιακό, το Κυπριακό κ.ά. υπονομεύουν το κύρος και την αξιοπιστία του Οργανισμού. Και νέες προκλήσεις εμφανίζονται που προοιωνίζουν  συγκρούσεις στις οποίες, βέβαια, κάποια διεθνή  κερδοσκοπικά κυκλώματα επενδύουν τα προνόμιά τους παραβιάζοντας το Χάρτη του ΟΗΕ που έχουν υπογράψει και επικυρώσει. Οσον αφορά στην παρούσα οικονομική κρίση, αποτελεί τραγική ειρωνεία ότι οι υπεύθυνοι φορείς, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ, βρίσκονται σε ανακολουθία προς το Χάρτη του ΟΗΕ και την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου {ΟΔΔΑ}, γιατί το  μεν άρθρο 55 του Χάρτη αναφέρει την υποχρέωση του Οργανισμού «να εξασφαλίζει συνθήκες σταθερότητας και ευημερίας στα κράτη-μέλη», τα δε άρθρα 23 και 25 της ΟΔΔΑ αναφέρουν, αντίστοιχα, το «δικαίωμα κάθε ανθρώπου σε δίκαιη και ικανοποιητική αμοιβή, που να εξασφαλίζει σ’ αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια», και «το δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίζει στον ίδιο και την οικογένειά του υγεία και  ευημερία». Για δε το περιβόητο ΔΝΤ, το άρθρο 1 του Καταστατικού του  αναφέρει ότι «σκοπός του Ταμείου είναι να δημιουργεί εμπιστοσύνη στα μέλη του διαθέτοντάς τους προσωρινά τους γενικούς πόρους του υπό επαρκείς εγγυήσεις ώστε να τους δώσει την ευκαιρία να διορθώσουν ανισορροπίες στο ισοζύγιο πληρωμών τους χωρίς να καταφεύγουν σε μέτρα που να είναι καταστροφικά για την εθνική ή  διεθνή ευημερία». Τα συμπεράσματα δικά σας! {Και το ερώτημα είναι εύλογο : Αφού οι εκπρόσωποι της Τρόϊκα κ.λπ. υπαγορεύουν στην κυβέρνηση τι πρέπει να κάνει, γιατί δεν της υπαγορεύουν να λάβει μέτρα εναντίον  εκείνων που καταλήστευσαν το κράτος και που πρέπει να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη, καθώς και εναντίον των προνομιούχων που θησαυρίζουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.; Μήπως άλλες επικίνδυνες σκοπιμότητες εξυπηρετούν; Μήπως ισχύει το Σεξπηρικό «κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» }.Βέβαια, θα πρέπει να επισημανθεί και υπογραμμισθεί  ότι στις 6 αυτές δεκαετίες,  ο Οργανισμός πρόσφερε σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό έργο μέσω των 30 Οργανώσεών του σε πολλά μέρη του κόσμου. Επίσης, με τις Ειρηνευτικές του Δυνάμεις {έχουν βραβευθεί 3 φορές με το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη}  διαδραμάτισε  σημαντικό ρόλο σε πολλές περιπτώσεις. Όμως, η σοβαρή ασθένεια που αντιμετωπίζει η διεθνής κοινωνία εξαιτίας του ανταγωνισμού και τα συνεπακόλουθα του, το φόβο, την αντιπαλότητα, τη βία,, τον ακραίο ατομικισμό  και τη γενικότερη ηθική και πολιτική και κοινωνική παρακμή, με τα τραγικά αποτελέσματα, δεν έχει θεραπευθεί. Μήπως όμως δεν θεραπεύεται γιατί κάποια προνομιούχα κυκλώματα επενδύουν στη μη θεραπεία για να διαιωνίζεται η ασθένεια; Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι για δεκαετίες το σοβαρό έλλειμμα που αντιμετώπιζε ο ΟΗΕ από τη μη καταβολή των συνεισφορών ορισμένων μελών του είχε αρνητικές επιπτώσεις.         

Τα πλεονεκτήματα του ΟΗΕ

Τα κυριότερα πλεονεκτήματα του ΟΗΕ είναι :  Διαθέτει ένα μοναδικό βήμα  όπου τα κράτη-ιδιαίτερα τα μικρά- μπορούν  να συναποφασίζουν δημοκρατικά για τα διεθνή  προβλήματα. Διαθέτει άρτιο μηχανισμό επίλυσης διεθνών προβλημάτων εφόσον υπάρχει πολιτική  βούληση στα κράτη μέλη, ιδιαίτερα στις ΜΔ. Διαθέτει άρτιο μηχανισμό διεθνούς συνεργασίας στα πλαίσια των οργανώσεών του. Διαθέτει τον Χάρτη που αποτελεί το πολιτικό  ευαγγέλιο των εθνών στις διεθνείς σχέσεις. Οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης, έστω κι αν δεν εφαρμόζονται, έχουν  σημαντική ηθική και πολιτική βαρύτητα. Διαθέτει μοναδικό πλαίσιο δημοκρατικότητας, δηλ. όταν συνυπάρχουν στη Γενική Συνέλευση κράτη εκατοντάδων εκατομμυρίων κατοίκων με κρατίδια μερικών μόνον εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων! Διαθέτει τις Ειρηνευτικές Δυνάμεις που επιτελούν  σημαντικό έργο. Διαθέτει το Διεθνές Δικαστήριο καθώς και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Διαθέτει την ΟΔΔΑ

Τα πιο σημαντικά επιτεύγματα του ΟΗΕ είναι:

Εχει αποτρέψει έναν Γ’ ΠΠ αλλά ίσως εξαιτίας της ισορροπίας του τρόμου, της πυρηνικής  απειλής. Εχει αποτρέψει ή καταστείλει ορισμένες πολεμικές συγκρούσεις όπου οι ισχυροί  συναίνεσαν .Με τις Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις έχουν προσφέρει σημαντικό έργο σε πολλές περιπτώσεις. ‘Εχει πετύχει πλήρη οικουμενικότητα. Εχει εξαλείψει την αποικιοκρατία και σε μεγάλο βαθμό τις φυλετικές κ.ά. διακρίσεις. Εχει προάγει σε πολλές περιπτώσεις το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. ‘Εχει  βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη πολλών περιοχών. ‘Εχει εξαλείψει την πείνα και τη φτώχια και πολλές επιδημικές κ.ά. ασθένειες  σε  ορισμένες περιοχές. Εχει πραγματοποιήσει σημαντικά διεθνή συνέδρια κλπ σε ζωτικά θέματα που μπορεί να μην επιλύθηκαν αλλά τουλάχιστον ενημερώθηκε και ευαισθητοποιήθηκε ο κόσμος.  

      

 

Μειονεκτήματα του ΟΗΕ

Τα Ενωμένα - διαιρημένα - ΄Εθνη απέτυχαν στο να εδραιώσουν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια γιατί απλούστατα αυτό δε συμφέρει κάποια διεθνή ισχυρά κυκλώματα που επενδύουν στις πολεμικές κρίσεις τις οποίες έντεχνα προκαλούν και διαιωνίζουν. Απέτυχαν στις προσπάθειες για γενικό και ολοκληρωμένο αφοπλισμό μολονότι υπήρξαν και κάποιες συμφωνίες εκεί όπου τα συμφέροντα των ισχυρών ταυτίζονταν. Το ΒΕΤΟ εξακολουθεί ν’ αποτελεί σοβαρή τροχοπέδη Ενώ στο θεωρητικό μέρος επέτυχαν αξιόλογα αποτελέσματα σχετικά με την προαγωγή του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εγκρίνοντας ακόμη και το δικαίωμα σε άτομα να προσφεύγουν στις αρμόδιες επιτροπές του ΟΗΕ καθώς και το δικαίωμα των λαών στην ειρήνη και την ανάπτυξη, απέτυχαν σε μεγάλο βαθμό στην πράξη στο να προασπίσουν και εδραιώσουν αποτελεσματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα σε πολλούς τομείς όπως εξάλειψη της πείνας και της φτώχιας, προστασία εθνικών κ.ά. μειονοτήτων, προσφύγων κλπ, αντιμετώπιση της μάστιγας της διεθνούς τρομοκρατίας, των ναρκωτικών, του σύγχρονου δουλεμπορίου, του παράνομου εμπορίου όπλων, μελών ανθρωπίνου σώματος, κ.ά. καθώς-ιδιαίτερα-του τεχνητού, επινοούμενου και προκαλούμενου φονταμενταλισμού {θρησκευτικού κ.λπ.}. Κιαυτό γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση εκ μέρους των ισχυρών. Το γιατί, μπορεί  να εξηγηθεί με το σοφότατο αρχαίο ελληνικό ρητό, που προαναφέραμε:: « η ισχύς διαφθείρει και η απόλυτος ισχύς διαφθείρει απόλυτα», ή  με τον επίσης σοφό αρχαίο ελληνικό μύθο του Γύγη!.. Εξάλλου, πώς θα επαληθευτεί η παρα-προφητεία του Χάντιγκτον περί σύγκρουσης πολιτισμών; {και πρέπει να επισημάνω ότι σύμφωνα με τους υπεύθυνους επιστήμονες- αναλυτές, οι πολιτισμοί συνυπάρχουν αρμονικά, όπως γνωρίζουμε από πολλές χώρες, αν δεν προκληθούν}.  Και ρωτάει κάποιος με κοινή λογική : πως είναι δυνατόν να δημιουργούνται αερογέφυρες από τη μιαν άκρη του κόσμου στην άλλη, μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες, για τη μεταφορά πολεμικού, ανθρωποκτόνου υλικού, και δεν είναι  δυνατόν να γίνει το ίδιο για ειρηνικούς, ανθρωπιστικούς κλπ σκοπούς; Και ειρήνη δε σημαίνει μόνον απουσία πολέμου αλλά απουσία όλων των γενεσιουργών του αιτίων.

Ποικίλες κρίσεις συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά σε διεθνές επίπεδο και ενώ ο ΟΗΕ θα έπρεπε σύμφωνα με το Χάρτη να παίρνει πρωτοβουλίες, τις αφήνει-γιατί άραγε- στις ΜΔ. Και εδώ ισχύει το αρχαίο λατινικό «QUID PRODEST» ποιόν εξυπηρετεί ; Βέβαια το άρθρο 52 δίνει το δικαίωμα σε περιφερειακές συμφωνίες ή οργανώσεις για την αντιμετώπιση θεμάτων που σχετίζονται με τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας με την προϋπόθεση ότι τέτοιες συμφωνίες  ή οργανώσεις και οι δραστηριότητές τους θα συνάδουν με τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.  Οπωσδήποτε, όπως και σε εσωτερικά προβλήματα μιας χώρας υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας πριν τα προβλήματα καταλήξουν σε δικαστήρια ή συγκρούσεις, έτσι και στον ΟΗΕ, αλλά μήπως όμως το άρθρο αυτό χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα ή άλλοθι για τη μη έγκαιρη και αποτελεσματική παρέμβαση ή επέμβαση του ΟΗΕ και παρατηρούμε στις παρούσες κρίσεις όπως στη ΜΑ κλπ η αιματοχυσία να συνεχίζεται και ο ΟΗΕ αντί να παίρνει πρωτοβουλίες παρακολουθεί άπραγος τα τεκταινόμενα; Η ομολογία, όπως προαναφέραμε, του προηγούμενου γγ ότι ο ΟΗΕ απέτυχε να αποτρέψει τη γενοκτονία στην Ρουάντα είναι εύγλωττη. Η αιματοχυσία συνεχίζεται στη ΜΑ και αλλού και ενώ υποτίθεται συνεχίζονται οι πρωτοβουλίες για διαπραγματεύσεις στα πλαίσια των «συμφωνιών» κλπ που προβλέπει το άρθρο 52, καταλήγουν για δεκαετίες στο πουθενά υπονομεύοντας έτσι και το δικό τους κύρος- - και τη δική τους αξιοπιστία – αν τους ενδιαφέρει- αλλά και το κύρος και την αξιοπιστία του ΟΗΕ για την οποίαν η πλειοψηφία των εθνών ενδιαφέρεται και υποστηρίζει. Αλλά το γενικότερο ζήτημα είναι το εξής: Σημειώνεται διολίσθηση και παρακμή των δημοκρατικών διεκδικήσεων και κεκτημένων σε όλους τους τομείς. Τι κάνει ο ΟΗΕ και οι Οργανώσεις του; Όλα τα δεινά μεγαλώνουν kαι ο πλανήτης Γη κινδυνεύει σοβαρά ! Στις Χριστιανικές χώρες υπάρχει το Ευαγγέλιο όπως και στις άλλες κάτι αντίστοιχο, το Κοράνιο, η Βίβλος κλπ για να καθοδηγεί τους λαούς. Ο Χάρτης του ΟΗΕ, που θεμελιώθηκε στις θυσίες περίπου 70 εκατομμυρίων ψυχών, αποτελεί το πολιτικό Ευαγγέλιο των εθνών, που έχουν υπογράψει και επικυρώσει. Το δραματικό ερώτημα είναι γιατί δεν εφαρμόζεται και η παγκόσμια κοινότητα και ο πλανήτης Γη οδηγούνται σε καταστροφή προς δόξαν κάποιων παρανοϊκών, αντικοινωνικών, διεφθαρμένων κυκλωμάτων εξουσίας που επενδύουν τα ανήθικα συμφέροντά τους, τα παθολογικά τους τραύματα και την ισχύ τους στις αιματοχυσίες έχοντας μεταλλάξει την κοινωνία σε ένα τεράστιο, όπως προ-είπα, ΑΝΘΡΩΠΟΡΥΧΕΙΟ, που αντί για άνθρακες εξορύσσουν ανθρώπους και τους εκμεταλλεύονται; Με άλλα λόγια ο άνθρωπος, αυτός καθαυτός, σαν οντότητα, πλάσμα του Θεού, δεν έχει αξία παρά μόνον σε συνάρτηση της χρησιμοποίησής του από τους εξουσιαστές. Και στον ΟΗΕ η ΓΣ αντί να λειτουργεί ως Βουλή των Λαών λειτουργεί ως Βολευτήριο των ισχυρών . Και αποτελεί εσχάτη ηθική προδοσία όσοι δεν τιμούν τις θυσίες των δεκάδων εκατομμυρίων θυμάτων του Β ΠΠ για να δημιουργηθεί ο ΟΗΕ. Και η ιστορία και η τραγωδίες της επαναλαμβάνονται όταν οι άνθρωποι λησμονούν και δε σέβονται τους θεσμούς που έχουν  θεμελιωθεί στους αγώνες και τις θυσίες των λαών.  Όταν συνεπώς «εφιάλτες», «πεμπτοφαλαγγίτες» αδιαφανών κυκλωμάτων εξουσίας λειτουργούν ως ιστός αράχνης κατασπαράζοντας φιλειρηνικές, ανθρωπιστικές δραστηριότητες κι όταν κάποιοι θεματοφύλακες του ΟΗΕ δέχονται να υποκαθίστανται από κυβερνήσεις στην ουσία συνεργώντας υπονομευτικά στην εφαρμογή του Χάρτη, πόσο αποτελεσματικός μπορεί να είναι ο Οργανισμός;  Κι όταν η βία έχει πλέον  θεσμοθετηθεί  και οι πόλεμοι γίνονται απλά για χάρη  πολέμων και όχι για την εδραίωση της ειρήνης, όταν τα κρατούντα συστήματα δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς αντιπάλους και διαιωνίζουν το φαύλο κύκλο της βίας και οι άνθρωποι εθίζονται σε σημείο που να σκέπτονται ως μόνη επιλογή τη σύγκρουση στα πλαίσια νικητών ή ηττημένων, πόσο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε; Ο ΟΗΕ είναι αναντικατάστατος! Είναι εντελώς αδιανόητο και παρανοϊκό να νομίζει κανείς ότι μπορεί να διαλυθεί ο ΟΗΕ μετά από 66 χρόνια ζωής και σημαντικής προσφοράς  Η διάλυσή του θα σήμαινε χάος. Βέβαια, κάποιοι εξουσιομανείς, παθολογικοί, παρανοϊκοί τύποι, δράκουλες, ίσως θέλουν να επενδύσουν στο χάος .Εκείνο που χρειάζεται, που απαιτείται, αν η παγκόσμια κοινωνία θέλει να επιβιώσει  δημοκρατικά, είναι η θεσμική, πολιτική και οικονομική ενίσχυσή του ΟΗΕ καθώς και η εξυγίανση και η αξιοκρατική ενδυνάμωση του διοικητικού του μηχανισμού χωρίς παρεμβάσεις τρίτων. Ο ανεπανάληπτος Ηρωας-Μάρτυρας Ρήγας Βελεστινλής, στα «Δίκαιά» του αναφέρει ότι όταν ένας πολίτης αδικείται, ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να ξεσηκωθεί να τον προστατεύσει. Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και στον ΟΗΕ. Οταν ένα κράτος αδικείται όλα τα υπόλοιπα θα πρέπει να ξεσηκωθούν υπέρ του. Όμως, η πραγματικότητα είναι τραγική  εξαιτίας συμφερόντων, παθών και φόβο-αδιαφορίας! Και στο καίριο αυτό πρόβλημα οφείλουν και τα θρησκευτικά δόγματα- συστήματα να δραστηριοποιηθούν και όχι να περιορίζονται στην τυπολατρία παγιδευμένα στον παρα-θρησκευτικό τεχνητό κατακλυσμό. Και πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι, όπως είπε ο μεγάλος Χέμινγουέη, βρισκόμαστε όλοι στην ίδια βάρκα, και να μη ρωτάμε για ποιόν χτυπάει η καμπάνα, μπορεί και για μας! Και προσθέτω, και για τον ΟΗΕ!       

      Οι ακόλουθες προτάσεις μπορεί, νομίζω, ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών μας όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του ΟΗΕ και την εδραίωση της ειρήνης και του κράτους δικαίου:

1)            Πλήρης και ειλικρινής τήρηση των προνοιών του Χάρτη και της ΟΔΔΑ και επιβολή κυρώσεων στα κράτη που τις παραβιάζουν, 2) Κήρυξη εκτός νόμου. του πολέμου, κάθε πολέμου, κάθε πολεμικής σύγκρουσης ώστε να μην υπάρχει δικαιολογία ότι κάποια κράτη απειλούνται και κινδυνεύουν και με προσχήματα εξοπλίζονται { Η πρώτη φορά που απαγορεύτηκε ο πόλεμος ήταν το 1280 π.Χ μεταξύ Χιταίων και Αιγυπτίων, και η δεύτερη το 1928 μεταξύ Αμερικής και Γαλλίας, το περίφημο  Σύμφωνο Μπριαντ –Κέλλογκ, που έμεινε στα χαρτιά., γιατί, στο μεταξύ οι βιομηχανίες όπλων είχαν γιγαντωθεί και ασύδοτα επηρέαζαν τις ηγεσίες των κρατών. Σημειωτέον στην ΚτΕ υπήρξε πρόταση για τη μείωση των εξοπλισμών. Δεν πέρασε. Το αποτέλεσμα –και για άλλους λόγους- ήταν η οδήγηση της ΚτΕ σε αυτοκτονία! Και κάτι ακόμη:  ο Ψυχρός Πόλεμος δεν άρχισε τη δεκαετία του 40 αλλά του 20 όταν μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων άρχισε να διαχέεται το σύνθημα στην ΚτΕ «ο κομμουνισμός είναι χειρότερος του φασισμού». Και ποιοι  οδήγησαν την ΚτΕ στην αυτοκτονία για να προκαλέσουν το ΒΠΠ; } 3) Γενικός και ολοκληρωτικός αφοπλισμός και δημιουργία άλλων ειρηνικών, παραγωγικών, αναπτυξιακών δραστηριοτήτων για την απασχόληση των εργαζομένων στις πολεμικές βιομηχανίες κλπ  και έως την επίτευξή αυτού του στόχου κρατικός έλεγχος, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, των επιχειρήσεων παραγωγής και εμπορίας όπλων και προοδευτική φορολογία τους, τα έσοδα από την οποίαν να πηγαίνουν σε ειδικό ταμείο του ΟΗΕ για ανθρωπιστικούς σκοπούς, για την αντιμετώπιση της πείνας, της φτώχειας, της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της τρομοκρατίας, πειρατείας,  κ.λπ., που αποτελούν γενεσιουργές αιτίες συγκρούσεων, και για την ανάπτυξη. 4)  Απαγόρευση της πολεμικής προπαγάνδας και της βίας παντού, ΜΜΕ κ.λπ. 5)  Εως την εφαρμογή των παραπάνω ένταξη του ΝΑΤΟ στις Ειρηνευτικές Δυνάμεις του ΟΗΕ, δηλ., ΟΗΕποίηση του ΝΑΤΟ και όχι ΝΑΤΟποίηση του ΟΗΕ! Το ίδιο να ισχύσει και για τις άλλες παρεμφερείς περιφερειακές οργανώσεις.6) Θεσμική και πολιτική αντιμετώπιση του κύριου μοχλού των διενέξεων και συγκρούσεων, ιδιαίτερα της βίας και του φόβου και ίδρυση ειδικού μηχανισμού διαχείρισης τους στα πλαίσια του ΟΗΕ. 7)Συνεπής και πλήρης ανταπόκριση  όλων των Κρατών –Μελών στις οικονομικές τους υποχρεώσεις στον ΟΗΕ και επιβολή κυρώσεων  8)Ενίσχυση του ρόλου της Γενικής Συνέλευσης. Η λήψη αποφάσεων να επιτυγχάνεται με την πλειοψηφία των δυο τρίτων της 9) Διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας με στρατηγικής σημασίας εκπροσώπηση με γνώμονα την προσήλωση των υποψηφίων κρατών στα θέματα ειρήνης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοκρατίας και σεβασμού των αποφάσεων του Οργανισμού. 10) Κατάργηση του ΒΕΤΟ στο ΣΑ όταν δε πρόκειται για θέματα εθνικής ζωτικής σημασίας. Το ΣΑ να αποτελεί το εκτελεστικό όργανο της ΓΣ και όχι το αντίθετο. Και αυτό θα αποδείξει αν πραγματικά οι ισχυροί στρατιωτικά, και οικονομικά είναι και ισχυροί δημοκρατικά, πολιτισμικά!. 11)Ενίσχυση του ρόλου του ΓΓώστε να μπορεί να δρα αποτελεσματικά βασισμένος στην πλατειά  πλειοψηφία των μελών και όχι αποκλειστικά στις Μεγάλες Δυνάμεις. Η δε επιλογή του να γίνεται με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια ακεραιότητας και στρατηγικών ικανοτήτων από τα 2/3 της ΓΣ.{Τα τρία προηγούμενα απαιτούν την τροποποίηση του Χάρτη, που έχει προταθεί από ειδικούς εδώ και πολλά χρόνια, αλλά σκοντάφτει στην αντίδραση των ισχυρών που θέλουν να διατηρούν τα προνόμά τους έστω και σε βάρος της ειρήνης, έστω με βαρύ φόρο ανθρωπίνου αίματος. Κάποιοι αντί να θυσιάζουν προνόμια, προτιμούν να θυσιάζουν ανθρώπους! Ποιός μίλησε για απάνθρωπα δικαιώματα και επιστροφή στη ζούγκλα;.} 12)Θεσμοθέτηση του όρου άμιλλας και κατάργηση του ανταγωνισμού. Θέσπιση κανόνων για τη λεγόμενη «ελεύθερη αγορά». Πώς μπορεί να λέγεται «ελεύθερη» όταν υποδουλώνει λαούς και κατακερματίζει κοινωνίες.  13) Εφαρμογή των προτάσεων του πρ.ΓΓ κ. Μπούτρος - Γκάλι  στον ΟΔΗΓΟ ΕΙΡΗΝΗΣ. 14) Εφαρμογή των προτάσεων του ΓΓ για τη Χιλιετία (MILLENNIUM). 15)Κατάρτιση παγκόσμιου χάρτη με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών, ειδικότερα των ενεργειακών, αλλά και των γεωργικών, κτηνοτροφικών αλιευτικών κλπ καθώς και των οικονομικών και εμπορικών τους δυνατοτήτων και συναλλαγών ώστε να υπάρξει ένας ισορροπημένος καταμερισμός παραγωγής και εμπορίας αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών των κρατών για να   επιτυγχάνεται συλλογική αυτάρκεια και να αποφεύγεται ο  στυγνός ανταγωνισμός, ο παρασιτισμός και οι συγκρούσεις. Συντονισμός των σχετικών δραστηριοτήτων των οργανώσεων του ΟΗΕ και των περιφερειακών οργανισμών ώστε να προλαμβάνονται και αποτρέπονται οικονομικές κρίσεις όπως η παρούσα. 16) ΄Ιδρυση μηχανισμού ελέγχου της διαφθοράς και της αδιαφάνειας καθώς των δραστηριοτήτων τραπεζών, χρηματιστηρίων  κ.ά. συναφών ιδρυμάτων ώστε να  αποτρέπεται η ανήθικη και παράνομη κερδοσκοπία και ο ατομικός και οικογενειακός πλουτισμός, και θεσμοθέτηση σχετικών κανόνων. Θα πρέπει να θεσπισθεί μάξιμουμ και μίνιμουμ αποδοχών κατά κράτος. 17)  Αποτελεσματική διάδοση των αρχών και των σκοπών του ΟΗΕ με συγκεκριμένα θεσμοθετημένα μέτρα από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών.{ Πόσοι, π.χ, από σας έχουν διαβάσει το Χάρτη του ΟΗΕ; Και παρακολουθώ με βαθειά θλίψη από τότε που πήρα σύνταξη από τον ΟΗΕ, την παρακμή της εικόνας που Οργανισμού στη χώρα μας, η οποία, παρά τη μεγάλη στρατηγική της σημασία, συνηγόρησε {η τότε κυβέρνηση} στο να κλείσει το Γραφείο  του ΟΗΕ που λειτουργούσε για πενήντα περίπου χρόνια με σημαντική προσφορά τηρουμένων των αναλογιών. Και ακόμη, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια υποβάθμιση όσον αφορά τις επίσημες επετείους του ΟΗΕ, με κορυφαία τη σημερινή, γιατί ενώ έως πρόσφατα τον Στέφανο στον Αγνωστο Στρατιώτη τον κατέθετε, κατά κανόνα,  ο Υπουργός Εξωτερικών, ή ο Αναπληρωτής Υπουργός ή Υφυπουργός,  τα τελευταία χρόνια τον καταθέτουν γγ ή πρέσβεις. Επίσης, ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ηνωμένων Εθνών {1946}, ενώ θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε εθνικά θέματα, έχει υποβαθμισθεί. Ακόμη, πρόσφατα άκουσα με απογοήτευση πολιτικούς ηγέτες να αναφέρονται στη ΜΑ και να ζητούν την παρέμβαση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ αλλά αγνόησαν τον ΟΗΕ.  Ποιόν και τι εξυπηρετούν αυτά τα φαινόμενα;} 18) Εφαρμογή των προγραμμάτων ελέγχου της δημογραφικής έκρηξης, περιφερειακής και πράσινης ανάπτυξης, παραγωγής και εμπορίας ναρκωτικών, δουλεμπορίου κ.λπ.. 19) Θέσπιση παγκόσμιων κανόνων δεοντολογίας και συμπεριφοράς για τα ΜΜΕ με έμφαση στη βία, το ρόλο των διαφημίσεων κ.λπ. 20) Θέσπιση σε όλα τα Κράτη-Μέλη Ημέρας Αποτίμησης του ‘Εργου του ΟΗΕ ώστε να ενημερώνονται για το έργο του Οργανισμού αλλά και των μελών του. Θα μου πείτε, ενδεχομένως, ότι οι παραπάνω προτάσεις συνιστούν συγκεκριμένη άποψη-πρόταση για μια νέα παγκόσμια διακυβέρνηση όπου ο ΟΗΕ θα παίζει καίριο ρόλο. Ναι, αφού το παρόν σύστημα ασύδοτης εθνικής κυριαρχίας έχει αποτύχει δραματικά, ίσως η μόνη επιλογή είναι ο ΟΗΕ. Και αφού θα έχουν αντιμετωπισθεί  τα τρέχοντα προβλήματα και έχουν  θεραπευθεί οι γενεσιουργές αιτίες των δεινών που ταλανίζουν την ανθρωπότητα και τα κράτη σέβονται και εφαρμόζουν πλήρως το πολιτικό Ευαγγέλιο των εθνών, το Χάρτη του ΟΗΕ, τότε επιστρέφουμε στο σύστημα της εθνικής κυριαρχίας εναρμονισμένης στα νέα παγκόσμια δεδομένα που να εγγυώνται τη σταθερή ειρήνη και ασφάλεια και το κράτος δικαίου. Ο αείμνηστος JFK είχε πει κάποτε το περίφημο  «Εκείνοι που καθιστούν την ειρηνική επανάσταση αδύνατη, θα κάνουν τη βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη». Η επιλογή για μια ειρηνική επανάσταση είναι ακριβώς ο κύριος εκφραστής της, ο ΟΗΕ.    

Ο ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων 

Οσον αφορά στο ρόλο των πολιτών, των ΜΚΟ { Θα έπρεπε ουσιαστικά να σημαίνει Μην Κάθεστε Οκνοί} αυτός μπορεί να είναι ουσιαστικός, καταλυτικός και προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης του ΟΗΕ και της αξιολόγησης, αξιοποίησης και εκδημοκρατισμού, στα πλαίσια του ΟΗΕ, του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης αρκεί να βρει τρόπους συσπείρωσης, συνεργασίας και αποτελεσματικής παρέμβασης στα κέντρα  αποφάσεων και στο ίδιο το σύστημα του ΟΗΕ μέσω του (ECOSOC) όπου χιλιάδες ΜΚΟ εκπροσωπούνται, έχουν συμβουλευτική θέση, από ολόκληρο τον κόσμο. Είναι θέμα προσώπων, τεχνογνωσίας και  πολιτικής βούλησης για δράση. Είναι βέβαια γνωστό ότι με τα πρώτα επιδημικά συμπτώματα της Νέας Τάξης, οι ΜΚΟ, ιδιαίτερα τα ειρηνιστικά κινήματα, αντιμετώπισαν κρίση ύπαρξης και ρόλου. ΄Ομως, οι ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις υπαγορεύουν την αναβίωσή τους, γιατί διαφορετικά θα έχει σημάνει η ώρα της υποταγής και υποδούλωσης των δημοκρατικών λαών στο νέο παραδημοκρατικό, με δημοκρατικό προσωπείο κρυπτοφασισμό νεο-ιμπεριαλισμό, της ασύδοτης κερδοσκοπίας, της εξουσιολαγνείας, του αμοραλισμού, της υλιστικής παραφροσύνης, της ανασφάλειας, της ασιγουριάς, της φοβίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της αδιαφορίας και παθητικότητας, του αργού και βασανιστικού θανάτου. Στον ΟΔΗΓΟ ΕΙΡΗΝΗΣ αναφέρεται ότι «η ευρύτερη αποστολή του ΟΗΕ θα απαιτήσει τη σύντονη προσοχή και προσπάθεια των κρατών, περιφερειακών και ΜΚΟ καθώς και ολοκλήρου του συστήματος του ΟΗΕ».Τα λόγια, βέβαια, αυτά διατυπώθηκαν πριν η Νέα Τάξη πραγμάτων προκαλέσει τη διεθνή αταξία και αναρχία που αντιμετωπίζουμε με τα Βαλκάνια σαν ένα από τα πρώτα της θύματα. Όμως, τα λόγια αυτά διατηρούν την αξία τους, την επικαιρότητά τους και σηματοδοτούν την ανάγκη κινητοποίησης και ανταπόκρισης των ΜΚΟ. Επίσης, στην  ΄Εκθεση της Επιτροπής για τις Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις του ΟΗΕ, στο πλαίσιο  της πρωτοβουλίας του ΓΓ , επισημαίνεται η ανάγκη προσέγγισης και αξιοποίησης, από πλευράς της Γραμματείας του Οργανισμού, των θεσμών της κοινωνίας των πολιτών  με την υπόμνηση ότι « ο ΟΗΕ που υπηρετεί είναι ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ  και ότι οι άνθρωποι παντού έχουν το πλήρες δικαίωμα να τον θεωρούν ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ και σαν τέτοιο να τον κρίνουν για τις δραστηριότητες του και για τους ανθρώπους που υπηρετούν σ’ αυτόν». {Αυτό τολμώ και κάνω}. Στην Ελλάδα, όπως όλοι θα θυμόστατε, οι ΜΚΟ, ιδιαίτερα τα ειρηνιστικά κινήματα, έπαιξαν σπουδαίο ρόλο και δημιούργησαν ορόσημα επιτευγμάτων τη δεκαετία 1985-1995 πριν παρασυρθούν κιαυτά στη χοάνη της γενικότερης παρακμής εξαιτίας της επέλασης της Νέας Ατακτης Τάξης. Χαίρομαι που και ο τωρινός ΓΓ του ΟΗΕ αναγνωρίζει την αξία και σημασία των πολιτών, των ΜΚΟ για την ενίσχυση του ρόλου και του έργου του ΟΗΕ. Μήπως, συνεπώς, είναι καιρός κάποια παλιά πρόταση  για ένα ενιαίο, ενωτικό, δημοκρατικό κίνημα ειρήνης στην Ελλάδα, να υλοποιηθεί; Και στη συνέχεια ένα Παν-Βαλκανικό και Παν-Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κίνημα;  Η αδιαφορία, ο διχασμός, ο ατομικισμός είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι, χειρότεροι από τα χειρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Κάποιος φιλόσοφος είχε επισημάνει ότι δεν είναι τόσο το πρόβλημα των συγκρούσεων και των άλλων δεινών, αλλά η αδιαφορία με την οποίαν τα αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Και η αδιαφορία καταλήγει σε αδράνεια, παθητικότητα και αποχαύνωση, οπόταν ο εχθρός είναι εντός των τειχών Και επιτρέψτε μου να επαναλάβω, και τελειώνω, ότι αν τελικά ο πλανήτης Γη χαθεί, δεν θα φταίει η τρύπα του όζοντος, αλλά η «τρύπα» στην ανθρώπινη συνείδηση!  . Από μηχανής θεοί και μαγικές συνταγές και λύσεις δεν υπάρχουν παρά μόνον η οργανωμένη αντίδραση, αντίσταση και αγωνιστικότητα των δημοκρατικά υπεύθυνων πολιτών! Εκείνο που, συνεπώς, πρώτιστα χρειάζεται είναι ο εξοπλισμός η πανοπλία ψυχής, εξοπλισμός και πανοπλία αξιών και ιδανικών!  Ο  Ραούλ Φολερώ είχε πει «ή θα αγαπήσουμε ή θα χαθούμε». Και ο δικός μας Ειρηναίος μίλησε για «επανάσταση συνειδήσεων»!  Και, επιτέλους, και κάποιοι άλλοι, Ιεράρχες κ.ά. σπουδαίοι μίλησαν υπέρ των αγανακτισμένων που, ευτυχώς, αυξάνονται καθημερινά και ελπιδοφόρα σε παγκόσμιο επίπεδο! Λοιπόν, «ΑΠΙΤΕ»! .

                                     

                                    ΕΚΚΛΗΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

    

                                                    Προς το ΓΓ του ΟΗΕ

Εμείς, ενεργοί πολίτες, λογοτέχνες, εργάτες του πνεύματος, εργάτες του πολιτισμού,  συνειδητοποιώντας τις δραματικές και τραγικές εξελίξεις στον κόσμο, ιδιαίτερα στη χώρα μας, την κοιτίδα της δημοκρατίας, που πρόσφερε ποταμούς αίματος για την ελευθερία και τα λοιπά ιδανικά τα οποία έχουν ενσωματωθεί στο Χάρτη του ΟΗΕ, και ανησυχώντας σοβαρά για τις συνέπειες για το παρόν και το μέλλον του λαού μας, απευθύνουμε έκκληση  σε Σας Κύριε ΓΓ του ΟΗΕ,  να διερευνήσετε το ρόλο του ΔΝΤ στην τρέχουσα δραματική συγκυρία  για να διαπιστωθεί κατά πόσον οι ενέργειες των αρμοδίων οργάνων του Ταμείου βρίσκονται σε ακολουθία με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, την  Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα  Δικαιώματα και τον Καταστατικό Χάρτη του ίδιου του ΔΝΤ. Επίσης, να διερευνήσετε τις δυνατότητες του Συστήματος των Οργανώσεων του ΟΗΕ για θετική παρέμβαση στην κρίση στα πλαίσια διαπραγματεύσεων με την ΕΕ και άλλους περιφερειακούς οργανισμούς προκειμένου να αντιμετωπισθούν έγκαιρα τα προβλήματα που ταλανίζουν το λαό μας ώστε να αποτραπεί ενδεχόμενη αρνητική επέμβαση τρίτων παραγόντων στην πολύ ευαίσθητη αυτή περιοχή με εκτροπή και ανέλεγκτες εξελίξεις οι οποίες  δυνατόν να οδηγήσουν σε καταστάσεις που μπορεί να απειλήσουν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Είναι πολύ γνωστές και νωπές στο λαό μας, που θυσίασε εκατομμύρια ψυχές για τις αξίες και τα ιδανικά που αντιπροσωπεύει ο ΟΗΕ, οι πολεμικές τραγωδίες που ξεκίνησαν από την ευρύτερη περιοχή μας και, που σήμερα, οι υπεύθυνοι και συνυπεύθυνοι για αυτές εμφανίζονται  με  δημοκρατικό και ειρηνόφιλο μανδύα ενώ προσπαθούν να υπονομεύσουν την ειρήνη και τον παγκόσμιο Ναό της τον ΟΗΕ γα να μπορούν ανεμπόδιστοι να προκαλέσουν νέες ανθρωποθυσίες για την ικανοποίηση ανήθικων συμφερόντων και παθών. Η Ελλάδα έχει αφήσει πολύτιμες παρακαταθήκες για την ελευθερία, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τον πολιτισμό. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι της ιστορίας και ενώ κάποιοι την εκτιμούν και τη σέβονται, άλλοι την αντιμετωπίζουν εχθρικά με αποτέλεσμα αντί να είναι αφοσιωμένη  σε έργα ειρήνης,  ανάπτυξης και προόδου για το καλό της ευρύτερης περιοχής, αναγκάζεται να σπαταλά τεράστια ποσά για την άμυνά της.

Κάνουμε έκκληση σε Σας ως ΓΓ του Παγκόσμιου Οργανισμού στο όνομα της ιστορίας και της πολύτιμης προσφοράς τής  Ελλάδας στην ανθρωπότητα,  που ο Χάρτης του αλλά και η ΟΔΔΑ θεμελιώθηκαν στις αρχαίες ελληνικές αξίες, να εγγράψετε στην Ημερήσια Διάταξη της ΓΣ, πρόταση η Ελλάδα να ανακηρυχθεί περιοχή απαλλαγμένη από πολεμικές εχθροπραξίες, να είναι υπό την προστασία του Οργανισμού, και να καθιερωθεί ως  Παγκόσμιο Κέντρο Ελευθερίας, Ειρήνης και Πολιτισμού υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και της ΟΥΝΕΣΚΟ.

    

                                         

                                      ΟΗΕ : Ο ΜΕΓAΣ  ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ

Ομιλία του Διεθνολόγου Παναγιώτη Ι. Καραφωτιά, Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου  Ινδιανάπολης, π. Διευθύνοντος Συμβούλου του Γραφείου ΟΗΕ για Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, 24 /10/2011, Ημέρα του ΟΗΕ,  υπό την αιγίδα της και του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών, με την ευκαιρία των 66 χρόνων από την ίδρυση του ΟΗΕ.

Αποτελεί γενική διαπίστωση ότι η ανθρωπότητα, μετά τις δραματικές και τραγικές εξελίξεις τόσο στον πολιτικο-στρατιωτικό τομέα όσο και στον οικονομικό και κοινωνικό, ιδιαίτερα μετά την τραυματική εμπειρία των πολέμων στα Βαλκάνια, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, και το τρέχον  ντόμινο εμφυλίων στη Μέση Ανατολή, και αλλού όπου υπάρχει κενό ισχύος, αλλά και των άλλων δεινών στο σύγχρονο Κουτί της Πανδώρας όπου και η ελπίδα έχει μπει στο παγκόσμιο χρηματιστήριο, π.χ, την πείνα, φτώχια, προσφυγιά, εμπορία ανθρώπων και μελών ανθρωπίνου σώματος, όπλων και ναρκωτικών, την περιβαλλοντική παρακμή και νόθευση της τροφικής αλυσίδας, τον αμοραλισμό και την επιδημική  βία, καθώς και την τρέχουσα οικονομική κρίση, που αποτελεί για τους λαούς που τη βιώνουν άδηλο πόλεμο και υποδούλωση των ανίσχυρων, σημαδεύει τη δραματική πορεία της μέσα από τις απάνθρωπες συμπληγάδες της ηγεμονιστικής, νεο – ιμπεριαλιστικής πολιτικής κέντρων εξουσίας και παραεξουσίας, που ούτε τη θέληση ούτε τις προσδοκίες των δημοκρατικά σκεπτόμενων ανθρώπων εκφράζουν, πολύ δε περισσότερο τις αρχές του ΟΗΕ, ο οποίος, κιαυτός, βρίσκεται στη χοάνη της θεσμικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης που προκαλεί η διαφιλονικούμενη  παγκοσμιοποίηση, και είναι καθολική ή εντύπωση ότι είναι προδομένος. Κι αν η μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή του Β’ ΠΠ ήταν αποτέλεσμα μιας κλίκας παρανοϊκών τύπου Χίτλερ, που ο δημοκρατικός κόσμος κατόρθωσε με τόσες θυσίες ν’ αντιμετωπίσει, σήμερα φαίνεται πως η παρανοϊκότητα έχει αποκτήσει πάλι επικίνδυνες διαστάσεις και έχει μεταφερθεί σε κέντρα αποφάσεων στα οποία και πρώην θύματα των Ναζί εζήλωσαν, κατά Φροϋδικό τρόπο, τις μεθόδους των θυτών τους δικαιώνοντας το αρχαίο ελληνικό ρητό «η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα».Οι λαοί σήμερα όσο ποτέ έχουν την πεποίθηση ότι έχουν προδοθεί, εξαπατηθεί και χρησιμοποιούνται στυγνά, σαν σε ΑΝΘΡΩΠΟΡΥΧΕΙΑ, για τα αντικοινωνικά συμφέροντα κάποιων κερδοσκόπων και εξουσιομανών ανάγοντας τις ανθρωποθυσίες στον πιο μεθοδευμένο μοχλό επικράτησης των κατά το Δαρβίνο ισχυρότερων.   Κι αν η παγκοσμιοποίηση τείνει να καταργήσει τα εθνικά σύνορα - και τούτο θ’ αποτελούσε θετική εξέλιξη αν η διαδικασία και τα μέσα ανταποκρίνονταν στο πνεύμα και το γράμμα του Χάρτη του ΟΗΕ και της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – όμως δημιουργεί καινούρια με πολλές φορές αόρατα, ηλεκτροφόρα, θανατηφόρα συρματοπλέγματα κοινωνικού αποκλεισμού!. Ενώπιον, λοιπόν, της δραματικής αυτής εξέλιξης που σηματοδοτεί μιαν επικίνδυνη οπισθοδρόμηση στις δημοκρατικές κατακτήσεις των λαών, πλήττοντας επικίνδυνα τον κύριο θεματοφύλακα της παγκόσμιας δημοκρατικής και έννομης τάξης, τον ΟΗΕ, και σαν επακόλουθο πλήττοντας τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου, τι μπορούν οι ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες να πράξουν για να προλάβουν και αποτρέψουν το χειρότερο; Δεν πρέπει δε να μας διαφεύγει ότι οι πολίτες, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, πρωτοστάτησαν για τη σύνταξη τόσο του Χάρτη του ΟΗΕ όσο και της ΟΔΔΑ. Συνεπώς και τώρα όπως και πάντα, οι πολίτες μπορούν και πρέπει να ενημερωθούν, να ευαισθητοποιηθούν, να κινητοποιηθούν και ν’αντισταθούν στη νέα «μάστιγα» που απειλεί την ανθρωπότητα,  και σαν πρωταρχικό τους στόχο να προασπίσουν και ενδυναμώσουν τον ΟΗΕ, ο οποίος, όπως είπε ο αείμνηστος ΟΥ ΘΑΝΤ, αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας, κι αν δεν υπήρχε, το πρώτο πράγμα που θα γινόταν θα ήταν η δημιουργία του!  Ευτυχώς, όμως, ο ΟΗΕ υπάρχει και στα 66 χρόνια της ζωής του μπορεί τουλάχιστον να καυχηθεί ότι, όπως έχει ειπωθεί, δεν μπόρεσε μεν να μεταμορφώσει τους ανθρώπους σε αγγέλους, αλλά, τουλάχιστον, εμπόδισε πολλούς να πάνε στην κόλαση, στην οποίαν, όμως, κινδυνεύουν να πάνε σήμερα από την παγκοσμιοποίηση. Οσον αφορά τις ελπίδες, την αισιοδοξία και τις υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο, τις μοιράζουν αφειδώς μόνον οι προνομιούχοι, οι κατά το Δημοσθένη «παραξίαν ευτυχούντες» για αποπροσανατολισμό και εξαπάτηση. Στην πραγματικότητα, το αύριο ίσως να είναι πολύ χειρότερο, ίσως να επιστρέφουμε σε φοβερότερο-τηρουμένων των αναλογιών- ρωμαϊκό φασισμό και Μεσαίωνα αν δεν υπάρξει αντίσταση των λαών. Οσον, όμως, αφορά αυτούς που ετοιμάζουν νέο «Αρμαγεδώνα» να μην είναι σίγουροι για τη δική τους θλιβερή επιβίωση, εκτός αν φθάσαμε στο τραγικότερο σημείο της ανθρώπινης παρακμής ώστε κάποιοι με στρεβλωμένες, ανώμαλες συνειδήσεις, απόλυτα διεφθαρμένοι, απάνθρωποι, που αποφασίζουν για τα άλλους, να μην τους ενδιαφέρει αν θα καταστραφούν και οι ίδιοι αφού όμως καταστρέψουν τους άλλους, τους «αντίπαλους», τους συνανθρώπους τους!  Μήπως εξαιτίας της διαφθοράς από την αλαζονεία της εξουσίας, τον ανταγωνισμό και την υλιστική παραφροσύνη, ορισμένοι έχουν μεταλλαχθεί σε άνθρωπο-τέρατα, βρικόλακες ή σε ΟRK; {από την κιν/κή ταινία «ο άρχοντας των δαχτυλιδιών» που θυμίζει Το δαχτυλίδι του Γύγη»}. Oι ειδικοί έχουν το λόγο.   

                                                           

Εισαγωγικά: σύντομη ιστορική αναδρομή.

          Ας κάνουμε, όμως, μια σύντομη ανασκόπηση του Οργανισμού και κάποιες απαραίτητες διευκρινήσεις για όσους ίσως είναι άγνωστες ή ξεχασμένες για να μην υπάρχουν κενά.  Όταν λέμε Ενωμένα Έθνη εννοούμε τα 14 δημοκρατικά κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, τα οποία, αρχίζοντας το 1941, συνεργάσθηκαν για την αντιμετώπιση του ναζισμού - φασισμού και μιλιταρισμού, και τα οποία το 1945, αφού στο μεταξύ αυξήθηκαν σε 26 και τέλος σε 50, ίδρυσαν, στις 24 Οκτωβρίου, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών  με σκοπό – επιγραμματικά - την προάσπιση και εδραίωση της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας, την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη συνεργασία για ανάπτυξη και πρόοδο .

Μπορούμε να χωρίσουμε την ιστορία του ΟΗΕ σε 5 περιόδους:

1941 – 1945 ,  την «ηρωϊκή»  περίοδο, όπου τα Ενωμένα Έθνη  αντιμετώπισαν επιτυχώς -  

                        με τρομερές, όμως, θυσίες- τη ναζιστική, φασιστική και μιλιταριστική μάστιγα.                                             1945 – 1985 , την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, όπου στις 4 αυτές δεκαετίες ο              

                        μηχανισμός του Οργανισμού επίλυσης κρίσεων ήταν αναποτελεσματικός                       

                        εξαιτίας του βέτο  εκτός εξαιρέσεων όπου συμφέροντα ΜΔ συνέκλιναν.  

1985 – 1995 ,  όπου παρουσιάζεται μια θετική αλλαγή  και αναβάθμιση στην πορεία

                        του Οργανισμού λόγω προσέγγισης ΕΣΣΔ και  ΗΠΑ.                      

 1995 – 2000,  όπου παρουσιάζεται μια  υπονόμευση και  οπισθοδρόμηση του ΟΗΕ με τα

                         γνωστά αποτελέσματα. Η παρανοϊκή στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Σερβίας

                         δυναμίτισαν τα θεμέλια του Οργανισμού και άνοιξαν τους  «Ασκούς του Αιόλου»  της

                         νέας διεθνούς άτακτης τάξης και  επισφαλούς ασφάλειας...

2000 -2011  όπου  η αναποτελεσματικότητα του Οργανισμού  συνεχίζεται εξαιτίας  της μη συναίνεσης των ισχυρών να εδραιώσουν την ειρήνη και να επιλύσουν τα  καίρια προβλήματα του κόσμου. Οι τραγωδίες στο Ιρακ  και Αφγανιστάν καθώς και η μη επίλυση των χρόνιων προβλημάτων όπως το Παλαιστινιακό, το Κυπριακό κ.ά. υπονομεύουν το κύρος και την αξιοπιστία του Οργανισμού. Και νέες προκλήσεις εμφανίζονται που προοιωνίζουν  συγκρούσεις στις οποίες, βέβαια, κάποια διεθνή  κερδοσκοπικά κυκλώματα επενδύουν τα προνόμιά τους παραβιάζοντας το Χάρτη του ΟΗΕ που έχουν υπογράψει και επικυρώσει. Οσον αφορά στην παρούσα οικονομική κρίση, αποτελεί τραγική ειρωνεία ότι οι υπεύθυνοι φορείς, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ, βρίσκονται σε ανακολουθία προς το Χάρτη του ΟΗΕ και την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου {ΟΔΔΑ}, γιατί το  μεν άρθρο 55 του Χάρτη αναφέρει την υποχρέωση του Οργανισμού «να εξασφαλίζει συνθήκες σταθερότητας και ευημερίας στα κράτη-μέλη», τα δε άρθρα 23 και 25 της ΟΔΔΑ αναφέρουν, αντίστοιχα, το «δικαίωμα κάθε ανθρώπου σε δίκαιη και ικανοποιητική αμοιβή, που να εξασφαλίζει σ’ αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια», και «το δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίζει στον ίδιο και την οικογένειά του υγεία και  ευημερία». Για δε το περιβόητο ΔΝΤ, το άρθρο 1 του Καταστατικού του  αναφέρει ότι «σκοπός του Ταμείου είναι να δημιουργεί εμπιστοσύνη στα μέλη του διαθέτοντάς τους προσωρινά τους γενικούς πόρους του υπό επαρκείς εγγυήσεις ώστε να τους δώσει την ευκαιρία να διορθώσουν ανισορροπίες στο ισοζύγιο πληρωμών τους χωρίς να καταφεύγουν σε μέτρα που να είναι καταστροφικά για την εθνική ή  διεθνή ευημερία». Τα συμπεράσματα δικά σας! {Και το ερώτημα είναι εύλογο : Αφού οι εκπρόσωποι της Τρόϊκα κ.λπ. υπαγορεύουν στην κυβέρνηση τι πρέπει να κάνει, γιατί δεν της υπαγορεύουν να λάβει μέτρα εναντίον  εκείνων που καταλήστευσαν το κράτος και που πρέπει να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη, καθώς και εναντίον των προνομιούχων που θησαυρίζουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.; Μήπως άλλες επικίνδυνες σκοπιμότητες εξυπηρετούν; Μήπως ισχύει το Σεξπηρικό «κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» }.Βέβαια, θα πρέπει να επισημανθεί και υπογραμμισθεί  ότι στις 6 αυτές δεκαετίες,  ο Οργανισμός πρόσφερε σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό έργο μέσω των 30 Οργανώσεών του σε πολλά μέρη του κόσμου. Επίσης, με τις Ειρηνευτικές του Δυνάμεις {έχουν βραβευθεί 3 φορές με το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη}  διαδραμάτισε  σημαντικό ρόλο σε πολλές περιπτώσεις. Όμως, η σοβαρή ασθένεια που αντιμετωπίζει η διεθνής κοινωνία εξαιτίας του ανταγωνισμού και τα συνεπακόλουθα του, το φόβο, την αντιπαλότητα, τη βία,, τον ακραίο ατομικισμό  και τη γενικότερη ηθική και πολιτική και κοινωνική παρακμή, με τα τραγικά αποτελέσματα, δεν έχει θεραπευθεί. Μήπως όμως δεν θεραπεύεται γιατί κάποια προνομιούχα κυκλώματα επενδύουν στη μη θεραπεία για να διαιωνίζεται η ασθένεια; Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι για δεκαετίες το σοβαρό έλλειμμα που αντιμετώπιζε ο ΟΗΕ από τη μη καταβολή των συνεισφορών ορισμένων μελών του είχε αρνητικές επιπτώσεις.        

Τα πλεονεκτήματα του ΟΗΕ

Τα κυριότερα πλεονεκτήματα του ΟΗΕ είναι :  Διαθέτει ένα μοναδικό βήμα  όπου τα κράτη-ιδιαίτερα τα μικρά- μπορούν  να συναποφασίζουν δημοκρατικά για τα διεθνή  προβλήματα. Διαθέτει άρτιο μηχανισμό επίλυσης διεθνών προβλημάτων εφόσον υπάρχει πολιτική  βούληση στα κράτη μέλη, ιδιαίτερα στις ΜΔ. Διαθέτει άρτιο μηχανισμό διεθνούς συνεργασίας στα πλαίσια των οργανώσεών του. Διαθέτει τον Χάρτη που αποτελεί το πολιτικό  ευαγγέλιο των εθνών στις διεθνείς σχέσεις. Οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης, έστω κι αν δεν εφαρμόζονται, έχουν  σημαντική ηθική και πολιτική βαρύτητα. Διαθέτει μοναδικό πλαίσιο δημοκρατικότητας, δηλ. όταν συνυπάρχουν στη Γενική Συνέλευση κράτη εκατοντάδων εκατομμυρίων κατοίκων με κρατίδια μερικών μόνον εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων! Διαθέτει τις Ειρηνευτικές Δυνάμεις που επιτελούν  σημαντικό έργο. Διαθέτει το Διεθνές Δικαστήριο καθώς και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Διαθέτει την ΟΔΔΑ

Τα πιο σημαντικά επιτεύγματα του ΟΗΕ είναι:

Εχει αποτρέψει έναν Γ’ ΠΠ αλλά ίσως εξαιτίας της ισορροπίας του τρόμου, της πυρηνικής  απειλής. Εχει αποτρέψει ή καταστείλει ορισμένες πολεμικές συγκρούσεις όπου οι ισχυροί  συναίνεσαν .Με τις Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις έχουν προσφέρει σημαντικό έργο σε πολλές περιπτώσεις. ‘Εχει πετύχει πλήρη οικουμενικότητα. Εχει εξαλείψει την αποικιοκρατία και σε μεγάλο βαθμό τις φυλετικές κ.ά. διακρίσεις. Εχει προάγει σε πολλές περιπτώσεις το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. ‘Εχει  βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη πολλών περιοχών. ‘Εχει εξαλείψει την πείνα και τη φτώχια και πολλές επιδημικές κ.ά. ασθένειες  σε  ορισμένες περιοχές. Εχει πραγματοποιήσει σημαντικά διεθνή συνέδρια κλπ σε ζωτικά θέματα που μπορεί να μην επιλύθηκαν αλλά τουλάχιστον ενημερώθηκε και ευαισθητοποιήθηκε ο κόσμος.  

      

 

Μειονεκτήματα του ΟΗΕ

Τα Ενωμένα - διαιρημένα - ΄Εθνη απέτυχαν στο να εδραιώσουν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια γιατί απλούστατα αυτό δε συμφέρει κάποια διεθνή ισχυρά κυκλώματα που επενδύουν στις πολεμικές κρίσεις τις οποίες έντεχνα προκαλούν και διαιωνίζουν. Απέτυχαν στις προσπάθειες για γενικό και ολοκληρωμένο αφοπλισμό μολονότι υπήρξαν και κάποιες συμφωνίες εκεί όπου τα συμφέροντα των ισχυρών ταυτίζονταν. Το ΒΕΤΟ εξακολουθεί ν’ αποτελεί σοβαρή τροχοπέδη Ενώ στο θεωρητικό μέρος επέτυχαν αξιόλογα αποτελέσματα σχετικά με την προαγωγή του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εγκρίνοντας ακόμη και το δικαίωμα σε άτομα να προσφεύγουν στις αρμόδιες επιτροπές του ΟΗΕ καθώς και το δικαίωμα των λαών στην ειρήνη και την ανάπτυξη, απέτυχαν σε μεγάλο βαθμό στην πράξη στο να προασπίσουν και εδραιώσουν αποτελεσματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα σε πολλούς τομείς όπως εξάλειψη της πείνας και της φτώχιας, προστασία εθνικών κ.ά. μειονοτήτων, προσφύγων κλπ, αντιμετώπιση της μάστιγας της διεθνούς τρομοκρατίας, των ναρκωτικών, του σύγχρονου δουλεμπορίου, του παράνομου εμπορίου όπλων, μελών ανθρωπίνου σώματος, κ.ά. καθώς-ιδιαίτερα-του τεχνητού, επινοούμενου και προκαλούμενου φονταμενταλισμού {θρησκευτικού κ.λπ.}. Κιαυτό γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση εκ μέρους των ισχυρών. Το γιατί, μπορεί  να εξηγηθεί με το σοφότατο αρχαίο ελληνικό ρητό, που προαναφέραμε:: « η ισχύς διαφθείρει και η απόλυτος ισχύς διαφθείρει απόλυτα», ή  με τον επίσης σοφό αρχαίο ελληνικό μύθο του Γύγη!.. Εξάλλου, πώς θα επαληθευτεί η παρα-προφητεία του Χάντιγκτον περί σύγκρουσης πολιτισμών; {και πρέπει να επισημάνω ότι σύμφωνα με τους υπεύθυνους επιστήμονες- αναλυτές, οι πολιτισμοί συνυπάρχουν αρμονικά, όπως γνωρίζουμε από πολλές χώρες, αν δεν προκληθούν}.  Και ρωτάει κάποιος με κοινή λογική : πως είναι δυνατόν να δημιουργούνται αερογέφυρες από τη μιαν άκρη του κόσμου στην άλλη, μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες, για τη μεταφορά πολεμικού, ανθρωποκτόνου υλικού, και δεν είναι  δυνατόν να γίνει το ίδιο για ειρηνικούς, ανθρωπιστικούς κλπ σκοπούς; Και ειρήνη δε σημαίνει μόνον απουσία πολέμου αλλά απουσία όλων των γενεσιουργών του αιτίων.

Γενικότερες Επισημάνσεις:

Όταν συζητήθηκε το θέμα των εξουσιών του Συμβουλίου Ασφαλείας (1944-1945) οι τότε 5  Μεγάλες Δυνάμεις κατόρθωσαν να επιβάλουν στις υπόλοπες 45 την απαίτησή τους να έχουν για τον  εαυτόν τους το φοβερό, σκανδαλώδες, προνόμιο του ΒΕΤΟ. Από τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία συμβιβάστηκε άρχισε το δράμα της ανθρωπότητας και συνεχίζεται είτε σαν δράμα είτε σαν τραγωδία και φαρσοκωμωδία !. Σημειωτέον το 1972 ο τότε αείμνηστος Γερουσιαστής Φούλμπράϊτ, είπε ότι ήταν λάθος οι μικρές και μεσαίες Δυνάμεις να αντιμετωπίζουν τις μεγάλες με πνεύμα υποτελείας αλλά αντίθετα θα έπρεπε να συσπειρωθούν και να επιβάλλουν στις μεγάλες το σεβασμό τους στον ΟΗΕ. Ο Χάρτης του ΟΗΕ αρχίζει με τη φράση : «εμείς οι λαοί  των Ενωμένων  Εθνών» και τελειώνει  με τη φράση «οι  Κυβερνήσεις μας».Πόσες κυβερνήσεις μπορούν να ισχυρισθούν  σήμερα ότι εκπροσωπούν γνήσια τους λαούς τους;   Ο Χάρτης μιλάει για παρέμβαση ή επέμβαση του ΟΗΕ σε περιπτώσεις που  απειλείται η «διεθνής ειρήνη», δηλαδή όταν η απειλή διασχίζει τα σύνορα ενός κράτους, και όχι όταν απειλείται η παγκόσμια ειρήνη. ‘Οταν αναφερόμαστε  στις πράξεις ή ενέργειες του ΟΗΕ, αναφερόμαστε στα Κράτη- Μέλη του τα οποία ευθύνονται για την πορεία του.   Ο ΟΗΕ δεν έχει υπερκρατική οντότητα με εκτελεστική εξουσία. Η επιτυχία ή αποτυχία του είναι συνάρτηση της πολιτικής βούλησης των μελών του, ιδιαίτερα των ισχυρών. Ο ΓΓ Μπουτρος –Γκάλι είπε ότι ο ΟΗΕ έχει σαν σκοπό να υπηρετεί τα κράτη-μέλη, αλλά δεν τα υποκαθιστά. Στις μόνες περιπτώσεις που ο Οργανισμός μπορεί ν΄αποκτήσει υπερκρατική εξουσία είναι όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας {και η ΓΣ όπως στην περίπτωση της Κορέας} αποφασίζει να παρέμβει ή επέμβει και με στρατιωτικά μέτρα όταν απειλείται η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια. Οπωσδήποτε, η πείρα μάς έχει διδάξει ότι η εκτίμηση και η απόφαση του πότε απειλείται  η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια εξαρτάται, τις περισσότερες φορές, από το συσχετισμό δυνάμεων, από συμφέροντα στρατηγικά, οικονομικά κλ.π των ισχυρών. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται δύο μέτρα και δυο σταθμά. Π.χ. στο Κουβέϊτ, {που παράγει πετρέλαιο}  υπήρξε επέμβαση. ‘Όμως, στην Κύπρο {που παράγει πορτοκάλια}  όχι. Ποιός μίλησε για ηθική και δίκαιο στις διεθνείς σχέσεις; Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί και έμποροι όπλων είναι οι Μεγάλες Δυνάμεις και οι κυριότερο αγοραστές τα αναπτυσσόμενα κράτη! Ο π.ΓΓ του ΟΗΕ κ.Χαβιέρ Περέζ ντε Κουέγιαρ είπε κάποτε το περίφημο «με ποιό δικαίωμα ορισμένες Δυνάμεις αποφασίζουν για το μέλλον της ανθρωπότητας;». Σύμφωνα δε με εκτιμήσεις ειδικών, μόνον 4% από τις δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, αρκούν για να εξαλείψουν την πείνα και τη φτώχεια από τον κόσμο.  Ο πόλεμος Ιράκ - Ιράν απέφερε σε ορισμένες βιομηχανίες όπλων 40 δις, δολάρια κέρδη! Χρειάζονται άραγε σχόλια; Ακόμη πόσοι γνωρίζουν ότι μετά το 1945 για να γίνει ένα κράτος μέλος του ΟΗΕ έπρεπε να είναι ειρηνόφιλο και να μην ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «εχθρικών «κρατών» {«enemy state”}. ‘Ομως, στην πορεία, για ευνόητους λόγους,  το σχετικό άρθρο του Χάρτη ατόνησε και δεν ισχύει εδώ και πολλά χρόνια!    Ας μην τρέφουμε συνεπώς ψευδαισθήσεις. Οι οικονομίες καθώς και οι πολιτικές των ΜΔ αλλά και άλλων είναι παγιδευμένες στον απάνθρωπο ισολογισμό της παραγωγής και εμπορίας όπλων και άλλων συναφών δραστηριοτήτων. Για ποια λοιπόν ειρήνη και ποιόν ΟΗΕ μιλάμε; Ο πρ.ΓΓ του ΟΗΕ κ. Μπούτρος – Γκάλι, στον περίφημο ΟΔΗΓΟ ΕΙΡΗΝΗΣ έκανε ριζοσπαστικές, ρηξικέλευθες προτάσεις για την πρόληψη, αποτροπή συγκρούσεων και την εδραίωση της διεθνούς ειρήνης και  ασφάλειας. Μεταξύ των μέτρων που εισηγήθηκε ήταν: προληπτική ανάπτυξη ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ στο έδαφος χώρας ή χωρών όπου απειλείται η ειρήνη, συγκρότηση ειδικών στρατιωτικών δυνάμεων για την επιβολή της ειρήνης, δημιουργία αποστρατικοποιημένων ζωνών, ενίσχυση του ρόλου του Διεθνούς Δικαστηρίου, σύνταξη αρχείου εξοπλισμών,  ανταλλαγή στρατιωτικών πληροφοριών και αποστολών, έλεγχος εξοπλισμών κλπ.  Μήπως υπάρχει καμιά απορία γιατί ο κ. Μπούτρος Μπούτρος -  Γκάλι δεν  επανεξελέγη ΓΓ του ΟΗΕ;  Και ο προηγούμενος ΓΓ έκανε ενδιαφέρουσες και  αξιοσημείωτες προτάσεις με την ευκαιρία της  Συνόδου Κορυφής για τη  Χιλιετία (Διακήρυξη κ.ά.). Το αποτέλεσμα; Ακόμη τίποτα.  - Μετά τη στρατιωτική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, το προσωπείο κάποιων  δήθεν φίλων και υποστηρικτών του ΟΗΕ έπεσε και αποκαλύφθηκε το φρικτό σενάριο της υπονόμευσης και υποταγής του Οργανισμού στις επιταγές διεθνών εξουσιοδιαπλεκομένων πολεμοκάπηλων  κυκλωμάτων. Και ποιός υπήρξε ο ρόλος ορισμένων γγ του Οργανισμού; Να είναι απλά « η φωνή των κυρίων τους»; Παρενθετικά, θα ήθελα να αναφερθώ, επιγραμματικά, στο σημαντικό ιστορικό ορόσημο που αποτέλεσε η θητεία του αείμνηστου Σουηδού ΓΓ Νταγκ Χάμερσιολντ, ο οποίος υπήρξε πιστός θεματοφύλακας του Χάρτη φθάνοντας στο σημείο να συγκρουσθεί με τις δυο Υπερδυνάμεις. Σκοτώθηκε σε αεροπορικό «ατύχημα» το 1960 στο Κονγκό. Παραμένει ανεξίτηλη και παιδευτική η ομιλία του στη ΓΣ  όπου επισήμανε ότι  «ούτε οι ΗΠΑ  ούτε η Σοβιετική Ενωση ή άλλη μεγάλη Δύναμη χρειάζονται τον ΟΗΕ, αλλά οι υπόλοιπες Δυνάμεις».Μετά την αποστροφή αυτή οι Αντιπρόσωποι των κρατών σηκώθηκαν όρθιοι και τον καταχειροκρότησαν. Όταν δε αντιλήφθηκε ότι και οι δυο Υπερδυνάμεις εναντιώνονταν στις ενέργειές του για τη λήξη του πολέμου στο Κονγκό, υπέβαλε την παραίτησή του, αλλά δεν τόλμησαν να την κάνουν δεκτή. ‘Οσον αφορά στη γιγαντιαία στρατιωτική κ.λπ. οργάνωση, το ΝΑΤΟ, που προφανώς υποκαθιστά τον ΟΗΕ σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό ιδρύθηκε το 1949,  στα πλαίσια του άρθρου 51 του Χάρτη του ΟΗΕ, που προβλέπει την ίδρυση περιφερειακών οργανώσεων για αυτοάμυνα,  και στην προκειμένη περίπτωση, εναντίον  του Σοβιετικού μπλοκ, το οποίο στη συνέχεια ίδρυσε, επίσης για αυτοάμυνα, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας {1955} {.Και πού αρχίζει και που τελειώνει η αυτοάμυνα;) Εξάλλου, τα μεγαλύτερα εγκλήματα έχουν γίνει με άλλοθι την «αυτοάμυνα». {Και Ο Χίτλερ επινόησε τον όρο «ζωτικός χώρος» Lebensraum} για να δικαιολογήσει τον ιμπεριαλισμό του. Ηταν  γιαυτόν «αυτοάμυνα»}. Το διαχρονικό ερώτημα είναι : Ποιός είναι ο λόγος ύπαρξης του ΝΑΤΟ τώρα που εξέλειπε το αντίπαλο δέος, η αιτία ίδρυσής του;  Αναλογισθείτε λοιπόν την τραγικότητα του θεσμικού ελλείμματος του ΟΗΕ, που επέτρεψε, σαν άλλοθι των συμφερόντων ορισμένων ΜΔ. τη λειτουργία υποκατάστατών του και το φαύλο κύκλο που επακολούθησε. Όμως, ας μη γελιόμαστε. Πόσα εκατομμύρια άνθρωποι κρατών –μελών ζουν από τις στρατιωτικές κλπ δραστηριότητες και πόσα σπουδαία προνόμια απολαμβάνουν  κάποιοι; Αποτελεί πλέον κοινή πεποίθηση ότι ο ΟΗΕ δεν μπορεί να επιτελέσει την αποστολή του στο ακέραιο γιατί επειδή κάποιες ισχυρές Δυνάμεις αντιστρατεύονται τη βούληση της μεγάλης πλειοψηφίας των  κρατών στη Γενική Συνέλευση, η οποία βούληση είναι πολλές φορές  αντίθετη προς τα συμφέροντα των ισχυρών, και αποτελεί πλέον επίσης κοινή  πεποίθηση ότι ο παγκόσμιος Οργανισμός αντιμετωπίζει κρίση αξιοπιστίας, κύρους και αποτελεσματικότητας. ‘Οταν μάλιστα κάποιοι ισχυροί ή  φιλοδοξούντες να  γίνουν ισχυροί  και με την ανοχή ή τη συνεργία ισχυρών,  γράφουν στα παλιά τους υποδήματα τον Οργανισμό και τις αποφάσεις του { π.χ. Τουρκία.}.Τον ΟΗΕ τον θέλουν και τον στηρίζουν μόνον όταν τον χρησιμοποιούν για τα δικά τους αποκλειστικά συμφέροντα. Γιαυτό επινοούν και προκαλούν νέους αντιπάλους, εχθρούς, όπως το φονταμενταλισμό και την τρομοκρατία γιατί το κρατούν σύστημα στυγνού ανταγωνισμού δεν μπορεί να επιβιώσει δίχως εχθρούς γιατί είναι συνυφασμένο με την απληστία και την αλαζονεία που αποτελούν τα δεκανίκια της ισχύος. Και η ισχύς μοιάζει με τον αέρα που προσπαθεί να καλύπτει  κάθε κενό και οι εξουσιαστές σε αυτό αποβλέπουν. Η ομολογία του προηγούμενου γγ ότι ο ΟΗΕ απέτυχε να αποτρέψει τη  γενοκτονία στη Ρουάντα  αποτελεί την πιο εύγλωττη αποκάλυψη των θεσμικών και πολιτικών αγκυλώσεων του Οργανισμού. Αλλά και σήμερα, με τις κρίσεις ντόμινο στη ΜΑ, τι επιτρέπουν κάποιοι στον ΟΗΕ να κάνει συλλογικά πέραν από δηλώσεις και παραινέσεις ενώ η αιματοχυσία συνεχίζεται αφήνοντας την επίλυση σε περιφερειακές κ.ά. οργανώσεις και σε διαπραγματεύσεις αμφίβολης αποτελεσματικότητας.; Κι όταν αποκαλύπτονται οι μυστικές συναλλαγές για αγορά όπλων μεταξύ κάποιων χωρών που παράγουν όπλα και τους αντιμαχόμενους στη ΜΑ. Τελικά, ο περιβόητος «φονταμενταλισμός» δεν περιορίζεται στα «εξιλαστήρια θύματα», τους Μουσουλμάνους, αλλά και σε άλλους κατεπίφαση δημοκράτες και ειρηνόφιλους, που, όμως, στην ουσία εφαρμόζουν φονταμενταλιστικές τακτικές. Και είναι παρήγορο ότι πρόσφατα ο υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας καυτηρίασε το γεγονός ότι ο ΟΗΕ παραμένει άπραγος στη συνεχιζόμενη, υπό το αδιάφορο βλέμμα της διεθνούς κοινότητας  αιματοχυσία στη Συρίας. {«Ε» 20/9/2011). Προφανώς, η διεθνής κοινωνία, πέραν από τον ανθρωπορυχισμό, πάσχει και από Γκραβαριτισμό {Καρκαβίτσα «Ο Ζητιάνος»} όπου κάποιοι επαγγελματίες, αγενείς επαίτες, σακατεύουν σκόπιμα και μεθοδικά τα παιδιά τους, ή αλλού τους συνανθρώπους τους, για να ζητιανεύουν και να τους εκμεταλλεύονται. ‘Η μήπως συμβαίνει το πολύ περίεργο φαινόμενο, που επιστήμονες έχουν παρατηρήσει σε κάποιο νησί όπου λόγω υπερπληθυσμού και υπερφόρτωσης του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, αρουραίοι ξεχύνονται κατά εκατομμύρια από τις φωλιές τους στα βουνά και ορμάνε ακάθεκτοι στη θάλασσα και αυτοκτονούν . Όμως, οι επιστήμονες δεν μας είπαν-αν το γνωρίζουν- κατά πόσον οι αρουραίοι αυτοκτονούν από μόνοι τους, ή τους οδηγούν στην αυτοκτονία κάποιοι οργανωμένοι μυστικά, φονταμενταλιστές υπερ-αρουραίοι; Συμπερασματικά, εκείνο που διαπιστώνει κανείς μελετώντας την πορεία του Οργανισμού,  είναι ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις αλλά και άλλες, με την ανοχή ή τη συνεργία των Μεγάλων, αλλά και άλλων, έχουν κατορθώσει να προκαλούν συγκρούσεις, αιματοχυσίες, ανθρωποθυσίες, αλλά- το χειρότερο- έχουν κατορθώσει να αμβλύνουν και ακόμη σε πολλές περιπτώσεις, να εξουδετερώσουν την πίστη των λαών στις αρχές του  πολιτικού και κοινωνικού του «Ευαγγελίου», του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ καθώς και της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, με αποτέλεσμα να θεωρούνται «νεκρό γράμμα», οπόταν, είναι φυσικό επακόλουθο, οι άνθρωποι να αισθάνονται πολλαπλώς προδομένοι, γιατί ο Οργανισμός τους για τον οποίον θυσιάστηκαν τόσες δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, είναι αναποτελεσματικός στην επίλυση των καίριων προβλημάτων που μαστίζουν την ανθρωπότητα. Ακόμη, εξαιτίας του στυγνού ανταγωνισμού και της συνεπαγόμενης διαφθοράς και αλαζονείας καθώς και του φόβου, που οι εξουσιαστές χρησιμοποιούν ως τον κύριο μοχλό συγκρούσεων κ.λπ., οι άνθρωποι έχουν εθισθεί στη βία και στα υποπροϊόντα της ώστε να μη στέργουν στην πρόληψη και εδραίωση της ειρήνης, στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο κράτος δικαίου, αλλά αντίθετα να θεωρούν τη βία και την επιθετικότητα εντελώς φυσιολογικά φαινόμενα και να τα επιζητούν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, και έτσι να επαληθεύεται ο Οργουελ που είπε ότι την εποχή μας οι άνθρωποι θα θεωρούν τον πόλεμο ειρήνη! Όμως, επικρατεί και η άλλη αντικοινωνική φιλοσοφία σύμφωνα με την οποίαν πρέπει να υπάρχουν τα παραπάνω δεινά ως δικλείδα ασφαλείας, για εκτόνωση του αισθήματος υπεροχής, του αντικοινωνικού εγωϊσμού των «παραξίαν ετυχούντων».Ακριβώς, αυτό αποτελεί και τη Λυδία Λίθο  της δημοκρατίας  και του πολιτισμού.  Η βία έχει διαχυθεί και έχει διαποτίσει την ανθρώπινη συνείδηση και νοοτροπία σε βαθμό που να θεωρείται δεδομένη και να καλλιεργείται και διαιωνίζεται σχεδόν από τους πάντες. Και μαζί με τον ανταγωνισμό και τη βία προάγεται και η αναρχία στην οποίαν οι ισχυροί επενδύουν ποικιλοτρόπως. «Οι λύκοι στην αναμπουμπούλα χαίρονται». Και οι άνθρωποι αναφέρονται στις διεθνείς σχέσεις με δεδομένο ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη, ότι ο εχθρός είναι αναγκαίος και  πρυτανεύει το περιβόητο ρωμαϊκό ρητό  «SI VIS PACEM PARA BELLUM» {αν θέλεις ειρήνη προετοίμαζε πόλεμο}, αντί του SI VIS PACEM PARA PACEM { αν θέλεις ειρήνη προετοίμαζε την ειρήνη} που, εξάλλου, ανταποκρίνεται στο προοίμιο της Διακήρυξης της ΟΥΝΕΣΚΟ, που αναφέρει ότι «εφόσον οι πόλεμοι γεννιούνται στο νου των ανθρώπων, εκεί πρέπει να οικοδομήσουμε τις άμυνες της ειρήνης».  Και αυτό αναδεικνύει την αξία και σημασία της παιδείας! Για ποια όμως παιδεία μπορούμε να μιλάμε όταν ΜΜΕ, έντυπα, κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες κ.λπ. προάγουν άμεσα ή έμμεσα τη βία και ντοπάρουν ιδιαίτερα τους νέους, που αντί να γαλουχίζονται από μικρή ηλικία με τα ιδανικά της ειρήνης κλπ, αφοσιώνονται στις πολεμικές τέχνες, και γκάγκστερς κ.ά. διαβόητοι εγκληματίες γίνονται πρότυπα ενώ σπουδαίοι επιστήμονες, λογοτέχνες κλπ, εκτός αν πληρώνουν αδρά, καταδικάζονται στην αφάνεια. Και θυμάμαι όταν υπηρετούσα στο Γραφείο του ΟΗΕ, κάποιες ειρηνιστικές οργανώσεις αποφάσισαν να κάψουν συμβολικά τα πολεμικά παιχνίδια, η είδηση δεν πέρασε ούτε  στα ψιλά. Αποτελεί τραγική ειρωνεία  ότι ενώ ο Χάρτης και  η ΟΔΔΑ θα έπρεπε να αποτελούν το πολιτικό και κοινωνικό ευαγγέλιο των λαών, ο ιδεολογικός, θρησκευτικός και πολιτικός κατακερματισμός υπονομεύει την ουσία των διεθνών αυτών οργάνων. Βέβαια, οι ιδρυτές του ΟΗΕ δεν είχαν πρόθεση να δημιουργήσουν ένα μόνιμο θεσμό, αλλά να μεταλαμπαδεύσουν στα κράτη μέλη τις αξίες και τα ιδανικά του Χάρτη  ώστε να εδραιώσουν τη διεθνή ειρήνη, ασφάλεια και συνεργασία και να μη χρειάζονται ένα μόνιμο όργανο ελέγχου όπως ο ΟΗΕ. Στην πορεία όμως, εξαιτίας των όσων προαναφέραμε κατέστησαν τον Οργανισμό απαραίτητο χωρίς ωστόσο να  μπορεί να αποτελεί τον φορέα παγκόσμιας διακυβέρνησης εξαιτίας του διχασμού που οι ισχυροί επιβάλλουν. O Γουίλσον συμμετείχε στον Α ΠΠ για να σταματήσουν, όπως είπε, όλοι οι πόλεμοι. Όμως, οι ΗΠΑ που πρωτοστάτησαν στην ίδρυση της ΚτΕ, στην πορεία την εγκατέλειψαν κι ούτε καν έγιναν μέλος. Και ο Φράνκλιν Ρούζβελτ οραματίστηκε έναν κόσμο απαλλαγμένο από φόβο και ανάγκη, που αποδείχτηκε ουτοπία όχι γιατί είναι ανέφικτος αλλά γιατί οι εξουσιαστές δεν το επιτρέπουν και χρησιμοποιούν τον ΟΗΕ ως όργανο για την επίτευξη των δικών τους αποκλειστικά  συμφερόντων. Και ρωτάω, ποιος μίλησε για επιστροφή στην Αρχαία Ρώμη και στο Μεσαίωνα; . Θα έχετε ίσως διαπιστώσει ότι και σε τοπικές ή περιφερειακές οργανώσεις υπάρχουν πάντα οι ιδεαλιστές, που θέλουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, αλλά και οι επιτήδειοι, οι άπληστοι, οι προβληματικοί, που γίνονται μέλη για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους αποκλειστικά συμφέροντα και πάθη. Και εδώ υπεισέρχεται ο σημαντικότατος παράγων της αδιαφάνειας, των σκοτεινών δυνάμεων, της πρόθεσης «παρά», που εξέθρεψαν τους μεγαλύτερους σφαγείς της ανθρωπότητας σαν τον Χίτλερ .Και γιατί, όμως, η παγκόσμια κοινή γνώμη κατηγορεί-και σωστά- τον Χίτλερ, αλλά δεν κατηγορεί επίσης εκείνους τους ισχυρούς που τον χρηματοδότησαν και τον χρησιμοποίησαν για την μεγαλύτερη τραγωδία των αιώνων; Πόσοι γνωρίζουν για τη μυστική οργάνωση Ultima Thoule η οποία και στρατολόγησε το Χίτλερ για το φρικτότερο παιχνίδι της ιστορίας; Ποιοι ιστορικοί τελικά θα αποκαλύψουν τα σκοτεινά παρασκήνια όπου βρικόλακες αποφασίζουν για τα επόμενα θύματά τους; Οι Μεγάλες Δυνάμεις έχουν αποδείξει και έχουν πείσει τον κόσμο ότι διαθέτουν μεγάλη ισχύ, στρατιωτική και οικονομική, που όμως έχει καταλήξει σε τραγωδίες. Δεν είναι καιρός να αποδείξουν, αν είναι πραγματικά πολιτισμένες και δημοκρατικές, ότι έχουν και ηθική, δημοκρατική δύναμη για το καλό της ανθρωπότητας και όχι για το κακό, αρχίζοντας από την κατάργηση των δογμάτων ως υποχρεωτικά  στις ανθρώπινες σχέσεις, τη θεμελίωση μιας κοινωνίας στις περίφημες Τέσσερες Ελευθερίες του FDR ιδιαίτερα αυτή που αναφέρεται στο φόβο, γιατί ακριβώς ο φόβος είναι που προκαλεί τις συγκρούσεις και τους πολέμους, την αντικοινωνική εξατομίκευση, το θρυμματισμό της συλλογικής εικόνας του ανθρώπου, την αποψύχωση, την αθέοση, την  αποκτήνωση του ανθρώπου; Και ο FDR είχε υπογραμμίσει ότι εκείνο  που  πρέπει να φοβόμαστε είναι ο ίδιος ο φόβος.  Και γιατί δεν μεριμνούν για μια παιδεία απαλλαγμένη από βία και φανατισμό, που ο Βολτέρος τον παρομοιάζει με την πανούκλα της ψυχής; Κι αντί να προκαλούν τεχνητούς κατακλυσμούς και έτσι, αφενός, να αποκλείουν τους «μη ημέτερους» και, αφετέρου, να  εξαπατούν, διαφθείρουν, αφαιμάζουν και εξαγοράζουν ανθρώπους για κάθε χρήση και για κάθε εποχή,  να εφαρμόσουν κράτος δικαίου; Μια άλλη παράμετρος είναι ο παρασιτισμός που καλλιεργείται και διαιωνίζεται σε βάρος της πραγματικής ανάπτυξης. Πόσες χιλιάδες άνθρωποι επιβιώνουν και εξασφαλίζουν σκανδαλώδη προνόμια χάρη στις πολεμικές βιομηχανίες και τις πολεμικές συγκρούσεις; Πόσοι θα ήταν πρόθυμοι να εγκαταλείψουν την άνετη, παρασιτική τους εργασία και να συνεισφέρουν στην πραγματική ανάπτυξη; Ορισμένοι δε προνομιούχοι, διεφθαρμένοι και μισάνθρωποι, από την αλαζονεία της εξουσίας, έχουν ετοιμάσει πυρηνικά καταφύγια ενώ οι χώρες τους, οι συνάνθρωποί τους θα αφανίζονται αλλά οι ίδιοι, ίσως σε μορφή δεινόσαυρων, νομίζουν ότι θα επιζήσουν!   Εξάλλου, μη γελιόμαστε, η ειρήνη δεν πουλάει, ο πόλεμος μοσχοπουλάει. Και κάτι ακόμη. Εξαιτίας του παραπάνω φαύλου κύκλου ανταγωνισμού,  φόβου, βίας κ.λπ. σε πολλούς ανθρώπους μειώνεται η άμυνα, η αντίσταση, και επίσης εξαιτίας της νοοτροπίας ταξικών διαφορών και καταναλωτισμού, που λειτουργούν προκρουστικά, καταντούν αδιάφοροι και συμπεριφέρονται σαν αποχαυνωμένοι σαν «ιδιώτες» με την αρχαία έννοια, και από τον όρο αυτόν προήλθε ο όρος idiot {που σημαίνει ηλίθιος, βλάκας στα Γαλλικά και Αγγλικά}. Μήπως, λοιπόν, ταιριάζει περισσότερο ο όρος ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ να γράφεται με Ω και ΕΙ ; Όμως, σε όλα τα παραπάνω προβλήματα και τις γενεσιουργές αιτίες τους, ο ΟΗΕ έχει την υποδομή να προσφέρει λύσεις. Γιατί λοιπόν τον έχουν παροπλίσει και απαξιώσει; Η τραγική απάντηση-και γίνομαι επαναληπτικός- είναι ότι οι εξουσιαστές δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την ειρήνη αλλά για πολέμους στους οποίους επενδύουν τα απάνθρωπα συμφέροντα και πάθη τους. Η υποκρισία περισσεύει! Οι δήθεν προσπάθειες ειρήνευσης κλπ αποτελούν το πρόσχημα, άλλοθι της αβουλίας τους να στέρξουν στην εδραίωση της ειρήνης και προτιμούν ο ΟΗΕ να παίζει τον άχαρο ρόλο του θλιβερού, άπραγου θεατή ή μήπως - κατά κάποιους - το ρόλο Γραφείου Τελετών ;Ανώτατος αξιωματούχος του Οργανισμού είχε πει ότι ο ρόλος του ΟΗΕ είναι εκείνος της νοσοκόμας έως ότου έρθει ο γιατρός. Όμως, ο Χάρτης προβλέπει με σαφήνεια  τα καθήκοντα του Οργανισμού. Οι συγκρούσεις στη ΜΑ και αλλού συνεχίζονται και η επίλυσή τους ανατίθεται σε αμφίβολης ειλικρίνειας διαπραγματευτές. Πόσες δεκαετίες έχουν περάσει και πόσες διαπραγματεύσεις για διαπραγματεύσεις  έχουν γίνει για το Παλαιστινιακό, το Κυπριακό ; Και κάτι ακόμη πολύ τραγικό. Παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μια μεθοδευμένη επιστροφή στα τραγικά πρότυπα που προκάλεσαν τη μεγαλύτερη ανθρωποθυσία των αιώνων, το Β΄ΠΠ, στο νεοναζισμό. Να ένας ακόμη εχθρός, πέραν από την τρομοκρατία και το φονταμενταλισμό, που είναι απαραίτητος για την επιβίωση και διαιώνιση του κρατούντος αντικοινωνικού συστήματος στυγνού ανταγωνισμού και συγκρούσεων. Στο σημείο, όμως, αυτό θα ήθελα να επισημάνω μια θετική εξέλιξη στις διεθνείς σχέσεις. Συγκεκριμένα τh δημιουργία τις τελευταίες δεκαετίες περιφερειακών οργανώσεων με στρατηγικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους, όπως  είναι η Οργάνωση των Κρατών της Νότιο-Ανατολικής Ασίας με 10 μέλη και με πληθυσμό περίπου 700 εκατομμυρίων, καθώς και άλλοι παρόμοιες Οργανώσεις στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική κ.ά. Επίσης, επισημαίνω την προσπάθεια αναβίωσης του κινήματος των Αδέσμευτων.  Το ερώτημα είναι : θα μπορέσουν  -αν ισχυροποιηθούν- να αντιμετωπίσουν συλλογικά τα προβλήματα τους και μαζί να εδραιώσουν την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή συμβάλλοντας στη διάχυσή της σε παγκόσμιο επίπεδο επηρεάζοντας θετικά τις Υπερδυνάμεις προς τον σκοπό αυτό-γιατί οι Υπερδυνάμεις δίχως τη συνεργασία μεσαίων ή μικρών Δυνάμεων δεν μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά ή αφού ισχυροποιηθούν θα συμπεριφερθούν ανταγωνιστικά προς άλλες Οργανώσεις ανατρέποντας το status quo και την ισορροπία δυνάμεων όπως έχει συμβεί στο παρελθόν και θα υπάρξει κίνδυνος γενικότερης ανάφλεξης και επανάληψης τραγωδιών όπως στους ΙΠΠ και ΙΙΠΠ ; Και ο ΟΗΕ θα είναι απλός παρατηρητής ή θα τον αυτοκτονήσουν όπως την ΚτΕ και μετά τις νέες ανθρωποθυσίες, υποκριτικά, δακρύβρεχτοι, θα ιδρύσουν άλλον Οργανισμό και πάει λέγοντας; Γιατί οι οργανώσεις αυτές να μην τεθούν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και να λειτουργούν με ένα ειδικό συντονιστικό όργανο υπό τη ΓΣ; Για να μιλάμε, επιτέλους, για Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και όχι για Οργανισμό Ηνωμένων Επιτηδείων!                                                                                                                

ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ!

Ποικίλες κρίσεις συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά σε διεθνές επίπεδο και ενώ ο ΟΗΕ θα έπρεπε σύμφωνα με το Χάρτη να παίρνει πρωτοβουλίες, τις αφήνει-γιατί άραγε- στις ΜΔ. Και εδώ ισχύει το αρχαίο λατινικό «QUID PRODEST» ποιόν εξυπηρετεί ; Βέβαια το άρθρο 52 δίνει το δικαίωμα σε περιφερειακές συμφωνίες ή οργανώσεις για την αντιμετώπιση θεμάτων που σχετίζονται με τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας με την προϋπόθεση ότι τέτοιες συμφωνίες  ή οργανώσεις και οι δραστηριότητές τους θα συνάδουν με τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.  Οπωσδήποτε, όπως και σε εσωτερικά προβλήματα μιας χώρας υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας πριν τα προβλήματα καταλήξουν σε δικαστήρια ή συγκρούσεις, έτσι και στον ΟΗΕ, αλλά μήπως όμως το άρθρο αυτό χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα ή άλλοθι για τη μη έγκαιρη και αποτελεσματική παρέμβαση ή επέμβαση του ΟΗΕ και παρατηρούμε στις παρούσες κρίσεις όπως στη ΜΑ κλπ η αιματοχυσία να συνεχίζεται και ο ΟΗΕ αντί να παίρνει πρωτοβουλίες παρακολουθεί άπραγος τα τεκταινόμενα; Η ομολογία, όπως προαναφέραμε, του προηγούμενου γγ ότι ο ΟΗΕ απέτυχε να αποτρέψει τη γενοκτονία στην Ρουάντα είναι εύγλωττη. Η αιματοχυσία συνεχίζεται στη ΜΑ και αλλού και ενώ υποτίθεται συνεχίζονται οι πρωτοβουλίες για διαπραγματεύσεις στα πλαίσια των «συμφωνιών» κλπ που προβλέπει το άρθρο 52, καταλήγουν για δεκαετίες στο πουθενά υπονομεύοντας έτσι και το δικό τους κύρος- - και τη δική τους αξιοπιστία – αν τους ενδιαφέρει- αλλά και το κύρος και την αξιοπιστία του ΟΗΕ για την οποίαν η πλειοψηφία των εθνών ενδιαφέρεται και υποστηρίζει. Αλλά το γενικότερο ζήτημα είναι το εξής: Σημειώνεται διολίσθηση και παρακμή των δημοκρατικών διεκδικήσεων και κεκτημένων σε όλους τους τομείς. Τι κάνει ο ΟΗΕ και οι Οργανώσεις του; Όλα τα δεινά μεγαλώνουν kαι ο πλανήτης Γη κινδυνεύει σοβαρά ! Στις Χριστιανικές χώρες υπάρχει το Ευαγγέλιο όπως και στις άλλες κάτι αντίστοιχο, το Κοράνιο, η Βίβλος κλπ για να καθοδηγεί τους λαούς. Ο Χάρτης του ΟΗΕ, που θεμελιώθηκε στις θυσίες περίπου 70 εκατομμυρίων ψυχών, αποτελεί το πολιτικό Ευαγγέλιο των εθνών, που έχουν υπογράψει και επικυρώσει. Το δραματικό ερώτημα είναι γιατί δεν εφαρμόζεται και η παγκόσμια κοινότητα και ο πλανήτης Γη οδηγούνται σε καταστροφή προς δόξαν κάποιων παρανοϊκών, αντικοινωνικών, διεφθαρμένων κυκλωμάτων εξουσίας που επενδύουν τα ανήθικα συμφέροντά τους, τα παθολογικά τους τραύματα και την ισχύ τους στις αιματοχυσίες έχοντας μεταλλάξει την κοινωνία σε ένα τεράστιο, όπως προ-είπα, ΑΝΘΡΩΠΟΡΥΧΕΙΟ, που αντί για άνθρακες εξορύσσουν ανθρώπους και τους εκμεταλλεύονται; Με άλλα λόγια ο άνθρωπος, αυτός καθαυτός, σαν οντότητα, πλάσμα του Θεού, δεν έχει αξία παρά μόνον σε συνάρτηση της χρησιμοποίησής του από τους εξουσιαστές. Και στον ΟΗΕ η ΓΣ αντί να λειτουργεί ως Βουλή των Λαών λειτουργεί ως Βολευτήριο των ισχυρών . Και αποτελεί εσχάτη ηθική προδοσία όσοι δεν τιμούν τις θυσίες των δεκάδων εκατομμυρίων θυμάτων του Β ΠΠ για να δημιουργηθεί ο ΟΗΕ. Και η ιστορία και η τραγωδίες της επαναλαμβάνονται όταν οι άνθρωποι λησμονούν και δε σέβονται τους θεσμούς που έχουν  θεμελιωθεί στους αγώνες και τις θυσίες των λαών.  Όταν συνεπώς «εφιάλτες», «πεμπτοφαλαγγίτες» αδιαφανών κυκλωμάτων εξουσίας λειτουργούν ως ιστός αράχνης κατασπαράζοντας φιλειρηνικές, ανθρωπιστικές δραστηριότητες κι όταν κάποιοι θεματοφύλακες του ΟΗΕ δέχονται να υποκαθίστανται από κυβερνήσεις στην ουσία συνεργώντας υπονομευτικά στην εφαρμογή του Χάρτη, πόσο αποτελεσματικός μπορεί να είναι ο Οργανισμός;  Κι όταν η βία έχει πλέον  θεσμοθετηθεί  και οι πόλεμοι γίνονται απλά για χάρη  πολέμων και όχι για την εδραίωση της ειρήνης, όταν τα κρατούντα συστήματα δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς αντιπάλους και διαιωνίζουν το φαύλο κύκλο της βίας και οι άνθρωποι εθίζονται σε σημείο που να σκέπτονται ως μόνη επιλογή τη σύγκρουση στα πλαίσια νικητών ή ηττημένων, πόσο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε; Ο ΟΗΕ είναι αναντικατάστατος! Είναι εντελώς αδιανόητο και παρανοϊκό να νομίζει κανείς ότι μπορεί να διαλυθεί ο ΟΗΕ μετά από 66 χρόνια ζωής και σημαντικής προσφοράς  Η διάλυσή του θα σήμαινε χάος. Βέβαια, κάποιοι εξουσιομανείς, παθολογικοί, παρανοϊκοί τύποι, δράκουλες, ίσως θέλουν να επενδύσουν στο χάος .Εκείνο που χρειάζεται, που απαιτείται, αν η παγκόσμια κοινωνία θέλει να επιβιώσει  δημοκρατικά, είναι η θεσμική, πολιτική και οικονομική ενίσχυσή του ΟΗΕ καθώς και η εξυγίανση και η αξιοκρατική ενδυνάμωση του διοικητικού του μηχανισμού χωρίς παρεμβάσεις τρίτων. Ο ανεπανάληπτος Ηρωας-Μάρτυρας Ρήγας Βελεστινλής, στα «Δίκαιά» του αναφέρει ότι όταν ένας πολίτης αδικείται, ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να ξεσηκωθεί να τον προστατεύσει. Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και στον ΟΗΕ. Οταν ένα κράτος αδικείται όλα τα υπόλοιπα θα πρέπει να ξεσηκωθούν υπέρ του. Όμως, η πραγματικότητα είναι τραγική  εξαιτίας συμφερόντων, παθών και φόβο-αδιαφορίας! Και στο καίριο αυτό πρόβλημα οφείλουν και τα θρησκευτικά δόγματα- συστήματα να δραστηριοποιηθούν και όχι να περιορίζονται στην τυπολατρία παγιδευμένα στον παρα-θρησκευτικό τεχνητό κατακλυσμό. Και πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι, όπως είπε ο μεγάλος Χέμινγουέη, βρισκόμαστε όλοι στην ίδια βάρκα, και να μη ρωτάμε για ποιόν χτυπάει η καμπάνα, μπορεί και για μας! Και προσθέτω, και για τον ΟΗΕ!      

      Οι ακόλουθες προτάσεις μπορεί, νομίζω, ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών μας όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του ΟΗΕ και την εδραίωση της ειρήνης και του κράτους δικαίου:

2)            Πλήρης και ειλικρινής τήρηση των προνοιών του Χάρτη και της ΟΔΔΑ και επιβολή κυρώσεων στα κράτη που τις παραβιάζουν, 2) Κήρυξη εκτός νόμου. του πολέμου, κάθε πολέμου, κάθε πολεμικής σύγκρουσης ώστε να μην υπάρχει δικαιολογία ότι κάποια κράτη απειλούνται και κινδυνεύουν και με προσχήματα εξοπλίζονται { Η πρώτη φορά που απαγορεύτηκε ο πόλεμος ήταν το 1280 π.Χ μεταξύ Χιταίων και Αιγυπτίων, και η δεύτερη το 1928 μεταξύ Αμερικής και Γαλλίας, το περίφημο  Σύμφωνο Μπριαντ –Κέλλογκ, που έμεινε στα χαρτιά., γιατί, στο μεταξύ οι βιομηχανίες όπλων είχαν γιγαντωθεί και ασύδοτα επηρέαζαν τις ηγεσίες των κρατών. Σημειωτέον στην ΚτΕ υπήρξε πρόταση για τη μείωση των εξοπλισμών. Δεν πέρασε. Το αποτέλεσμα –και για άλλους λόγους- ήταν η οδήγηση της ΚτΕ σε αυτοκτονία! Και κάτι ακόμη:  ο Ψυχρός Πόλεμος δεν άρχισε τη δεκαετία του 40 αλλά του 20 όταν μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων άρχισε να διαχέεται το σύνθημα στην ΚτΕ «ο κομμουνισμός είναι χειρότερος του φασισμού». Και ποιοι  οδήγησαν την ΚτΕ στην αυτοκτονία για να προκαλέσουν το ΒΠΠ; } 3) Γενικός και ολοκληρωτικός αφοπλισμός και δημιουργία άλλων ειρηνικών, παραγωγικών, αναπτυξιακών δραστηριοτήτων για την απασχόληση των εργαζομένων στις πολεμικές βιομηχανίες κλπ  και έως την επίτευξή αυτού του στόχου κρατικός έλεγχος, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, των επιχειρήσεων παραγωγής και εμπορίας όπλων και προοδευτική φορολογία τους, τα έσοδα από την οποίαν να πηγαίνουν σε ειδικό ταμείο του ΟΗΕ για ανθρωπιστικούς σκοπούς, για την αντιμετώπιση της πείνας, της φτώχειας, της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της τρομοκρατίας, πειρατείας,  κ.λπ., που αποτελούν γενεσιουργές αιτίες συγκρούσεων, και για την ανάπτυξη. 4)  Απαγόρευση της πολεμικής προπαγάνδας και της βίας παντού, ΜΜΕ κ.λπ. 5)  Εως την εφαρμογή των παραπάνω ένταξη του ΝΑΤΟ στις Ειρηνευτικές Δυνάμεις του ΟΗΕ, δηλ., ΟΗΕποίηση του ΝΑΤΟ και όχι ΝΑΤΟποίηση του ΟΗΕ! Το ίδιο να ισχύσει και για τις άλλες παρεμφερείς περιφερειακές οργανώσεις.6) Θεσμική και πολιτική αντιμετώπιση του κύριου μοχλού των διενέξεων και συγκρούσεων, ιδιαίτερα της βίας και του φόβου και ίδρυση ειδικού μηχανισμού διαχείρισης τους στα πλαίσια του ΟΗΕ. 7)Συνεπής και πλήρης ανταπόκριση  όλων των Κρατών –Μελών στις οικονομικές τους υποχρεώσεις στον ΟΗΕ και επιβολή κυρώσεων  8)Ενίσχυση του ρόλου της Γενικής Συνέλευσης. Η λήψη αποφάσεων να επιτυγχάνεται με την πλειοψηφία των δυο τρίτων της 9) Διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας με στρατηγικής σημασίας εκπροσώπηση με γνώμονα την προσήλωση των υποψηφίων κρατών στα θέματα ειρήνης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοκρατίας και σεβασμού των αποφάσεων του Οργανισμού. 10) Κατάργηση του ΒΕΤΟ στο ΣΑ όταν δε πρόκειται για θέματα εθνικής ζωτικής σημασίας. Το ΣΑ να αποτελεί το εκτελεστικό όργανο της ΓΣ και όχι το αντίθετο. Και αυτό θα αποδείξει αν πραγματικά οι ισχυροί στρατιωτικά, και οικονομικά είναι και ισχυροί δημοκρατικά, πολιτισμικά!. 11)Ενίσχυση του ρόλου του ΓΓώστε να μπορεί να δρα αποτελεσματικά βασισμένος στην πλατειά  πλειοψηφία των μελών και όχι αποκλειστικά στις Μεγάλες Δυνάμεις. Η δε επιλογή του να γίνεται με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια ακεραιότητας και στρατηγικών ικανοτήτων από τα 2/3 της ΓΣ.{Τα τρία προηγούμενα απαιτούν την τροποποίηση του Χάρτη, που έχει προταθεί από ειδικούς εδώ και πολλά χρόνια, αλλά σκοντάφτει στην αντίδραση των ισχυρών που θέλουν να διατηρούν τα προνόμά τους έστω και σε βάρος της ειρήνης, έστω με βαρύ φόρο ανθρωπίνου αίματος. Κάποιοι αντί να θυσιάζουν προνόμια, προτιμούν να θυσιάζουν ανθρώπους! Ποιός μίλησε για απάνθρωπα δικαιώματα και επιστροφή στη ζούγκλα;.} 12)Θεσμοθέτηση του όρου άμιλλας και κατάργηση του ανταγωνισμού. Θέσπιση κανόνων για τη λεγόμενη «ελεύθερη αγορά». Πώς μπορεί να λέγεται «ελεύθερη» όταν υποδουλώνει λαούς και κατακερματίζει κοινωνίες.  13) Εφαρμογή των προτάσεων του πρ.ΓΓ κ. Μπούτρος - Γκάλι  στον ΟΔΗΓΟ ΕΙΡΗΝΗΣ. 14) Εφαρμογή των προτάσεων του ΓΓ για τη Χιλιετία (MILLENNIUM). 15)Κατάρτιση παγκόσμιου χάρτη με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών, ειδικότερα των ενεργειακών, αλλά και των γεωργικών, κτηνοτροφικών αλιευτικών κλπ καθώς και των οικονομικών και εμπορικών τους δυνατοτήτων και συναλλαγών ώστε να υπάρξει ένας ισορροπημένος καταμερισμός παραγωγής και εμπορίας αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών των κρατών για να επιτυγχάνεται συλλογική αυτάρκεια και να αποφεύγεται ο στυγνός ανταγωνισμός, ο παρασιστισμός και οι συγκρούσεις. Συντονισμός των σχετικών δραστηριοτήτων των οργανώσεων του ΟΗΕ και των περιφερειακών οργανισμών ώστε να προλαμβάνονται και αποτρέπονται οικονομικές κρίσεις όπως η παρούσα. 16) ΄Ιδρυση μηχανισμού ελέγχου της διαφθοράς και της αδιαφάνειας καθώς των δραστηριοτήτων τραπεζών, χρηματιστηρίων  κ.ά. συναφών ιδρυμάτων ώστε να  αποτρέπεται η ανήθικη και παράνομη κερδοσκοπία και ο ατομικός και οικογενειακός πλουτισμός, και θεσμοθέτηση σχετικών κανόνων. Θα πρέπει να θεσπισθεί μάξιμουμ και μίνιμουμ αποδοχών κατά κράτος. 17)  Αποτελεσματική διάδοση των αρχών και των σκοπών του ΟΗΕ με συγκεκριμένα θεσμοθετημένα μέτρα από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών.{ Πόσοι, π.χ, από σας έχουν διαβάσει το Χάρτη του ΟΗΕ; Και παρακολουθώ με βαθειά θλίψη από τότε που πήρα σύνταξη από τον ΟΗΕ, την παρακμή της εικόνας που Οργανισμού στη χώρα μας, η οποία, παρά τη μεγάλη στρατηγική της σημασία, συνηγόρησε {η τότε κυβέρνηση} στο να κλείσει το Γραφείο  του ΟΗΕ που λειτουργούσε για πενήντα περίπου χρόνια με σημαντική προσφορά τηρουμένων των αναλογιών. Και ακόμη, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια υποβάθμιση όσον αφορά τις επίσημες επετείους του ΟΗΕ, με κορυφαία τη σημερινή, γιατί ενώ έως πρόσφατα τον Στέφανο στον Αγνωστο Στρατιώτη τον κατέθετε, κατά κανόνα,  ο Υπουργός Εξωτερικών, ή ο Αναπληρωτής Υπουργός ή Υφυπουργός,  τα τελευταία χρόνια τον καταθέτουν γγ ή πρέσβεις. Επίσης, ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ηνωμένων Εθνών {1946}, ενώ θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε εθνικά θέματα, έχει υποβαθμισθεί. Ακόμη, πρόσφατα άκουσα με απογοήτευση πολιτικούς ηγέτες να αναφέρονται στη ΜΑ και να ζητούν την παρέμβαση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ αλλά αγνόησαν τον ΟΗΕ.  Ποιόν και τι εξυπηρετούν αυτά τα φαινόμενα;} 18) Εφαρμογή των προγραμμάτων ελέγχου της δημογραφικής έκρηξης, περιφερειακής και πράσινης ανάπτυξης, παραγωγής και εμπορίας ναρκωτικών, δουλεμπορίου κ.λπ.. 19) Θέσπιση παγκόσμιων κανόνων δεοντολογίας και συμπεριφοράς για τα ΜΜΕ με έμφαση στη βία, το ρόλο των διαφημίσεων κ.λπ. 20) Θέσπιση σε όλα τα Κράτη-Μέλη Ημέρας Αποτίμησης του ‘Εργου του ΟΗΕ ώστε να ενημερώνονται για το έργο του Οργανισμού αλλά και των μελών του. Θα μου πείτε, ενδεχομένως, ότι οι παραπάνω προτάσεις συνιστούν συγκεκριμένη άποψη-πρόταση για μια νέα παγκόσμια διακυβέρνηση όπου ο ΟΗΕ θα παίζει καίριο ρόλο. Ναι, αφού το παρόν σύστημα ασύδοτης εθνικής κυριαρχίας έχει αποτύχει δραματικά, ίσως η μόνη επιλογή είναι ο ΟΗΕ. Και αφού θα έχουν αντιμετωπισθεί  τα τρέχοντα προβλήματα και έχουν  θεραπευθεί οι γενεσιουργές αιτίες των δεινών που ταλανίζουν την ανθρωπότητα και τα κράτη σέβονται και εφαρμόζουν πλήρως το πολιτικό Ευαγγέλιο των εθνών, το Χάρτη του ΟΗΕ, τότε επιστρέφουμε στο σύστημα της εθνικής κυριαρχίας εναρμονισμένης στα νέα παγκόσμια δεδομένα που να εγγυώνται τη σταθερή ειρήνη και ασφάλεια και το κράτος δικαίου. Ο αείμνηστος JFK είχε πει κάποτε το περίφημο  «Εκείνοι που καθιστούν την ειρηνική επανάσταση αδύνατη, θα κάνουν τη βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη». Η επιλογή για μια ειρηνική επανάσταση είναι ακριβώς ο κύριος εκφραστής της, ο ΟΗΕ.   

Ο ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων 

Οσον αφορά στο ρόλο των πολιτών, των ΜΚΟ { Θα έπρεπε ουσιαστικά να σημαίνει Μην Κάθεστε Οκνοί} αυτός μπορεί να είναι ουσιαστικός, καταλυτικός και προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης του ΟΗΕ και της αξιολόγησης, αξιοποίησης και εκδημοκρατισμού, στα πλαίσια του ΟΗΕ, του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης αρκεί να βρει τρόπους συσπείρωσης, συνεργασίας και αποτελεσματικής παρέμβασης στα κέντρα  αποφάσεων και στο ίδιο το σύστημα του ΟΗΕ μέσω του (ECOSOC) όπου χιλιάδες ΜΚΟ εκπροσωπούνται, έχουν συμβουλευτική θέση, από ολόκληρο τον κόσμο. Είναι θέμα προσώπων, τεχνογνωσίας και  πολιτικής βούλησης για δράση. Είναι βέβαια γνωστό ότι με τα πρώτα επιδημικά συμπτώματα της Νέας Τάξης, οι ΜΚΟ, ιδιαίτερα τα ειρηνιστικά κινήματα, αντιμετώπισαν κρίση ύπαρξης και ρόλου. ΄Ομως, οι ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις υπαγορεύουν την αναβίωσή τους, γιατί διαφορετικά θα έχει σημάνει η ώρα της υποταγής και υποδούλωσης των δημοκρατικών λαών στο νέο παραδημοκρατικό, με δημοκρατικό προσωπείο κρυπτοφασισμό νεο-ιμπεριαλισμό, της ασύδοτης κερδοσκοπίας, της εξουσιολαγνείας, του αμοραλισμού, της υλιστικής παραφροσύνης, της ανασφάλειας, της ασιγουριάς, της φοβίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της αδιαφορίας και παθητικότητας, του αργού και βασανιστικού θανάτου. Στον ΟΔΗΓΟ ΕΙΡΗΝΗΣ αναφέρεται ότι «η ευρύτερη αποστολή του ΟΗΕ θα απαιτήσει τη σύντονη προσοχή και προσπάθεια των κρατών, περιφερειακών και ΜΚΟ καθώς και ολοκλήρου του συστήματος του ΟΗΕ».Τα λόγια, βέβαια, αυτά διατυπώθηκαν πριν η Νέα Τάξη πραγμάτων προκαλέσει τη διεθνή αταξία και αναρχία που αντιμετωπίζουμε με τα Βαλκάνια σαν ένα από τα πρώτα της θύματα. Όμως, τα λόγια αυτά διατηρούν την αξία τους, την επικαιρότητά τους και σηματοδοτούν την ανάγκη κινητοποίησης και ανταπόκρισης των ΜΚΟ. Επίσης, στην  ΄Εκθεση της Επιτροπής για τις Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις του ΟΗΕ, στο πλαίσιο  της πρωτοβουλίας του ΓΓ , επισημαίνεται η ανάγκη προσέγγισης και αξιοποίησης, από πλευράς της Γραμματείας του Οργανισμού, των θεσμών της κοινωνίας των πολιτών  με την υπόμνηση ότι « ο ΟΗΕ που υπηρετεί είναι ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ  και ότι οι άνθρωποι παντού έχουν το πλήρες δικαίωμα να τον θεωρούν ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ και σαν τέτοιο να τον κρίνουν για τις δραστηριότητες του και για τους ανθρώπους που υπηρετούν σ’ αυτόν». {Αυτό τολμώ και κάνω}. Στην Ελλάδα, όπως όλοι θα θυμόστατε, οι ΜΚΟ, ιδιαίτερα τα ειρηνιστικά κινήματα, έπαιξαν σπουδαίο ρόλο και δημιούργησαν ορόσημα επιτευγμάτων τη δεκαετία 1985-1995 πριν παρασυρθούν κιαυτά στη χοάνη της γενικότερης παρακμής εξαιτίας της επέλασης της Νέας Ατακτης Τάξης. Χαίρομαι που και ο τωρινός ΓΓ του ΟΗΕ αναγνωρίζει την αξία και σημασία των πολιτών, των ΜΚΟ για την ενίσχυση του ρόλου και του έργου του ΟΗΕ. Μήπως, συνεπώς, είναι καιρός κάποια παλιά πρόταση  για ένα ενιαίο, ενωτικό, δημοκρατικό κίνημα ειρήνης στην Ελλάδα, να υλοποιηθεί; Και στη συνέχεια ένα Παν-Βαλκανικό και Παν-Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κίνημα;  Η αδιαφορία, ο διχασμός, ο ατομικισμός είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι, χειρότεροι από τα χειρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Κάποιος φιλόσοφος είχε επισημάνει ότι δεν είναι τόσο το πρόβλημα των συγκρούσεων και των άλλων δεινών, αλλά η αδιαφορία με την οποίαν τα αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Και η αδιαφορία καταλήγει σε αδράνεια, παθητικότητα και αποχαύνωση, οπόταν ο εχθρός είναι εντός των τειχών Και επιτρέψτε μου να επαναλάβω, και τελειώνω, ότι αν τελικά ο πλανήτης Γη χαθεί, δεν θα φταίει η τρύπα του όζοντος, αλλά η «τρύπα» στην ανθρώπινη συνείδηση!  . Από μηχανής θεοί και μαγικές συνταγές και λύσεις δεν υπάρχουν παρά μόνον η οργανωμένη αντίδραση, αντίσταση και αγωνιστικότητα των δημοκρατικά υπεύθυνων πολιτών! Εκείνο που, συνεπώς, πρώτιστα χρειάζεται είναι ο εξοπλισμός η πανοπλία ψυχής, εξοπλισμός και πανοπλία αξιών και ιδανικών!  Ο  Ραούλ Φολερώ είχε πει «ή θα αγαπήσουμε ή θα χαθούμε». Και ο δικός μας Ειρηναίος μίλησε για «επανάσταση συνειδήσεων»!  Και, επιτέλους, και κάποιοι άλλοι, Ιεράρχες κ.ά. σπουδαίοι μίλησαν υπέρ των αγανακτισμένων που, ευτυχώς, αυξάνονται καθημερινά και ελπιδοφόρα σε παγκόσμιο επίπεδο! Λοιπόν, «ΑΠΙΤΕ»! .

                                     

                                   

                                   

                                      ΕΚΚΛΗΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

    

                                                    Προς το ΓΓ του ΟΗΕ

Εμείς, ενεργοί πολίτες, λογοτέχνες, εργάτες του πνεύματος, εργάτες του πολιτισμού,  συνειδητοποιώντας τις δραματικές και τραγικές εξελίξεις στον κόσμο, ιδιαίτερα στη χώρα μας, την κοιτίδα της δημοκρατίας, που πρόσφερε ποταμούς αίματος για την ελευθερία και τα λοιπά ιδανικά τα οποία έχουν ενσωματωθεί στο Χάρτη του ΟΗΕ, και ανησυχώντας σοβαρά για τις συνέπειες για το παρόν και το μέλλον του λαού μας, απευθύνουμε έκκληση  σε Σας Κύριε ΓΓ του ΟΗΕ,  να διερευνήσετε το ρόλο του ΔΝΤ στην τρέχουσα δραματική συγκυρία  για να διαπιστωθεί κατά πόσον οι ενέργειες των αρμοδίων οργάνων του Ταμείου βρίσκονται σε ακολουθία με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, την  Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα  Δικαιώματα και τον Καταστατικό Χάρτη του ίδιου του ΔΝΤ. Επίσης, να διερευνήσετε τις δυνατότητες του Συστήματος των Οργανώσεων του ΟΗΕ για θετική παρέμβαση στην κρίση στα πλαίσια διαπραγματεύσεων με την ΕΕ και άλλους περιφερειακούς οργανισμούς προκειμένου να αντιμετωπισθούν έγκαιρα τα προβλήματα που ταλανίζουν το λαό μας ώστε να αποτραπεί ενδεχόμενη αρνητική επέμβαση τρίτων παραγόντων στην πολύ ευαίσθητη αυτή περιοχή με εκτροπή και ανέλεγκτες εξελίξεις οι οποίες  δυνατόν να οδηγήσουν σε καταστάσεις που μπορεί να απειλήσουν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Είναι πολύ γνωστές και νωπές στο λαό μας, που θυσίασε εκατομμύρια ψυχές για τις αξίες και τα ιδανικά που αντιπροσωπεύει ο ΟΗΕ, οι πολεμικές τραγωδίες που ξεκίνησαν από την ευρύτερη περιοχή μας και, που σήμερα, οι υπεύθυνοι και συνυπεύθυνοι για αυτές εμφανίζονται  με  δημοκρατικό και ειρηνόφιλο μανδύα ενώ προσπαθούν να υπονομεύσουν την ειρήνη και τον παγκόσμιο Ναό της τον ΟΗΕ γα να μπορούν ανεμπόδιστοι να προκαλέσουν νέες ανθρωποθυσίες για την ικανοποίηση ανήθικων συμφερόντων και παθών. Η Ελλάδα έχει αφήσει πολύτιμες παρακαταθήκες για την ελευθερία, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τον πολιτισμό. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι της ιστορίας και ενώ κάποιοι την εκτιμούν και τη σέβονται, άλλοι την αντιμετωπίζουν εχθρικά με αποτέλεσμα αντί να είναι αφοσιωμένη  σε έργα ειρήνης,  ανάπτυξης και προόδου για το καλό της ευρύτερης περιοχής, αναγκάζεται να σπαταλά τεράστια ποσά για την άμυνά της.

Κάνουμε έκκληση σε Σας ως ΓΓ του Παγκόσμιου Οργανισμού στο όνομα της ιστορίας και της πολύτιμης προσφοράς τής  Ελλάδας στην ανθρωπότητα,  που ο Χάρτης του αλλά και η ΟΔΔΑ θεμελιώθηκαν στις αρχαίες ελληνικές αξίες, να εγγράψετε στην Ημερήσια Διάταξη της ΓΣ, πρόταση η Ελλάδα να ανακηρυχθεί περιοχή απαλλαγμένη από πολεμικές εχθροπραξίες, να είναι υπό την προστασία του Οργανισμού, και να καθιερωθεί ως  Παγκόσμιο Κέντρο Ελευθερίας, Ειρήνης και Πολιτισμού υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και της ΟΥΝΕΣΚΟ.