..................................* Διαδικτυακές σελίδες για τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα... *

~~

......................................................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

Το «Βήμα του Πολίτη»

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Η ραδιενεργός μόλυνση στην Αθήνα και στην Ελλάδα λόγω του πυρηνικού ατυχήματος της Φουκουσίμα.



Επιμέλεια Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr


Μια σημαντική μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το Ινστιτούτο Πυρηνικής Τεχνολογίας-Προστασία Ακτινοβολία, Εργαστήριο Ραδιενέργειας Περιβάλλοντος, του ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος", που αφορούσε την μέτρηση της ραδιενεργού μόλυνσης που δέχθηκε η Ελλάδα, λόγω του πυρηνικού ατυχήματος στο εργοστάσιο Fukushima Daichi που έγινε στις 11 Μαρτίου 2011. Συγκεκριμένα ραδιενεργοί ρύποι μεταφέρθηκαν από τις αέριες μάζες σε διάφορες περιοχές του Βορείου ημισφαιρίου, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης. Πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις (131) I, (137) Cs και (134) Cs σε αερομεταφερόμενα σωματίδια μετρήθηκαν στην Αθήνα, στην Ελλάδα κατά την περίοδο 24 Μαρτίου έως 28 Απριλίου, του 2011. Η μέγιστη συγκέντρωση στον αέρα (131) I μετρήθηκε στις 6 Απριλίου, 2011 και διαμορφώθηκαν σε 490 ± 35 μBq m (-3). Οι μέγιστες τιμές των δύο ισοτόπων καισίου μετρήθηκαν την ίδια ημέρα και ήταν ίσες με 180 ± 40 μBq m (-3) για το (137) Cs και 160 ± 30 μBq m (-3) για το (134) Cs. Ο μέσος δείκτης δραστηριότητας του (131) Ι / (137) Cs στον αέρα ήταν 3,0 ± 0,5, ενώ η αντίστοιχη αναλογία (137) Cs / (134) ήταν 1,1 ± 0,3.
Ίχνη (131)Ι, ως αποτέλεσμα της εναπόθεσης ραδιενεργών μετρήθηκαν σε γρασίδι, χώμα, πρόβειο γάλα και το κρέας. Της συνολικής απόθεσης (131) I ήταν 34 ± 4 Bq m (-2), και της (137) Cs ήταν μικρότερη από 10 Bq m (-2). Η μέγιστη συγκέντρωση (131) Ι στο γρασίδι ήταν 2,1 ± 0,4 kg Bg (-1), ενώ (134) Cs δεν εντοπίστηκε. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις του (131) I και (137) Cs στο πρόβειο γάλα ήταν 1,7 ± 0,16 Bq kg (-1) και 0,6 ± 0,12 kg Bq (-1), αντίστοιχα. Οι συγκεντρώσεις του I (131) έως και 1,3 ± 0,2 Bq kg (-1) μετρήθηκαν στο πρόβειο κρέας. Ίχνη (131) I βρέθηκαν σε μια σειρά δειγμάτων εδάφους. 

Οι ακτινολογικές επιπτώσεις της Φουκουσίμα πυρηνικού ατυχήματος στην περιοχή της Αθήνας ήταν σχεδόν αμελητέα, ιδίως σε σύγκριση με εκείνης του ατυχήματος του Τσερνομπίλ και επίσης, με αυτή της φυσικής ραδιενέργειας.


ΠΗΓΗ PubMed 22197531

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Αργύρης Χιόνης: "...Όσο πιο ακίνητος ο άνθρωπος, όσο πιο σιωπηλός τόσο πιο ωραίος"



 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 01/01/2012 Εφημερίδα "Η ΑΥΓΗ"
του Δημήτρη Νόλλα

Ο θάνατος το 'στρωσε κι ετούτη τη χρονιά και σκέπασε τον Χιόνη.
Πάνε σαράντα χρόνια απ' όταν γνώρισα τον ποιητή με θολωμένα μάτια απ' τις πιτσιλιές της υγρασίας που ανέβαιναν απ' των Αρχόντων το κανάλι (ή ήταν των Πριγκίπων;), ζυμωμένες με ζύθο και γενίβα. Μάτια πιτσιλωτά που τον ακολουθήσαν μιαν ολόκληρη ζωή, ακόμα κι όταν επέστρεψε στη μυθική και φωτεινή Πλατεία Αττικής των παιδικών του χρόνων. Μια γειτονιά που ποτέ δεν πρόδωσε, ίδια με τη ζωντανή σχέση που διατηρούσε με τους παλιούς του φίλους από τη δύσκολη εποχή της βιοπάλης. Αγάπη και πίστη που ποτέ δεν απαρνήθηκε. Αναχρονιστικά πράγματα, καταπώς μαρτυρούν οι νέοι χρόνοι.
«Αλήθεια, Αργύρη, πώς μπορεί κανείς να ζει στις Κάτω Χώρες», τον ρώτησε μια φορά ο φιλοπαίγμων Γιάννης κι εκείνος του απάντησε πως δεν είναι δα κι ο κάτω κόσμος. «Μια χώρα κάτω απ' τα νερά, Γιάννη μου, όπως όλοι μας. Μια χώρα που βουλιάζει είναι», είχε απαντήσει ο Αργύρης με τη γλυκιά ζυγιασμένη φωνή του, με την οποία κρατούσε πάντα το ρυθμό των ποιημάτων του, ακόμη κι όταν χρειαζόταν να την μετατρέψει σε βραχνή και σπηλαιώδη, μετά από κάποια Παπαγεώργεια κραιπάλη, διεκδικώντας, «κουφάλες, τα ποτά μας!»
Όπως κάθε ποιητής που γράφει και ξαναγράφει ό,τι τον γυροφέρνει, έτσι κι ο Χιόνης είχε προλάβει να μεταγράψει το λόγο του Πασκάλ, ζωγραφίζοντας την αναπόφευκτη σκιά που ταλαντεύεται απάνω απ’ τα κεφάλια μας.
Είναι ωραίο πράγμα ο άνθρωπος, το πιο ωραίο, ίσως, αντικείμενο, κυρίως όταν μένει ακίνητος και σιωπηλός σε μια γωνιά του δωματίου ή του τοπίου, λησμονημένος και σχεδόν αόρατος. Όσο πιο ακίνητος ο άνθρωπος, όσο πιο σιωπηλός τόσο πιο ωραίος· όσο πιο αόρατος τόσο καλύτερα για το δωμάτιο ή το τοπίο. (Α.Χ.)
Ξέρει ο Θεός που συγχωρεί τα πάντα, στον ποιητή Αρχέντε Νιέβες έλεος να δώσει.

___________

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Κυκλοφόρησε το διπλό τεύχος (10-11), του περιοδικού «Πνοές Λόγου & Τέχνης», με αφιέρωμα στην Άνδρο, στον Ανδρέα Εμπειρίκο και στον Υπερρεαλισμό.


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ







Περιέχει κείμενα για τους Αρχαίους
Έλληνες ιστορικούς, τον Πυθαγόρα, το
Νίκο Καζαντζάκη και τη δημοτική μας
παράδοση.  
Τις σελίδες του κοσμούν με
κείμενα και συνεντεύξεις τους,
σημαντικές προσωπικότητες από το χώρο
της Τέχνης και του Πολιτισμού.
Ενδεικτικά αναφέρουμε: 
Νάνος Βαλαωρίτης, Πολύνα Γκιωνάκη,
Κώστας Γαρύφαλλος, Βασίλης Κολοβός, Κώστας Λιοπύρος, 
Κλεοπάτρα Πρίφτη κ. ά.
Επίσης, περιέχει εκτενείς βιβλιοπαρουσιάσεις, 
καθώς και ποιητικές γραφές.
Κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Στη φωτογραφία του εξωφύλλου ο  «Αφανής Ναύτης» στη Χώρα της Άνδρου, 
ορειχάλκινος ανδριάντας, έργο του Μιχαήλ Τόμπρου. 


ΑΡΕΤΗ ΓΚΙΩΝΑΚΗ & 
ΝΙΚΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ